ظریف محبوب‌ترین چهره سیاسی ایران

احمدی‌نژاد نامحبوب ترین

در میان کسانی که پاسخگویان بیشتر از دیگران به آن‌‌ها اظهار عدم علاقه می کنند (یکی از گزینه‌های اصلا علاقه ندارم یا چندان علاقه ندارم)، احمدی‌نژاد نامحبوب تر از سایر شخصیت‌های سیاسی است که در این نظرسنجی مورد پرسش قرار گرفته‌اند (۳۹ درصد). بعد از احمدی نژآد، آقایان علی لاریجانی (۳۴ درصد)، احمد جنتی (۳۱ درصد) و صادق لاریجانی (۲۹ درصد قرار دارند).

میزان آشنایی با نام شخصیت‌های سیاسی

در میان پاسخگویان، کسانی هم هستند که در پاسخ به سئوال نظرسنجی گفته‌اند شخصیت مورد نظر را نمی شناسند. بر این اساس اگر بخواهیم ارزیابی مشخصی از میزان آشنایی پاسخگویان با هر یک از این شخصیت‌های سیاسی داشته باشیم آنگاه می توانیم بگوییم روسای جمهور فعلی و سابق مشهورترین شخصیت‌های سیاسی ایران هستند. تقریبا پاسخگویان آقایان روحانی و احمدی‌نژاد را می شناسند. ۹۹ درصد آقای هاشمی را می شناسند و ۹۷ درصد هم آقای خاتمی را. در انتهای لیست آقایان مصباح یزدی و قاسم سلیمانی قرار دارند که به ترتیب ۵۲ درصد و ۴۵ از پاسخگویان گفته‌اند که این دو نفر را نمی شناسند.

خالص علاقه‌مندی به شخصیت‌های سیاسی

اگر کسانی که یک شخصیت سیاسی را نمی شناسند یا نظر خاصی درباره او ندارند را در نظر نگیریم، برای محاسبه خالص علاقه‌مندی به شخصیت‌های سیاسی می توان درصد کسانی را که به یک شخصیت سیاسی اظهار علاقه می کنند (خیلی زیاد، زیاد، تاحدی) از کسانی که به او بی علاقه هستند (چندان علاقه ندارم، اصلا علاقه ندارم) کم کرد تا خالص علاقه‌مندی به شخصیت‌های سیاسی را بدست آورد.

بر این اساس باز هم محمدجواد ظریف در رتبه اول قرار دارد. خالص میزان علاقه به او ۶۹ درصد است. بعد از آقای ظریف، آقایان روحانی (۵۴ درصد)، حسن خمینی (۵۲ درصد)، خاتمی (۴۳ درصد) و هاشمی (۳۸ درصد) در رتبه‌های بعدی قرار می گیرند. در انتهای لیست هم آقای احمد جنتی قرار دارد که خالص میزان علاقه‌مندی به ایشان منفی ۱۰ درصد است. مصباح یزدی با منفی ۲ درصد در رتبه بعدی قرار دارند. این دو نفر تنها کسانی هستند که خالص علاقه‌مندی به آنها کمتر از صفر است. یعنی تعداد کسانی که گفته‌اند به این دو نفر علاقه دارند کمتر از کسانی هستند که به این دو نفر اظهار بی علاقگی می کنند.

ارزیابی میزان علاقه (یا عدم علاقه) به شخصیت‌های سیاسی در میان طرفداران گروه‌های سیاسی

برای ارزیابی میزان علاقه (یا عدم علاقه) به شخصیت‌های سیاسی، پاسخگویان بر اساس گرایش سیاسی شان مورد سنجش قرار گرفتند. محمد جواد ظریف تنها چهره سیاسی است که میزان علاقه‌مندی به او، فارغ از گرایش سیاسی پاسخگویان در بالاترین حد نسبت به بقیه است. هرچند اصلاح طلبان (۸۶ درصد) و اعتدال گرایان (۸۵ درصد) بیشتر از اصول‌گرایان (۷۶ درصد) به او اظهار علاقه‌مندی می کنند. میزان اظهار علاقه‌مندی به آقایان جنتی و مصباح هم، در میان هر سه گرایش سیاسی کمتر از بقیه است. در میان اصلاح طلبان، بعد از آقای ظریف، به ترتیب آقایان روحانی (۸۱ درصد)، خاتمی (۸۰ درصد) و هاشمی (۷۴ درصد) قرار دارند.

در میان اصول‌گرایان اما، پس از آقای ظریف، بیشترین میزان اظهار علاقه به آقای احمدی‌نژاد (۷۳ درصد) اعلام شده است. بعد از ایشان هم آقای حداد عادل (۷۰ درصد) قرار دارد.

ارزیابی میزان خالص علاقه‌مندی (یا عدم علاقه) به شخصیت‌های سیاسی در میان طرفداران گروه‌های سیاسی

برای محاسبه خالص میزان علاقه مندی (ِیا عدم علاقه) به هر یک از شخصیت های سیاسی، درصد کسانی را که به وی اظهار علاقه کرده اند از کسانی که گفته اند به این شخصیت علاقه ندارند کم می کنیم تا خالص علاقه مندی به یک شخصیت سیاسی را بر اساس گرایش سیاسی پاسخگویان مورد سنجش قرار دهیم.

بر این اساس، کماکان آقای ظریف، رتبه اول را در میان طرفداران هر سه گروه سیاسی به خودش اختصاص داده است.

در میان اصلاح طلبان بعد از آقای ظریف، به ترتیب آقایان خاتمی (۶۵ درصد)، روحانی و حسن خمینی (هر دو ۶۴ درصد) و آقای هاشمی (۵۳ درصد) قرار دارند. به غیر از آقایان علی مطهری (۳۳ درصد) و قاسم سلیمانی (۲۵ درصد) میزان اظهار علاقه به سایر افراد منفی در میان اصلاح طلبان است. آقایان جنتی (منفی ۳۰ درصد) و صادق لاریجانی (منفی ۲۶ درصد) در رتبه های آخر قرار دارند.

در میان اصول گرایان، بعد از آقای ظریف، آقایان حداد عادل (۵۲ درصد)، احمدی نژاد (۴۹ درصد) و قاسم سلیمانی (۴۰ درصد) قرار دارند. اصول گرایان در ارزیابی شان در مورد علاقه یا عدم علاقه به شخصیت های سیاسی، به هیچ یک نمره منفی نمی دهند. در انتهای لیست آقای خاتمی قرار دارند که خالص علاقه مندی (یا عدم علاقه) به ایشان ۰ صفر است. ۴۶ درصد به ایشان اظهار علاقه کرده اند و به همین میزان هم گفته اند که به آقای خاتمی علاقه ندارند.

روش اجرای نظرسنجی

• این پیمایش به صورت تلفنی، طی روزهای ۲۱ اسفند ۱۳۹۴ تا ۵ فروردین ۱۳۹۵ (به غیر از روز اول فروردین ۱۳۹۵) انجام شده است.

• پاسخگویان این نظرسنجی از میان کلیه ساکنان بالاتر از ۱۸ سال مناطق شهری و روستایی سراسر کشور که دارای تلفن ثابت یا سیار بوده‌اند با نمونه گیری تصادفی انتخاب شده‌اند.

• نمونه‌گیری به صورت مرحله‌ای طبقه‌بندی شده در سطح گروهی از استان‌ها است. دارندگان تلفن‌ در سطح کل کشور واحد نمونه را تشکیل می‌دهند.

• برای گروه‌بندی استان‌ها جهت نمونه گیری، از اطلاعات مربوط به وضعیت شاخص توسعه ی انسانی استان ها استفاده شده است.

• حجم نمونه ۱۰۷۷ نفر است.

• یافته‌های نظرسنجی را با اطمینان ۹۵ درصد و در فاصله‌ی اطمینان ۳ درصد برای بیشترین واریانس ممکن، می‌توان به کل افراد بالای ۱۸ سال ساکن ایران تعمیم داد.

• مصاحبه‌ها را پرسشگران آموزش دیده در طول ساعات فعال هر روز انجام داده‌اند.

• نمونه‌ها بر اساس جنس، سن و محل سکونت (منطقه شهری یا روستا) و بر اساس داده‌های سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ وزن دهی شده‌اند.

• میزان اعتماد و صداقت پاسخگویان از طرف پرسشگران با تجربه ارزیابی شده است. ۱۶ نفر از کسانی که میزان صداقت و اعتماد آنان بسیار کم ارزیابی شده، از نمونه کنار گذاشته شده اند.