سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی می‌گوید اصلاح‌طلبان نمی‌خواهند عملکرد هیئت نظارت را به پای نظام و حتی شورای نگهبان بگذارند، او از امید اصلاح‌طلبان برای تغییر شرایط در واپسین ساعات باقی‌مانده تا اعلام نتایج نهایی بررسی صلاحیت‌ها می‌گوید و معتقد است اصلاح‌طلبان اگر به پشتوانه اجتماعی خود تکیه کنند، اگر وحدت و انسجامی که امروز آنها را محکم در کنار هم قرار داده است، حفظ کنند، هنوز هم می‌توانند به پیروزی در انتخابات مجلس بیندیشند.
حسین مرعشی هم بر ایجاد یک فضای رقابتی برای انتخابات هفتم اسفندماه تاکید دارد و هم بر حضور و مشارکت همه‌جانبه مردم. او به تجربه سالیان اخیر اصلاح‌طلبان اشاره می‌کند و می‌گوید اصلاح‌طلبان آموختهاند که عدم مشارکتشان در انتخابات برای آنها حاصلی در بر نخواهد داشت و به همین دلیل نیز به هیچ‌وجه با صندوق‌های رأی قهر نخواهند کرد.
نماینده مردم کرمان در دورههای پنجم و ششم مجلس شورای اسلامی، ترکیب نهایی مجلس آتی را مبهم ارزیابی می‌کند و تکیهزدن لاریجانی و حدادعادل از سویی و محمدرضا عارف از سویی دیگر بر کرسی ریاست مجلس را با درصدی نزدیک به هم، ممکن می‌داند و یادآور می‌شود که اگر مردم در سراسر کشور همانند انتخابات ۹۲، فارغ از دلبستگیهای منطقه‌ای و نسبتهای قومی و قبیلهای، رأی دهند، محمدرضا عارف ریاست دهمین دوره مجلس شورای اسلامی را به دست خواهد گرفت.
قلم، علیرضا قربانی خبرنگار ایسنا گفت‌وگویی داشته با حسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی که مشروح آن را در زیر میخوانید:
سوال: شما همزمان با اعلام نتایج اولیه تائید صلاحیت‌ها توسط هیئت‌های نظارت، در سخنانی به ردصلاحیت ۹۹ درصد از اصلاح‌طلبان اشاره کردید، در حال حاضر وضعیت اصلاح‌طلبان چطور است؟
من توضیح دادم که ما موضع هیئت‌های نظارت استانی را موضع نظام تلقی نمی‌کنیم و تا الان هم نکرده‌ایم. ما فکر می‌کنیم که گروهی سخت‌گیرانه، مرحله اول بررسی صلاحیت‌ها را پیش بردند و حتی فکر می‌کنیم نباید اتفاقی که افتاده است، موضع شورای نگهبان تلقی شود. در هر صورت، شرایط امروز ایران نیازمند برگزاری یک انتخابات رقابتی و پرشور است. درست است که مردم برای انجام تکلیف خود در انتخابات شرکت می‌کنند اما خوب است که این انجام تکلیف با یک شور وشوق و امید به آینده نیز همراه باشد. ما انتظار داریم که شورای محترم نگهبان در روزهای باقی‌مانده فراتر از رسیدگی قانونی و عادلانه، از زاویه مصالح کشور و مصالح نظام بهگونهای حرکت کند که امکان رقابت در تمام حوزههای انتخابیه وجود داشته باشد. این انتظار و امید اصلاح‌طلبان است و تا روز جمعه (۱۶ بهمن) و حداکثر صبح شنبه (۱۷ بهمن) منتظر خواهیم ماند و بعد از آن باامکاناتی که برایمان باقی‌مانده است، لیست‌هایمان را تنظیم می‌کنیم.
سوال:فرآیند تدوین لیست‌های انتخاباتی اصلاح‌طلبان به چه صورت خواهد بود؟
ما در هر حوزه اگر کاندیدای مناسبی داشته باشیم، معرفی می‌کنیم و اگر نه از سایر کاندیداها حمایت خواهیم کرد و در برخی حوزه‌ها هم اگر نه کاندیدایی داشته باشیم و نه بتوانیم از کاندیدایی حمایت کنیم به ناچار، سکوت می‌کنیم.
سوال: معنای این سکوت، قهر اصلاح‌طلبان آن حوزه با صندوق‌های رأی خواهد بود؟
ما اصلاً قهری در کارمان نخواهد بود، مردم در همان حوزه‌ها هم در انتخابات شرکت می‌کنند، اما ما نظری درباره آن حوزه‌ها نداریم و نیروهای اصلاح‌طلب آن حوزه بنا به تشخیص خودشان عمل می‌کنند و در واقع ما تأکیدی بر فرد خاصی نخواهیم داشت. در هر صورت ما همگان را به انتخابات دعوت می کنیم و می‌کوشیم تا نظام یک گام به جلو حرکت کند.
سوال:وضعیت لیست‌های اصلاح‌طلبان در حوزههای انتخابیه در حال حاضر به چه شکل است؟ تا چه اندازه به نهایی‌شدن لیست‌ها نزدیک شده‌اید؟
در حال حاضر وضعیت اصلاً مطلوب نیست و امیدمان آن است که با اعلام نظر نهایی شورای نگهبان در روز جمعه یا شنبه، فضا تغییر کند.
سوال: اصلاح‌طلبان با اعضای شورای نگهبان برای تجدیدنظرشان رایزنی هم داشته‌اند؟
در حد محدود کارهایی انجام شده، چرا که ما امکانات کمی برای رایزنی داریم ولی کمیته تعامل و رایزنی شورای سیاستگذاری با مسئولیت جناب آقای رهامی در حد محدود رایزنیهایی کرده است اما نکته این است دراتفاقی که الان افتاده است اصلاً موضوع، اصلاح‌طلبان نیستند، حتی موضوع دولت هم نیست این موضوع، موضوعِ کشور و نظام است. بالاخره قرار است انتخابات رقابتی باشد یا نه؟ در حال حاضر که در اکثر حوزه‌ها امکان رقابت وجود ندارد، اما امیدواریم این امکان فراهم شود.
سوال: آیا اصلاح‌طلبان به فکر ائتلاف با اصولگرایان معتدل هم هستند؟
ائتلافی شکل نمیگیرد. ما حداکثر راهی که داریم این است که از برخی از کاندیداهای اصولگرا در برابر افراطی‌ها حمایت کنیم ولی ائتلاف شکل نخواهد گرفت.
سوال:درباره آقای لاریجانی چطور؟
قم، استثنا است، ولی در همان قم هم ائتلاف لازم نیست و تنها حمایت خواهیم کرد.
سوال اصلاح‌طلبان برای انتخابات خبرگان چگونه عمل خواهند کرد؟
متناسب با مشورتهایی که با مجمع روحانیون مبارز و مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم در دست انجام است، برای خبرگان هم لیست خواهیم داد.
سوال:دست اصلاح‌طلبان برای انتخابات خبرگان چقدر باز است؟
مجموعاً در خبرگان محدودیتها بیشتر است اما متناسب با فضای خبرگان امکانات خوبی در اختیار داریم و امکان دست‌زدن به یک انتخاب معنی‌دار وجود دارد.
سوال: منظور از انتخاب معنی‌دار چیست؟
انتخابی که لیست ما را با لیست اصولگرایان که معروف به لیست جامعتین است، متفاوت می‌کند.در خبرگان امکان مانور سیاسی وجود ندارد و فقط ترجیهات مطرح است؛ چرا که جهت گیری کلی در مجلس خبرگان، مبتنی بر تحکیم مبانی نظام و تقویت رهبری است. در واقع مجلس خبرگان یک نهاد احتیاطی است که اگر در مقطعی نیاز به تعیین رهبری باشد، دست به انتخاب بزند. اصلاح‌طلبان هم با حفظ همین اصول، تفاوت معناداری میان لیستشان با لیست رقیب بوجود خواهند آورد و امیدواریم که مردم نیز به آن توجه داشته باشند.
سوال: آیا امکان بستن لیست ۱۶ نفره برای خبرگان در تهران وجود دارد؟
حتماً در تهران لیست‌مان ۱۶ نفره خواهد بود و در خیلی از استانهای کشور نیز لیست‌مان کامل خواهد بود.
سوال:برای مجلس چطور؟
برای مجلس هم لیست‌های کامل ارائه خواهیم کرد، هرچند هنوز منتظر اعلام نظر نهایی شورای نگهبان هستیم.
سوال:درباره خروج آیت‌الله هاشمی از لیست جامعتین پس از سخنرانی اخیرشان نیز شایعات و شنیدههایی مطرح شده است، نظر شما چیست؟
برای آیت‌الله هاشمی و ما این برخوردها و موضعگیریها امرغریبی نیست و فکر نمیکنم برای هیچکس تفاوت آیت‌الله هاشمی با برخی دوستان موردنظر آقایان آشکار نباشد. شاید زمانی سخت بود که بگوییم بین آقای هاشمی و آقای یزدی تفاوت است یا بین آقای هاشمی و آقای جنتی تفاوتی وجود دارد، ولی امروز چنین نیست. پس تفاوت آقایان هاشمی، روحانی،و سید حسن آقا که می‌توانند در لیست اصلاح‌طلبان قرار بگیرند با آن لیستی که جامعتین میبندند، تفاوت معنیداری خواهد بود.
سوال:در کنار این واکنش‌ها، تحلیل‌هایی هم از جانب آقایان عباس عبدی و محمدعلی ابطحی مطرح شد؛ نظر شما در این رابطه چیست؟
آقای هاشمی نسبت به امام(ره) و بیت ایشان دارای احساسات و عواطف و یک تعصب فوقالعاده است و موضوع هم به نظر من خیلی روشن است،برخیها درباره عدماحراز صلاحیت سیدحسن آقا استدلال حقوقی و قانونی می‌کنند اما اینجا موضوع استدلال مطرح نیست.به هرحال همه بزرگانی که امروز در صحنه هستند به خاطر نزدیکی به امام (ره) بوده است. روحانیونی که در مناصب مختلف نظارتی قرار گرفتند، گزینش شده‌اند و ملاک این گزینش نیز نزدیکی به امام (ره) بوده است و کسی هم مخالفتی نکرده است؛ چراکه امام (ره)بنیانگذار این انقلاب و طراح آن بوده است. حالا اگر بحث صلاحیت علمی در میان باشد که سید حسن آقا با سواد است و اگر به لحاظ سیاسی هم باشد از بقیه به امام (ره) نزدیکتر است.اگر ما در امر خبرگان بنایمان بر مطلق فضلای روحانیت است، پس باید اجازه دهیم که همه فضلا هم امکان حضور پیدا کنند.
خبرگان یک نهاد سیاسی و فقهی است و در آن اصالت سیاسی فرد است که تعیین کننده است و بعد از آن رتبه فقهی او مطرح می‌شود که در آن هم اجتهاد متجزی کافی است و به اجتهاد مطلق و در همه ابعاد فقه، نیازی نیست.برای سید حسن آقا هم هیچ امتیاز خاصی قرار نبود پیش‌بینی شود، فقط کافی بود یک احترام ساده گذاشته شود.در نهایت به نظرم آقای هاشمی آنچه گفتند فریاد خط امامیها و بغض فروخورده آنها بود که از گلوی ایشان بیرون آمد.
سوال:اخبار غیرموثقی که برخی از رسانهها درباره اختلافات کارگزاران با سایر احزاب و تشکلها در شورای سیاستگذاری مطرح کرده‌اند، تا چه حد به واقعیت نزدیک است؟
به نظرم بهتر است این پرسش را از آقای عارف بپرسید، اگر از ایشان بپرسید به شما خواهند گفت که همه در شورای سیاستگذاری هستند و فعالیت می‌کنند اما کارگزاران بیش از بقیه کمک می‌کند.
سوال:تحلیل شما از اردوگاه اصولگرایان در آستانه انتخابات چیست؟
اصولگرایان یک طیف هستند نه یک جریان خالص، بخشی ازاصولگرایان را آقای لاریجانی و اصولگرایان میانه تشکیل می‌دهند که مواضعشان به مواضع دولت نزدیک است و برای انتخابات کاندیدا هم دارند البته شاید نه به اندازه تمام کشور اما قاعدتاً لیست مجزا خواهند داد. یک گروه هم تحت عنوان شورای ائتلاف اصولگرایان هستند که منهای اختلافات داخلی‌شان، آنها هم مجموعهای از آقای حدادعادل تا اعضای جبهه پایداری و یاران آقای احمدی‌نژاد را در بر می گیرد. اصولگرایان طیف گسترده‌ای هستند و باید منتظر ماند و دید در نهایت به چه مقصدی می‌رسند.
سوال:ترکیب مجلس آینده را چطور می‌بینید؟
خیلی مبهم است. من، هم ریاست آقای عارف و هم آقایان لاریجانی و حداد عادل را پیش‌بینی میکنم.
سوال:ریاست آقایان لاریجانی و حداد عادل در مجلس آتی دور از ذهن نیست اما ریاست آقای عارف غیرقابل پیش‌بینی به نظر می‌رسد
هنوز آرایش کلی کشور به طور کامل مشخص نشده است و نمی‌توان نظر قطعی داد چرا که برای اظهار نظر قطعی درباره مجلس آتی به دو موضوع نیازمندیم. یکی اینکه ترکیب رقابت‌کننده‌ها به شکل قطعی مشخص شود که هنوز نشده است و تا یکی دو روز آینده نهایی خواهد شد و دیگری اینکه ببینیم حضور مردم در انتخابات چگونه خواهد بود و آیا مردم در انتخابات مجلس سیاسی رأی خواهند داد یا منطقه‌ای. مردم در انتخابات گذشته سیاسی رأی دادند و آقای روحانی انتخاب شد. اگر مردم در انتخابات مجلس نیز سیاسی رأی دهند گرایش عمومی به سمت اصلاح‌طلبان است و آقای عارف رئیس مجلس می‌شود، اما اگرغیر از این باشد، هیچ گروهی برای مجلس آینده کار ساده‌ای را پیش رو ندارد.
سوال:بعد از انتخاب آقای روحانی به عنوان رئیس‌جمهور بسیاری ازاصلاح‌طلبان امیدوار بودند که گشایش بیشتری در فضای سیاسی کشور ایجاد شود، این اتفاق افتاد؟
اصلاح‌طلبان به پشتوانه مردمی خود امید دارند وتحلیل اصلاح‌طلبان از اینکه فضا باز شود نیز درست بود، این ردصلاحیت‌هایی که توسط هیئت‌های نظارت استان‌ها و مرکز انجام شده یکی از نشانههای مقابله با تحلیل درست اصلاح‌طلبان بوده است و البته خوشبختانه هنوز هم آن تحلیل امیدبخش بین اصلاح‌طلبان برقرار است چرا که اصلاحات موقعیت اجتماعی برتری در میان مردم دارد.
سوال:در شرایط فعلی، این موقعیت برتر اجتماعی چه کمکی به اصلاح‌طلبان خواهد کرد؟
مردم ایران به این جمع‌بندی رسیدهاند که عدم حضورشان در برخی دورههای قبلی انتخابات، برای آنها نتیجه مثبتی نداشته است و این درس بزرگی است که هم مردم و هم اصلاح‌طلبان گرفته‌اند که نیامدن‌شان در انتخابات چیزی را عوض نمی‌کند و باید در هر شرایطی دست به انتخاب بزنند.
سوال:آقای روحانی از رؤسای جمهوری هستند که در عرصه سیاست خارجی خوش درخشیدند. انتخابات اسفندماه هم آوردگاهی برای فعالیت ایشان در عرصه سیاست داخلی است. اما همانطور که می‌دانید برخی از وعده‌های ایشان در سیاست داخلی برآورده نشده است و هم اکنون نیز قرار است بحث تایید صلاحیت‌ها توسط دولت پی‌گیری شود، به نظر شما چقدر کسانی که در این عرصه مامور شده‌اند می‌توانند همچون عرصه سیاست خارجی در کار خود، به نتیجه برسند؟
تا کنون مجموعه دولت خوب حرکت کرده است اما میدان عمل سیاست داخلی به راحتی میدان سیاست خارجی نیست. میدان سیاست خارجی عرصه دشواری بود اما امکانات خوبی هم در اختیار آقای روحانی قرار داشت. از جمله اینکه در بکارگیری بهترین‌های کشور در سیاست خارجی با محدودیت مواجه نبود و می‌توانست بدون حساسیت آقای ظریف و تیم مذاکرهکنندهاش را به کار بگیرد اما در عرصه سیاست داخلی آقای روحانی نه قادر بوده و نه خواهد بود که بهترین‌های ایران را به کار بگیرد و این در حالی است که استفاده از بهترین‌ها، یکی از ابزارهای مهم آقای روحانی در رسیدن به موفقیت در مذاکرات هسته‌ای بود.
همچنین درست است که اختلاف‌نظرهایی در سطح ملی در موضوع مذاکرات هسته‌ای وجود داشت اما یک اجماعی هم بود که باید از تحریم‌ها و موقعیت بین‌المللی خاص کشور حتماً عبور کنیم. هرچند که روی خط قرمزها و تعاریف آن تفاوت‌هایی بین جریان‌ها وجود داشت، اما بر گذشتن از تحریم‌ها و اصل کار دولت در عرصه سیاست خارجی، اتفاق نظر وجود داشت. در طرف مقابل هم که کشورهای غربی و به طور مشخص آمریکا قرار داشت این آگاهی از مسائل خاورمیانه و منطقه ایجاد شده بود که تهدید غرب، ایران و شیعیان نیستند بلکه سلفی‌های غیرقابل کنترلیاند که اتفاقاً حامیان مالی و لجستیک‌شان نیز متحدان آمریکا هستند. آمریکا نیز علاقه‌مند بود که آرایش خاورمیانه به نفع ایران تغییر کند، در نهایت مجموعه این موارد با هم ترکیب شد و نتیجه‌ای که شاهدش بودیم را حاصل کرد.
اما در مسائل داخلی کار به این راحتی نیست؛ چرا که اولاً خود دولت و آقای روحانی در آن ذی‌نفع تلقی می‌شوند و حتی عده‌ای که آقای روحانی را قبول ندارند نیز کارشان را برای انتخابات ۹۶ از حالا شروع کرده‌اند و این کار دولت را سخت‌تر می‌کند. اما تا امروز آنچه می‌توان گفت این است که دولت همه امکانات خود را در عرصه سیاست داخلی به کار گرفته است.
سوال : اما در مواردی گفته می شود با اصلاح‌طلبان و بزرگان آنها برخوردهایی شده است که آقای روحانی بیشتر سکوت کرده‌اند و ترجیح داده‌اند به مسائل سیاست خارجی و موضوعات دیگر بپردازند و در نهایت نیز تنها به پاسخ دادن به چند سوال در این رابطه بسنده کردند.
همیشه این انتقادات نسبت به دولت وجود داشته و نمی‌خواهم بگویم که چنین نیست. اما در عرصه انتخابات تا به امروز دولت خوب و دقیق عمل کرده است. امروز یک فرصت تاریخی برای تأمین اهداف ملی و اهداف انقلاب به وجود آمده است و من نمی‌دانم که دولت چقدر توانسته است این فضا را برای برخی نهادها توصیف کند و بگوید که در چه مقطعی قرار داریم و چه ضرورت‌هایی در کشور حاکم است. ما در شرایط پسابرجام امکانات فوق‌العاده‌ای برای جهش توسعه‌ای و صنعتی ایران در اختیار داریم و نمونه‌اش هم سفر اخیر رئیس‌جمهور به دو کشور صنعتی اروپایی (ایتالیا و فرانسه) است که تا رقمی نزدیک به ۳۰ میلیارد یورو بین ایران و این کشورها تفاهم‌نامه تنظیم شد.
حالا با این شرایط اگر کاهش قیمت نفت را در نظر داشته باشیم و به پیش‌بینی‌ها در این زمینه توجه کنیم که نشان می‌دهد تا پنج، شش سال آینده قیمت نفت در جایگاه مناسبی نیست در نتیجه ما برای اداره امور جاری کشور و تحقق اهداف سند چشم‌انداز و اقتصاد مقاومتی با مشکل روبرو می‌شویم و اکنون که این فرصت تاریخی پیش آمده است و امکان دسترسی ایران به تکنولوژی، بازار و منابع ارزان فراهم شده است، باید از آن استفاده کنیم. این فرصت تاریخی است که برای همیشه باقی نخواهد ماند.
سوال:چه موانعی بر سر راه استفاده از این فرصت تاریخی وجود دارد؟
هم اکنون دنیا در رکود قرار دارد و علاقه‌مند است که یک بازار جدید پیدا کند تا بتواند رکود خود را کاهش دهد و ایران نیز به عنوان یک کشور دارای پتانسیل شناخته شده است که دولت عاقلی نیز بر آن مستقر است و توانسته مسائل بین‌المللی‌اش را حل کند و این فرصت تاریخی را نباید از دست داد. در حال حاضر نیز تنها مشکل برای استفاده کامل از شرایط پسابرجام اختلافات داخلی است. اگر اختلافات داخلی را بتوانیم حل کنیم به طوری که دولت و سایر قوا در ارتباط با یکدیگر و در ارتباط با سایر نهادهای تأثیرگذار بتوانند درچارچوب یک همکاری ملی و فارغ از رقابت‌های سیاسی عمل کنند، به سرعت به رشد دورقمی در اقتصاد خواهیم رسید و عقب‌ماندگی‌های ده‌ساله سند چشم‌انداز را جبران خواهیم کرد و مشکل چند میلیون بیکار و تضعیف طبقه متوسط را پشت سر خواهیم گذاشت.
سوال:چقدر امکان همکاری در طرف مقابل وجود دارد؟
من نمی‌دانم طرف مقابل چه واکنشی خواهد داشت،اما به عنوان یک ایرانی که تمام غصه‌اش این است که در ده سال گذشته، کشورش یک فرصت بسیار بسیار تاریخی را برای جهش صنعتی در دولت آقای احمدی‌نژاد از دست داده است، امروز میبینم که این کشور می‌تواند با توجه به شرایط پسابرجام بر تمام دغدغه‌های موجود و مورد تأکید رهبری در زمینه رفع محرومیت‌ها و مشکلات با یک همکاری ملی بپردازد و آنها را حل کند. در حال حاضر در کشور نیروی انسانی تربیتشده، سیاستمداران و سیاست‌گذاران اقتصادی خوب و بخش خصوصی مناسبی وجود دارد و فضای بین‌المللی نیز آماده شده است پس اگر بخواهیم، می‌توانیم برای جبران عقب‌ماندگی‌های ایران با همان همکاری ملی به اهداف مورد نظرمان برسیم.
ایران امروز کشور فقیری است اما ظرفیت‌های فراوانی دارد و معتقدم با کنار گذاشتن اختلافات سیاسی، متحد شدن با هم و حفظ امیدواری در جهتشکل گیری یک رقابت خوب و ورود شایستگان و خردمندان از هر دو جناح به مجلس،قوه مقننه نیرومندیتشکیل شده که در کنار دولت و زیر نظر رهبری قرار داشته و کمک خواهد کرد که به سمت ساختن کشور حرکت کنیم.
سوال :فکر می‌کنید علت مخالفت‌های برخی در جناح مقابل با اقدامات دولت چیست؟
وقتی تعجیل از یک سو و تنگ‌نظری از سوی دیگر با هم ترکیب می‌شوند شرایط فعلی پیش می‌آید. به نظر من اگر پروژه‌های فراوانی در کشور راه‌اندازی می‌شود می‌تواند با همکاری بخش خصوصی و سایر نهادها و بنیادها انجام شود. ما کشور باظرفیتی داریم اما برای توسعه دادنش نیازمند شناخت بیشتر آن و نیز داشتن سعه صدر هستیم.
سوال:نظر شما درباره بحث آشتی ملی چیست و اصلاح‌طلبان تاکنون چه گام‌هایی برای تحقق آن برداشته‌اند؟
اصلاح‌طلبان که آمدند و ثبت‌نام کردند اما تاکنون که فایده‌ای نداشته است، البته من نمی‌خواهم از واژه آشتی ملی استفاده کنم چرا که جنگی وجود نداشته است که بخواهد به آشتی ختم شود. ما همه همت خود را به کار بسته‌ایم که این انتخابات گامی باشد برای رفع نگرانی‌ها و جدایی‌ها در خانواده انقلاب و در راستای انتخابات ۹۲،می‌خواستیم انتخابات مجلس دهم نیز فرصتی باشد برای نزدیکشدن اصلاح‌طلبان به نهادهای حاکمیت اما اگر باز هم ما را عقب بزنند، عقب می‌ایستیم، صبر می‌کنیم، از کشور ناامید نشده و از سیاست نمی‌بریم. ما آماده هستیم که هر هزینه‌ای را هم بدهیم اما کنار نخواهیم رفت، بلکه می‌کوشیم سایر جریان‌ها را در کشور متقاعد سازیمتا همه برای آبادانی کشور تلاش کنیم.
سوال:همانطور که می‌دانید، اهمیت انتخابات مجلس صرفاً به خاطر خود مجلس نیست بلکه تأثیر این انتخابات بر انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ نیز بسیاراست، در ضمن این مجلس قرار است پی‌گیر تصویب برنامه ششم توسعه باشد و در کنارش به تصویب و بررسی سایر برنامه‌هایی بپردازد که از سوی دولت برای استفاده هرچه بیشتر از فرصت تاریخی‌ای که به آن اشاره شد، ارائه می‌شود. با توجه به این نکات فکر می‌کنید جناح مقابل در روزهای باقی‌مانده چقدر امیدوارکننده رفتار خواهد کرد؟
من از جناح مقابل هیچ انتظاری ندارم اما از بزرگان کشور انتظار دارم که فضا را به نفع نیروهای میانه تعدیل کنند. وقتی که در دوران احمدی‌نژاد اصلاح‌طلبان بنا به دلایل درست یا نادرست که نمی‌خواهم به آسیب شناسی و قضاوت درباره آن بپردازم، از صحنه خارج شدند و وقتی که اصولگرایان در مجلس به دلایلی در برابر آقای احمدی‌نژاد منفعل شدند و به خاطر هجوم‌های او مجبور بودند که برای حفظ خود عقب‌نشینی کنند، نتیجه‌اش نیز این شد که آقای احمدی نژاد فرصت پیدا کرد تا برای شکستن حرمت بزرگان هم خیز بردارد هر چند که موفق نشد.
آقای احمدی‌نژاد با عملیکردن طرح‌هایی چون مسکن مهر و پرداخت یارانه‌ها کوشید که مردم را به سمت خود جلب کند و انتظار داشت هنگامی‌که با آقای مشایی به وزارت کشور می‌رود و دست او را بالا می‌گیرد تا برای انتخابات ریاست‌جمهوری ثبت‌نام کند، اگر شورای نگهبان مشایی را رد صلاحیت کند که کرد، در کشور اتفاقاتی بیفتد و مردم به صحنه بیایند و نتیجه را عوض کنند، انتظاری که البته بیشتر به توهم شباهت داشت.
سوال:تاکنون بیشتر به حل مشکلات اقتصادی در شرایط پساتحریم اشاره کردید، برای حل مشکلات باقی‌مانده از انتخابات سال ۸۸ در شرایط پساتحریم چقدر امکان عمل وجود دارد؟
اگر همکاری ملی شکل بگیرد آن مشکلات هم خود به خود حل می‌شود، البته به نظر من آن مشکلات از یک طرف حل شده چرا که بخش قابل‌توجهی از معترضان سال ۸۸ در انتخابات ۹۲ شرکت کردند و قاعدتاً باید خیلی زودتر از اینها مشکلات مربوط به سال ۸۸ نیز حل می‌شد اما امیدوارم که آنها هم حل شود و حتماً تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم این اتفاق خواهد افتاد.
سوال :به عنوان سوال پایانی، توصیه شما به اصلاح طلبان حتی در صورت احراز نشدن صلاحیت کاندیداهایشان چیست؟
توصیه‌ام این است که در هر شرایطی دست به انتخاب بزنند و انسجامی را که به خاطر انتخابات به آن دست یافته‌اند واین چنین در کنار هم قرار گرفته‌اند را همیشه حفظ کنند.
