گروه علمی: تحقیق جدید نشان می دهد استرس در رحم تاثیر بلندمدتی بر سلامت نوزاد دارد.تحقیقات نشان داده است که ارتباطی بین شرایط روانی رایج و اتفاقاتی که در طی رشد جنین رخ می‌دهد، وجود دارد.نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که استرس منفی تجربه شده در دوره جنینی در رحم ممکن است بر واکنش فرد به موقعیت‌های استرس زا در دهه ۴۰ سالگی تأثیر گذارد.نتایج همچنین نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض استرس قبل از تولد به طور متفاوتی بر زنان و مردان تأثیر می‌گذارد و این تأثیرات ممکن است تأثیر مادام العمر داشته باشند.
استرس زمانی رخ می‌دهد که خواسته‌ها یا چالش‌ها باعث شود مغز و بقیه اعضای بدن به تنش عاطفی یا جسمی واکنش نشان دهند. عوامل استرس زا را می‌توان مثبت یا منفی شناخت.
استرس مثبت ممکن است ناشی از موقعیت‌هایی باشد که فرد احساس می‌کند می‌تواند با آن کنار بیاید مانند چالش‌های روزمره و مسئولیت‌های مربوط به کار یا تحصیل. حتی شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد بروز چالش دارای فوایدی برای سلامت است.با این حال، اگر فرد احساس کند که بر استرس کنترل ندارد، عوامل استرس زای روزمره و نسبی را می‌توان منفی دانست.استرس منفی ممکن است در حوادثی مانند طلاق، از دست دادن شغل یا مرگ یکی از عزیزان رخ دهد و دریافت حمایت اجتماعی بیشتر می‌تواند به کاهش تأثیرات آن کمک کند.
دانشمندان تأثیراتی را که استرس می‌تواند بر سلامت جسمی و روانی داشته باشد، تشخیص می‌دهند. اگر استرس طولانی شود، می‌تواند بر سیستم ایمنی بدن، دستگاه گوارش، سیستم قلب و عروق و سیستم تولیدمثل تأثیر بگذارد.تحقیقات اخیر نشان داده استرس مادر می‌تواند بر بارداری و عملکرد متابولیکی جنین و رشد عاطفی و شناختی اش تأثیر بگذارد.مطالعه اخیر محققان دانشگاه هاروارد نشان می‌دهد که استرس مادر ناشی از حوادث زندگی، بلایای طبیعی، اضطراب و افسردگی، ریسک مشکلات عاطفی، رفتاری و شناختی کودک را در سنین بالاتر افزایش می‌دهد.
