در چنین اوضاعی وزارت، تعاون، کار و رفاه اجتماعی از اوضاع معیشتی بازنشستگان تامین اجتماعی مطلع است و مقام‌های ارشد آن خوب می‌دانند که تورم دو رقمی که آرام آرام در حال نزدیک شدن به ۴۰ درصد است، چگونه مستمری بازنشستگان را بی‌ارزش کرده است. با این حال مجموعه‌ی دستگاه‌های دولتی نشان داده‌اند که قدرت اتخاذ یک تصمیم واحد در قبال معیشت بازنشستگان را ندارند.در کنار تکاپوی نوبخت، محمدباقر قالیباف (رئیس مجلس) نیز به درخواست گروهی از بازنشستگان به این موضوع ورود کرده و قصد دارد جلسه‌ای را با بازنشسشتگان برگزار کند اما تاکنون این جلسه برگزار نشده است؛ البته بازنشستگان به عملکرد مجلس تحت کنترل قالیباف نقد دارند و می‌گویند که قوه مقننه به دلیل درخواست‌های دولت و لابی‌هایی که با کمیسیون تلفیق بودجه ۱۴۰۰ صورت گرفته است، یک سوم از بودجه سازمان تامین اجتماعی را حذف کرده است.
دوگانگی رئیس سازمان برنامه در حرف و عمل
در همان روز که بازنشستگان مقابل سازمان برنامه و بودجه جمع شده بودند و وعده‌های نوبخت را می‌شنیدند، عده‌ای در شبکه‌های اجتماعی از دوگانگی رئیس سازمان در حرف و عمل سخن گفته بودند و نسبت به عملی نشدن وعده‌های نوبخت هشدار دادند اما خوش‌بینی سازمان تامین اجتماعی و وزارت رفاه و سکوت مجلس نشان می‌داد که این وعده هم عملی نمی‌شود. این در حالی‌ست که سازمان تامین اجتماعی برای اجرای متناسب‌سازی در سال ۱۴۰۰، به ۷ هزار میلیارد تومان منابع بیشتر نسبت به سال جاری نیاز دارد و دیگر نمی‌تواند با رقمی پایین‌تر از ۲۱ هزار میلیارد تومان متناسب‌سازی حداقلی را اجرا کند.تا پیش از تعیین ۶۰ هزار میلیارد تومان به این منظور، سازمان تامین اجتماعی ارزیابی کرده بود که اگر ۱۰۰ هزار میلیارد تومان از محل مطالبات خود از دولت در قالب سهام دریافت کند، می‌تواند ۲۵ درصد از آن را صرف متناسب‌سازی در سال ۱۴۰۰ کند و باقی آن را برای سال آینده کنار بگذارد. حال کاهش منابع به معنای آب رفتن منابع متناسب‌سازی است.
انتقاد به علملکرد سازمان تامین اجتماعی
با وجود اینکه در ۲ سال گذشته که سازمان تامین اجتماعی ۴۰ هزارمیلیارد تومان از محل مطالبات خود از دولت در قالب پول نقد و سهام دریافت کرده بود، تنها ۱۴ هزار میلیارد تومان برای متناسب‌سازی و ۳ هزار میلیارد تومان برای افزایش مزایای جانبی مستمری‌بگیران در سال ۹۹ اختصاص داد؛ نتیجه آن همین متناسب‌سازی حداقلی است که مورد اعتراض تمامی اقشار بازنشستگان تامین اجتماعی قرار گرفته است. نتیجه اینکه بازنشستگان از عملکرد، دولت، مجلس و سازمان تامین اجتماعی ناامید شده‌اند و می‌گویند که این سه نمی‌توانند حکمرانی درستی در حوزه بازنشستگی اعمال کنند؛ در حالی که دولت و مجلس سایر چاله‌های بودجه را پرمی‌کنند تا ذی‌نفعان بودجه‌خوار از امتیازهایی که برایشان در نظر گرفته‌اند، محروم نشوند.
