وی تصریح کرد: این مفهوم (مصرف‌گرایی) متاثر از مسائل فرهنگی جامعه است. تغییر سبک زندگی که خود برخاسته از ارزش‌ها و ساختارهای فرهنگی بوده و موجب افزایش استفاده و خارج از نیاز اقلامی می‌شود که باید برای رفع نیاز بهره‌برداری شوند.مهدی آقایی افزود: مصرف‌گرایی مزیت خود را در استفاده بی‌رویه از منابع طبیعی و انرژی می‌داند. در واقع اگر هویت اشخاص بر اساس داشته‌های مادی آن‌ها تعریف شود، رقابت بشر برای این مصرف افراطی آغاز شده و طبیعتا محیط زیست قربانی این بازی خواهد بود.این مسئول سازمان حفاظت محیط زیست تاکید کرد: اولین نتیجه مصرف‌گرایی، تولید انبوه زباله است که سبب تخریب طبیعت و محیط زیست می‌شود.وی اضافه کرد: براساس آمار، روزانه ۵۸ هزار تن زباله در کشور تولید می‌شود واز این میزان تنها ۷ تا ۹ درصد آن بازیافت می‌گردد. آمار دورریز مواد غذایی و نان نیز در جامعه ایران بیش از استاندارد جهانی و مصرف انرژی همچون آب وبرق وگاز حاکی از مشکلات جدی در زمینه مصرف انرژی است.
تاثیر صنعت مد و پوشاک در تخریب طبیعت
مهدی آقایی افزود: افزایش مصرف همچنین استفاده ابزاری از منابع طبیعی و محیط زیست بـرای تولیـد محصـولات و زبالـه را نیز افزایش خواهد داد. به عنوان مثال، صنعت مد و پوشاک در حال حاضر یکی از عوامل اثرگذار بر تخریب طبیعت است.وی یادآور شد: این صنعت موجب انتشار ۱۰ درصد از کربن جهان بوده و این در حالیست که درصد قابل‌توجهی از منسوجات سالانه دور ریخته شده و به زباله تبدیل می‌شوند.مهدی آقایی همچنین با اشاره به “آب مجازی پوشاک” ادامه داد: به عنوان مثال، تولید یک پیراهن نخی نیازمند مصرف ۴۱۰۰ لیتر آب است و این مساله صرفا نمونه‌ای از آثار تخریبی صنعت پوشاک بر محیط زیست ومنابع طبیعی است.وی گفت: برای کاهش ورفع این آثار تخریبی، اصلاح الگوی مصرف نخستین گام گریز از مصرف‌گرایی است. این تغییر واصلاح نیز مستلزم فرهنگ‌سازی است که به تدریج با گذشت زمان به یک رفتار اجتماعی تغییر کند.
به اعتقاد معاون آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست، اقدام اساسی در این زمینه نیز ایجاد تعهد و وظیفه اخلاقی به منظور مصرف صحیح و حفظ محیط زیست برای نسل‌های آتی است.مهدی آقایی افزود: ترویج سبک زندگی مبتنی بر مصرف به اندازه نیاز و توجه به محیط زیست به عنوان یک عامل اساسی برای حفظ حیات، پیش شرط اصلاح الگوی مصرف و گریز از مصرف‌گرایی به عنوان یک رفتار ناهنجار اجتماعی است.به گفته وی، تحقق این پیش شرط هم نیازمند همکاری همه سازمان‌ها و ارگان‌های فرهنگی، آموزشی و رسانه‌های جمعی همچون رادیو، تلویزیون است.مهدی آقایی تاکید کرد: با افزایش ضریب حساسیت جامعه به تاثیر سوء مصرف‌گرایی بر منابع طبیعی و محیط زیست و همچنین افزایش آگاهی محیط زیستی جامعه نسبت به مسئولیت فردی و اجتماعی جهت حفظ منابع طبیعی برای نسل فعلی و آینده، می‌توان به یک جامعه برخوردار از سواد محیط زیستی دست یافت که حیات خود را وابسته به محـیط طبیعی دانسته و آن را بـه عنـوان بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی شخصی و اجتماعی گرامی می‌دارد.
