تاثیر واکنش پادتن در پیامدهای ناشی از کووید-۱۹

پژوهشگران دانشگاه “ام‌آی‌تی” (MIT) و “دانشگاه هاروارد” (Harvard University) سعی دارند تا بفهمند که چرا کووید-۱۹ در میان افراد گوناگون، پیامدهای متفاوتی دارد. آنها پادتن‌های ویژه‌ای را شناسایی کردند که ممکن است در بروز این واکنش‌های متفاوت نقش داشته باشند؛ از جمله آن گروه از پادتن‌ها که به بروز بیماری شدید در بزرگسالان و سندروم التهابی چندسیستمی در کودکان منجر می‌شوند.”لائل یانکر” (Lael Yonker)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما دریافتیم کودکانی که پس از بیماری کووید-۱۹، به سندروم التهابی چندسیستمی مبتلا می‌شوند، سطح بالایی از یک نوع ویژه پادتن موسوم به “پادتن جی” (IgG) را دارند. پادتن جی معمولا برای کنترل عفونت عمل می‌کند اما با ابتلا به بیماری سندروم التهابی چندسیستمی، پادتن جی به فعال شدن سلول‌های ایمنی می‌انجامد که ممکن است عامل نوع شدید این بیماری باشد.

وی افزود: پادتن‌های جی با سلول‌های موسوم به درشت‌خوار در تعامل قرار می‌گیرند که در سراسر بافت‌های بدن زندگی می‌کنند. اگر تعداد پادتن‌های جی که این درشت‌خوارها را فعال می‌کنند، بیش از اندازه باشد، به اختلال در اندام‌ها و سیستم‌های متفاوت منجر می‌شود. این سطح بالا از پادتن‌های جی، تنها در کودکانی دیده می‌شود که پس از قرار گرفتن در معرض کووید-۱۹، به سندروم التهابی چندسیستمی مبتلا می‌شوند.پژوهشگران، بررسی خود را روی ۱۷ کودک مبتلا به سندروم التهابی چندسیستمی، ۲۵ کودک مبتلا به کووید-۱۹ ملایم، ۲۶ بزرگسال مبتلا به نوع شدید کووید-۱۹ و ۳۴ بزرگسال مبتلا به نوع ملایم آن انجام دادند.

“گالیت آلتر” (Galit Alter)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما انتظار داشتیم که واکنش‌های ایمنی کودکان بدون در نظر گرفتن شدت بیماری، تفاوت قابل توجهی با واکنش‌های ایمنی بزرگسالان داشته باشد اما در عوض دریافتیم که بزرگسالان مبتلا به کووید-۱۹ خفیف و کودکان مبتلا به این بیماری، واکنش‌های ایمنی مشابهی دارند. تنها بزرگسالان مبتلا به کووید-۱۹ شدید، واکنش‌های ایمنی متفاوتی داشتند.شناسایی مکانیسم‌های ایمنی که واکنش‌های متفاوتی نسبت به ویروس یکسان نشان می‌دهند، نخستین گام برای درک تفاوت در واکنش‌ها است.