فرشاد مومنی در یک برنامه رادیویی گفت: در قلمرو علم اقتصاد به قیمت ارز، قیمت کلیدی گفته میشود. قیمتهای کلیدی قیمتهایی هستند که تغییرات آنها بطور همزمان هم قسمت عرضه و هم قسمت تقاضای اقتصاد را تحت تاثیر قرار میدهد.
وی افزود: هرکسی که حداقل صلاحیت علمی را داشته باشد قطعا به تصمیم گیران توصیه میکند که از برخوردهای سهل انگارانه، کوته نگرانه، جزئی نگر و سطحی نگر پرهیز کنند، چون دستکاری قیمتهای کلیدی همه ارکان نظام حیات جمعی را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: اغلب مردم جامعه پیامدهای این مسئله را از دریچه تحولاتی که در معیشت آنها و کیفیت زندگی شان پدیدار میکند، مورد توجه قرار میدهند اما اقتصاد شناسان بزرگ روی این مسئله تاکید میکنند که تغییرات ناگهانی در قیمتهای کلیدی به طورکلی نظام حیات جمعی را تحت تاثیر قرار میدهد.
وی افزود: برای مثال «جان مینارد کینز» که در قلمرو علم اقتصاد به عنوان اندیشه ورزی که انقلاب اندیشهای در ساحت علم اقتصاد پدیدار کرده است، در سال ۱۹۲۰ یعنی دو سال پس از پایان جنگ جهانی اول کتابی تحت عنوان «پیامدهای اقتصادی صلح» منتشر کرد.
مومنی بیان کرد: کینز در این کتاب خطاب به حکومت گران، دانشگاهیان و عامه مردم جمع بندی خود را از اجتناب ناپذیری سیاستهای تورم زا در شرایط جنگی شرح میدهد و از جمله نکاتی که مطرح میکند اینکه سیاستهای تورم زا بیش از آنکه روی اقتصاد آثار شوم و پر تعداد باقی بگذارد روی فرهنگ، مناسبات اجتماعی تاثیر میگذارد.
وی ادامه داد: تعبیر کینز مبنی بر اینکه رانت در اثر سیاستهای تورم زا پدیدار میشود و درضمن افرادی پیدا میشوند که میتوانند به اعتبار این شرایط بدون اینکه کوچک ترین زحمتی کشیده باشند برخورداریهای فراوان پیدا کنند در حالیکه بطور همزمان بخش اعظم جامعه که مزد و حقوق بگیر هستند در معرض شرایطی قرار میگیرند که گویی جیب بری جیب آنها را زده است.
این استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت: اینکه مردم احساس کنند داراییهایشان که مزد و حقوق ماهانه شان است، اینگونه به سرعت ارزش خود را از دست میدهد؛ یکسری پیامدهایی دارد که در طرز نگاهی که مردم به کشور و همینطور به یکدیگر دارند و اولویت گذاریهای که برای شیوه تداوم زندگی شان اتخاذ میکنند، تاثیر میگذارد.
وی در پایان سخنانش افزود: نرخ ارز یک قیمت کلیدی است و شدت تاثیرگذاری این قیمت کلیدی در اقتصاد ایران از میانگین کشورهای در حال توسعه به مراتب شدیدتر است به دلیل اینکه بواسطه سهل انگاریهای بزرگی که در سیاستهای تجاری مملکت اتفاق افتاد، تداوم حیات اقتصادی کشور به طرز بی سابقهای متکی به واردات شده است.
انتهای پیام