اهم سخنان وی از این قرار است:
** ممکن است که برگشتن تیپی مثل احمدینژاد سخت باشد به خاطر اینکه هزینههای آن برای نظام زیاد بود. تازه آن هم امکانپذیر است، حالا نمیگویم در کوتاهمدت، اما وقتی بحران خیلی زیاد شود افرادی میتوانند با یک سری شعارها و ژستها حالت پوپولیستی به خود بگیرند و انبوه عظیم مردمی که دچار محرومیت بوده و بیپناه هستند و مشکلاتی دارند را فریب داده و بگوید که من نجاتدهنده هستم.
**به جهت اینکه مدنیتر و آموزش پذیرتر هستیم، گذشته ما گذشته متفاوتتری بوده است، تعصبات قبیلهای آنها تا حدی هنوز بیشتر است و نسبت به ما بدویتر هستند و جامعه عقب افتادهای محسوب میشوند، امکانات و زیرساختهای اقتصادی شان هم متفاوت است. همه این تفاوتها و وجوه امتیاز ما نسبت به کشورهایی نظیر سوریه وجود دارد اما باز معتقدم اینها مانع از آن نمیشود که به یکباره ما ١٠ پله به قسمت منفی بردار به عقب رانده نشویم و مثلا شخصی حتی مثل احمدینژاد مجددا سر کار نیاید.
**دولت روحانی با دولت احمدینژاد متفاوت است و قصدم این نیست بگویم به آن دولت برگردیم اما اینکه عدهای بخواهند بگویند پس اگر اینطور است این الان خوب است و به او فرصت دهیم، من میگویم دوباره داریم شیپور را از سر گشاد آن میدمیم. آیا واقعا خواسته ما این بود؟ من همان ابتدا که دولت روحانی روی کار آمد گفتوگویی کردم و گفتم این دولت، خرداد خسته است.