کوسوکه موریتا، که این پژوهش را در موسسه تحقیقاتی وابسته به دولت ریکن نیشینا در ژاپن رهبری می‌کرد، روز پنجشنبه توسط اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی از این تصمیم مطلع شد.
موریتا در بیانیه‌ای گفت: حالا که ما به طور قطع وجود عنصر ۱۱۳ را ثابت کردیم، قصد داریم تا به بررسی عنصر ۱۱۹ و عناصر دیگر که هنوز کشف نشده‌اند، بپردازیم.
اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی و اتحادیه بین‌المللی فیزیک خالص و کاربردی در یک کار گروهی مشترک، همچنین تصمیمی را برای کشف عناصر ۱۱۵، ۱۱۷ و ۱۱۸ اتخاذ کردند.
ریوجی نویوری، رئیس سابق ریکن و برنده جایزه نوبل شیمی به خبرنگاران گفت: کشف این عناصر برای دانشمندان، ارزش بیشتری نسبت به مدال طلای المپیک دارد.
موسسه ریکن پیشتر اعلام کرده بود که ممکن است نام japonium را برای عنصر ۱۱۳ که موقتا ununtrium نامگذاری شده بود، انتخاب کنند.
با این حال، موریتا هیچ نام مشخصی را برای این عنصر کاندید نکرده است و می‌گوید که قصد دارد تا بخشی از سال آینده را صرف انتخاب نام برای این عنصر کند.
عنصر ۱۱۳ در جدول تناوبی بین کوپرنیسیم و فلروویوم قرار دارد که یک تیم مشترک از دانشمندان در روسیه و آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور در آمریکا نیز پس از اعلام کشف آن در سال ۲۰۰۴، برای نامگذاری آن به رقابت پرداختند.
موریتا و گروهش از شتاب دهنده خطی و جداکننده یونی ریکن استفاده کرده و جستجوی عناصر فوق سنگین سنتزی جدید را آغاز کردند. در سال ۲۰۰۳، تیم ریکن تلاش خود را برای ایجاد عنصر ۱۱۳ آغاز کردند. ایزوتوپ‌های عنصر ۱۱۳ یک نیمه عمر بسیار کوتاه و به مدت کمتر از یک هزارم ثانیه دوام دارد و کشف آن بسیار دشوار است. این گروه به مدت هفت سال قبل از رسیدن به موفقیت بیشتر در ماه آگوست ۲۰۱۲ موفق به ایجاد این عنصر شدند.
