نورالله حیدری با بیان اینکه در همه فرهنگ‌ها انتقاد سازنده رفتاری مثبت ارزیابی می‌شود، اظهار کرد: در مقابل انتقاد سازنده ، افراطی گری به معنای خروج از اعتدال است و در تمام جوامع رفتاری منفی تلقی می‌شود.
وی با اشاره به اینکه انتقاد سازنده و افراطی گری مرز مشخصی دارند که اگر رعایت شود و انتقاد سازنده در جای خود مطرح شود، اثر سازنده خواهد داشت، افزود: در شناسایی افراطی گری و انتقاد سازنده باید نگاه منصفانه فرد منتقد را بررسی کرد چون در نگاه منصفانه در کنار کاستی ها و نواقص ، نقاط مثبت و قوت افراد و گروه ها دیده می‌شود و صرفا بر تبل نواقص کوبیده نخواهد شد.
این فعال سیاسی در ادامه با اشاره به اینکه در رفتار افراطی ، فرد از حالت اعتدال خارج می‌شود ، توضیح داد:هر موضوعی هم از نظر کشش رفتاری و هم از نظر دامنه و وسعت عمل ، ظرفیتی دارد. پس اگر موضوعی را پیوسته و به اشکال گوناگون مورد نقد قرار دهیم اثرگذاری خود را از دست می‌دهد و فرد را دچار افراطی گری می‌کند.
حیدری خاطر نشان کرد: در انتقاد سازنده برای بیان نظرات در مورد هر موضوع، محدوده زمانی گفتاری تعیین می‌شود و فرد منتقد در صورتی که نظرش به طرف مورد نظر رسیده باشد و در صورتی که اثربخش نبوده باشد از تکرار آن پرهیز می‌کند و میزان گفتار و نقد و حجم گسترده آن را مدنظر دارد.
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه در شناسایی نقد سازنده و افراطی گری تهران خواستگاه جریانی و جناحی افرادرا بررسی کرد و گفت: معمولا در سوابق گفتاری ورفتاری افراد و اشخاص و خواستگاه و جهت گیری نگرش او را می توان متوجه شد که هر فرد دربیان نظر خود ، منتقد سازنده و یا فقط به دنبال بیان صرف نقاط منفی و نواقص است.
این فعال سیاسی باتاکید بر اینکه منتقدان سازنده، واقع بین هستند و واقعیات جامعه را در بیان نقد و نظر خود مورد توجه قرار می‌دهند، تصریح کرد: افراد افراطی تا حد زیادی ایده آل نگر و غیر واقع بین هستند و مدینه فاضله ای برای خود ترسیم کرده و وضع موجود را با آن مقایسه می‌کنند.
