گروه علمی: محققان در مطالعه‌ای که در زمینه آنتی بادی‌ها داشتند، به این سوال رایج که پس از بهبودی تا چه زمان در برابر ویروس کرونا ایمن هستیم، پاسخ دادند. این یک سوال باز است که بعد از غلبه بر عفونت سارس-کووید ۲، محافظت در برابر عفونت مجدد (ابتلای مجدد به ویروس کرونا) تا چه اندازه ادامه دارد. «مطالعه راینلند»، مطالعه‌ای مبتنی بر جمعیت، اکنون یافته‌های جدیدی را در این زمینه ارائه می‌دهد. نمونه‌های خون گرفته شده در سال گذشته نشان می‌دهد یک مولفه مهم ایمنی، سطح آنتی بادی‌های خنثی کننده خاص علیه ویروس کرونا در اکثر شرکت کنندگان در مطالعه با عفونت قبلی پس از چهار تا پنج ماه کاهش داده است. در بعضی از آن‌ها، سطح آنتی بادی حتی به زیر حد تشخیص هم رسید. این نتایج که در مجله علمی نیچر منتشر شده است، زمینه مطالعات پیگیری برنامه ریزی شده را فراهم می‌کند.
بین آوریل و ژوئن سال ۲۰۲۰، حدود ۵۳۰۰ نفر از نظر آنتی بادی علیه ویروس کرونا مورد آزمایش قرار گرفتند. برای این منظور نمونه‌های خون گرفته و تجزیه و تحلیل شد. اگر نتایج اولیه مثبت بود، این نمونه‌ها تحت آزمایش به اصطلاح خنثی سازی کاهش پلاک قرار می‌گرفتند تا اطمینان حاصل شود که آنتی بادی‌های شناسایی شده به طور خاص علیه سارس-کووید ۲ و نه در برابر سایر ویروس‌های کرونا یا حتی ویروس سرماخوردگی هدایت می‌شوند.
آنتی بادی‌ها پروتئین‌های تولید شده توسط سیستم ایمنی بدن هستند که ارگانیسم انسان با آن‌ها از خود در برابر عوامل بیماری زا دفاع می‌کند. در ۲۲ شرکت کننده در مطالعه، آنتی بادی‌های خنثی کننده که به طور مستقیم از ورود سارس-کوویید ۲ به سلول جلوگیری می‌کنند، قابل تشخیص هستند. این نشان دهنده تماس قبلی با ویروس است. اکثر این افراد گزارش کردند که فقط یک دوره خفیف یا حتی بدون علامت بیماری را تجربه کرده‌اند. آن‌ها در سپتامبر ۲۰۲۰ تقریبا چهار تا پنج ماه پس از نمونه گیری اولیه خون، دوباره آزمایش شدند؛ در بیشتر این افراد سطح آنتی‌بادی کاهش یافته بود و در چهار مورد حتی امکان تشخیص آنتی بادی وجود نداشت.
پروفسور مونیک برتلر، رئیس مطالعه راینلند گفت: این مطالعات در طول موج اول همه گیری انجام شده است؛ بنابراین تعداد افرادی که قبلا در آن زمان آلوده شده بودند نسبتا کم بود. در حال حاضر وضعیت دیگری داریم؛ با این حال نتایج ما نشان می‌دهد روش کاملا تک مرحله‌ای برای تشخیص آنتی بادی‌های سارس-کووید ۲ توسط روش ایمنی برای شناسایی قابل اعتماد عفونت منتقل شده کافی نیست. در هر صورت در نمونه ما تنها حدود یک سوم موارد افرادی که آزمایش ایمنی آن‌ها مثبت بود در واقع آنتی بادی‌های خاصی علیه سارس-کووید ۲ داشتند. این را باید در مطالعات ایمنی در نظر گرفت. به نظر من یک روش آزمایش چند مرحله‌ای مانند روشی که ما استفاده کردیم، باید در نظر گرفته شود.
مدت زمان مصونیت در برابر ویروس کرونا
دکتر احمد عزیز، اولین نویسنده مقاله حاضر می‌گوید: این داده‌های مطالعه اجازه استنباط مستقیم در مورد میزان کاهش پادتن‌ها را بر پاسخ ایمنی نمی‌دهد. به نظر می‌رسد کاهش آنتی بادی‌ها به سرعت اتفاق می‌افتد. با این حال سیستم ایمنی بدن ابزار دیگری برای مقابله با عوامل بیماری زا دارد. در حقیقت، در مورد دوام ایمنی به سارس-کووید ۲ پس از عفونت اطلاعات کمی در دست است.
او می‌افزاید: این ممکن است به نوع خاصی از ویروس نیز بستگی داشته باشد. در بخشی از مطالعه راینلند ما قصد داریم تا ردیابی توسعه بیماری همه گیر و تاثیرات آن بر سلامت روحی و جسمی مردم را ادامه دهیم. مطالعه ما مبنای این امر است. در نهایت ما می‌خواهیم به درک بهتر اینکه چرا برخی از افراد حتی متوجه عفونت نمی‌شوند و برخی دیگر به شدت بیمار می‌شوند، کمک کنیم. ما اطلاعات کلی درباره شرکت کنندگان در مطالعه داریم که مربوط به سلامتی است. این می‌تواند درک عواقب عفونت با سارس-کووید ۲ باشد و ممکن است به شناسایی عوامل خطر کمک کند.
