ROSI : Recognition of self-identity
http://www.instagram.com/rosi.group
درس یازدهم: میراث
شما مطمئنا پدرتون رو میشناسین و میدونین که چطور زندگی کرده، چه مشکلاتی رو پشت سر گذاشته و چه مشکلاتی تو زندگیش باقی موندن و به هر ترتیب و دلیلی نتونسته اونها رو برطرف کنه. چه موفقیتها و پیروزیهایی به دست آورده و چقدر برای رسیدن به اونها تلاش کرده. احتمالا در مورد پدربزرگتون هم با جزئیات کمتر چنین چیزهایی رو میدونین.
سوالی که مطرح میشه اینه که، آیا پدر پدربزرگتون یا پدربزرگ پدربزرگتون رو هم میشناسین؟
احتمال این که اونها را بشناسین و از شکستها و موفقیتهاشون چیزی بدونین، خیلی کمه.
میدونین چرا؟
چون اونها میراثی از خودشون باقی نگذاشتن.
در مورد پدر یا پدربزرگتون چون با اونها زندگی کردین و از نزدیک باهاشون در ارتباط بودین، اونها رو خیلی دوست دارین و شکستها و موفقیتهای اونها برای شما اهمیت زیادی داره.
اما از شکستها و پیروزیهای پدربزرگ پدربزرگتون هم چیزی میدونین که باباتش خوشحال یا ناراحت باشین؟
نکته طلایی اینجاست که فرزند یا نوه شما هم، شما رو خواهد شناخت، اما آیا نوه نوه شما، شما رو به یاد خواهد آورد؟
اگه قراره اونها از شما یاد کنن، تنها کاری که باید بکنی اینه که از خودت میراثی غیر از پول به یادگار بزاری.
یه نگاهی به تاریخ بنداز، ببین آدمهایی که هنوز از اونها یاد میشه، چه کار برجسته ای انجام دادن که هنوز از اونها یاد و خاطره ای باقی مونده؟
کسب دانش و به کارگیری اون برای خدمت به انسانها، فداکاری های بزرگ، تصمیم های تاثیرگذار، دفاع از وطن و یا حتی آموزش.
شاید با خودت فکر کنی همه که نمیتونن دانشمند و فیلسوف و مدافع باشن.
میخوام بهت یادآوری کنم انسانهای عادی و معمولی هم میتونن از خودشون میراث به جا بزارن.
داستان ریزعلی خواجوی، شهید حسین فهمیده یا پتروس فداکار رو به خاطر بیار. آدمهایی که بسیار معمولی و عادی بودن اما در یه لحظه یه تصمیم بزرگ گرفتن و از خودشون میراث بزرگی رو به جا گذاشتن.
نکته اینجاست که اگه میخوای آیندگان تو رو به یاد بیارن و با گذشتگان خودت تفاوت داشته باشی، باید از خودت میراثی به جا بزاری.
به قول سعدی:
سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز مرده آن است که نامش به نکوئی نبرند
تا همیشه با حقیقت زندگی
