یک عکاس بلاروس به این سرزمین رفته و از زندگی حیوانات در نبود انسان‌ها عکس گرفته است.
۳۰ سال پس از فاجعه نیروگاه اتمی چرنوبیل در شوروی سابق، مناطق وسیعی اطراف این نیروگاه که اکنون بخشی از اوکراین و بلاروس است، به دلیل تشعشعات رادیواکتیو خالی از سکنه‌اند. در عوض، خانه‌ها و ساختمان‌های این مناطق، محل زندگی گرگ‌ها، گوزن‌ها، پرندگان و دیگر حیوانات شده‌اند.
چندین گونه مختلف حیوانات در این منطقه زندگی می‌کنند. «واسیلی فدوسینکو» عکاس رویترز در بلاروس این عکس‌ها را تهیه کرده است.
رویترز به نقل از «حنا فرونسکا» وزیر طبیعت اوکراین نوشته است: انسان هرگز نمی‌تواند در این مناطق زندگی کند. ناممکن است. حتی در ۲۴هزار سال آینده!
دویچه‌وله، روز ۲۶ آوریل ۱۹۸۹، یک آزمایش ناموفق منجر به انفجار در راکتور شماره ۴ نیروگاه چرنوبیل شد و بلافاصله مقدار زیادی مواد رادیواکتیو نشت کرد. پس از این حادثه بیش از ۳۵۰ هزار نفر خانه و زندگی خود را ترک کردند.
کارشناسان در مورد عواقب این واقعه بر گیاهان و جانداران منطقه نظرات مختلفی دارند و به دو دسته تقسیم شده‌اند. به ویژه بر سر تاثیر منفی رادیواکتیو و تاثیر مثبت عدم سکونت انسان در این منطقه. با این همه، به نظر می رسد آن گونه که عکس‌ها در نزدیک روستای «درونکی» بلاروس نشان می‌دهند، طبیعت متوقف نمی‌شود.
شواهد نشان می‌دهند هرچند که گونه‌های مختلف گیاهان و حیوانات به زندگی خود ادامه می‌دهند اما این حیوانات کمتر از میانگین طبیعی سنشان زندگی می‌کنند. به نظر می‌رسد که رادیواکتیو بر همه گونه‌های حیات تاثیر داشته است.
«تیموسی موسه» یک زیست‌شناس که سال‌ها به نمونه برداری از اطراف چرنوبیل و فوکوشیما مشغول بوده می گوید: بسیاری از مناطق قرن‌ها و حتی هزاران سال سمی باقی می‌مانند.
بلاروس از ۷۰ درصد مواد رادیواکتیو نشت کرده بر اثر انفجار نیروگاه متاثر شد. حدود ۲۰ درصد از زمین های زراعی در منطقه مرزی این کشور اکنون بی حاصل و خشک هستند.
اکنون ۳۰ سال پس از واقعه چرنوبیل، هنوز هم شمار ابتلا به سرطان و بیماری‌های مربوط به آن قابل توجه است. در انفجار نیروگاه ۳۱ تن کشته شدند اما بعد از آن، در نتیجه تشعشات تعداد بی‌شماری جان خود را از دست داده‌اند.
بنابراین گزارش، حیوانات مورد آزمایش دانشمندان را به این باور رسانده‌اند که تاثیرات رادیواکتیو از طریق غذا و همچنین از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند. آزمایش حیوانات اطراف نیروگاه چرنوبیل نشان می‌دهد که تومور و آب مروارید بین آنها افزایش یافته و همچنان دستگاه‌های عصبی از جمله مغز آنها کوچکتر شده است.
برخی از دانشمندان بر این باورند که بسیاری از حیواناتی که اکنون اطراف چرنوبیل زندگی می‌کنند، پیش از فاجعه اتمی آنجا نبوده‌اند. با این حال، این ادعا تاکنون تایید نشده و بسیاری از دانشمندان درباره آن با شک و تردید ابراز نظر می‌کنند.
