ویسینسکو از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۳ مدیریت زندان مخوف رامنیکو سارات در شرق رومانی را بر عهده داشت و به گفته قضات دادگاه، مدارک متقنی در دست است که نشان می‌دهد ویسینسکو یک «ساز و کار مرگ» را در آن زندان به راه انداخته و به صورت سیستماتیک با زندانیان سیاسی بدرفتاری و آنان را شکنجه می‌کرده است.
زندان‌های انفرادی طولانی‌مدت نیز از جمله تنبیهات روزمره در زندان به مدیریت ویسینسکو بود. زندانیانی که به انفرادی می‌افتادند، از سهمیه غذا نیز محروم می‌شدند و مدام مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفتند.
وکلای مدافع ویسینسکو استدلال کرد‌ه‌اند که هیچ مدرکی دال بر این که متهم از روی عمد کسی را شکنجه کرده باشد وجود ندارد. از سوی دیگر دادگاه مدارکی ارائه داده که نشان می‌دهد تعداد زیادی از زندانیان سیاسی تحت نظارت شخص وی کشته شده‌اند.
ویسینسکو البته بدون آن که اظهار تأسف و ندامت کند، در دفاع از خود تنها این جمله را تکرار کرده که فقط مجری دستورات بوده است.
در دوران حکومت کمونیستی تحت رژیم چائوشسکو در رومانی که از سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۸۹ به درازا کشید بیش از ۶۰۰ هزار نفر تحت عناوین سیاسی محکوم به تحمل زندان شدند.
