سعید صوفی در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار قلم در اراک، پیرامون پاپوش سنتی گیوه، ابراز کرد: گیوه نوعی پاپوش سنتی ایرانی است که بخش رویه آن با الیاف پنبه ای بافته می شود و زیره آن نیز از چرم است که بیشتر در فصول گرم و خنک مصرف داشته است، همچنین این پاپوش به دلیل استفاده از نخ و بافتی پارچه‌ای که پا در آن عرق نمی‌کند باعث تشویق مشتری به خرید گیوه می شود.
وی افزود: گیوه سنجان به عنوان یکی از صنایع دستی برتر استان مرکزی شناخته می شود و این محصول کاملا ایرانی با قدمت و اصالت بالا که در سنجان و ضامنجان اراک تولید می شود، مشتریان خاص خودش را دارد.
رییس شورای اسلامی شهر ضامنجان گفت: گیوه از صنایع دستی شهر اراک است که قدمت آن به بیش از ۱۰۰ سال می رسد و در گذشته کاربردهای زیادی داشته و بخاطر استقامت آن، کشاورزان برای انجام امور کشاورزی از این پاپوش استفاده می کردند.
وی با بیان اینکه گیوه از لحاظ پزشکی نیز با توجه به اینکه پا را قلب دوم بدن می دانند فواید بسیاری دارد، اظهار کرد: در گذشته کارهای اولیه دوخت جوراب گیوه را بانوان در منزل انجام می دادند و این کار در قره کهریز، ضامنجان و سنجان رایج بود.
صوفی با بیان اینکه گیوه سنجان در سازمان ملی یونسکو ثبت ملی شده است، گفت: دوخت جوراب گیوه برای بانوان نوعی سرگرمی، منبع درآمدزایی و هنرنمایی بود که آنها با ذوق و علاقه این هنر زیبا را خلق می کردند.
وی ادامه داد: گیوه ضامنجان و سنجان هر ساله در نمایشگاه بین المللی صنایع دستی اراک و تهران حضور داشته است و مشتریانی هستند که به عنوان سوغات هنگام سفر به دیگر کشورها گیوه را تهیه می کنند و با خود می برند.
رییس شورای اسلامی شهر ضامنجان یادآور شد: گیوه انواع مختلفی دارد که شامل گیوه ابریشمی، گیوه زنانه، گیوه بچه گانه، صندل گیوه، گیوه کلاش، گیوه چاروق و گیوه مردانه می شود.
وی ابراز کرد: جوراب گیوه از نخی به قطر یک میلیمتر و به رنگ سفید بافته می‌شود، انواع رنگی یا با نخ پلاستیکی نیز وجود دارد.
صوفی در پایان با اشاره به اینکه گیوه دوزی از زمان آریایی‌ها و ماد‌ها آغاز شده و تا کنون ادامه داشته است، گفت: گیوه ضامنجان به سراسر استان و استان های دیگر نیز صادر می شود.
