– اگر قرار است کسی را بخندانیم، موقعیتی که آدمها در آن هستند تاثیر زیادی دارد. مثلاً اگر در یک جشن عروسی باشند راحتتر با هر موضوع طنزی لبخند بر لب شان میآید و میخندند تا اینکه در موقعیت تلخ و پراسترسی باشند. الان هم شرایط معیشتی مردم و زندگی اینجوری نیست که اطمینان داشته باشیم آمادگی خندیدن دارند. ما در سریال «باخانمان» تماشاگر را آماده میکنیم برای خنداندن و قرار نیست در همه موقعیتها بخندند اما زمینهسازیهایی میکنیم تا لحظاتی را شاد باشد.- در انتخاب بازیگران، سعی کردم به ترکیب متفاوتی برسم که اگر تماشاگر سریالی میبیند، دچار تردید نشود که این سریال جدید است یا خیر چون آنقدر برخی بازیگران در کمدیها حضور یافتهاند که مخاطب ابتدا دچار سوال میشود که دارد یک سریال جدید میبیند یا بازپخش است. از طرف دیگر برخی از ما فکر میکنیم کمدی یعنی برخی از عزیزانی که کمدین هستند کنار هم قرار بگیرند و بعد میخواهیم بر اساس تلاش کمدین تماشاگر را بخندانیم.
– از کمدی خستهام چون خنداندن خیلی سخت است و همین که یک سکانسی یا نکتهای در سریال به کسی بربخورد فکر میکنم من یک جای کار اشتباه کردهام. اگر یک ماما از یک دیالوگ سریال من دلخور میشود، من هم ناراحت میشوم و این دلخوریها خود به خود این را میگوید که کمدی ساختن سخت است. راضی نیستم کسی از سریالم ناراحت شود مردم حق دارند از اثر من راضی باشند یا نباشند اما من راضی نیستم کاری بسازم که کسی دلخور شود.- «دودکش» در مرحله نگارش است و خانم زینب تقوایی، تهیهکننده سریال باید تصمیم بگیرند چه زمانی وارد تولید شود. با این حال من همان زمان که فصل اول سریال را نوشتم، سعی کردم یک کمدی بنویسم که مردم با آن بخندند و لحظاتی شاد داشته باشند. لحظات احساسی و تلخ هم داشت و خیلی دوست داریم با فصل دوم این سریال یک بار دیگر مردم لبخند بزنند.