گروه علمی: دانشمندان انستیتوی کشف پزشکی «سانفورد برنهام پربیس» در تازهترین مطالعات خود، موفق به کشف ژنهای انسانی شدند که میتواند با ویروس کرونا مقابله کند.دانشمندان انستیتوی کشف پزشکی «سانفورد برنهام پربیس» مجموعهای از ژنهای انسانی را شناسایی کردهاند که قادرند با عامل ویروس کووید-۱۹ مبارزه کنند. دانستن اینکه کدام ژنها به کنترل عفونت ویروسی کمک میکنند، میتواند به درک محققان از عواملی که بر شدت بیماری تاثیر میگذارند، بسیار کمک کند و گزینههای درمانی احتمالی بهتری را ارائه دهد. ژنهای مورد نظر مربوط به اینترفرونها، جنگندههای خط مقدم بدن هستند. این مطالعه در مجله «مولکولار سل» منتشر شده است.
دکتر سامیت. کی چاندا، استاد و مدیر ایمنی و پاتوژنز میگوید: ما میخواستیم درک بهتری از پاسخ سلولی به سارس-کووید ۲ از جمله آنچه باعث پاسخ قوی یا ضعیف به عفونت میشود، داشته باشیم. ما بینش جدیدی در مورد چگونگی بهره برداری از ویروس در سلولهای انسانی مورد حمله خود به دست آوردهایم، اما هنوز در جستجوی پاشنه آشیل آن هستیم تا بتوانیم ضد ویروسهای بهینه تولید کنیم.در فرصتی کوتاه پس از شروع همه گیری، پزشکان دریافتند پاسخ ضعیف اینترفرون به عفونت سارس- کووید ۲ منجر به موارد شدیدتر کووید-۱۹ میشود. این دانش باعث شد که چاندا و همکارانش به دنبال ژنهای انسانی باشند که توسط اینترفرونها ایجاد میشوند؛ ژنهای تحریک شده با اینترفرون (ISG) که برای محدود کردن عفونت سارس-کووید ۲ عمل میکنند.
بر اساس دادههای جمع آوری شده از سارس-کووید ۱، ویروسی که از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ شیوع بیماری مهلک، اما نسبتا مختصری را ایجاد کرد و با دانستن اینکه این بیماری مشابه سارس-کووید ۲ است، محققان توانستند آزمایشگاه مورد نیاز را با هدف انجام آزمایش برای شناسایی ISGها که تکثیر ویروس را در کووید-۱۹ کنترل میکنند، ایجاد کنند.
چاندا میگوید: ما دریافتیم که ۶۵ ISG عفونت سارس- کووید ۲ را کنترل میکند؛ برخی از آنها توانایی ویروس را برای ورود به سلولها مهار میکنند، برخی دیگر تولید RNA را که خون حیات ویروس است، سرکوب میکنند و دستهای از ژنهایی هم مانع تجمع ویروس میشوند. آنچه بسیار مورد توجه بود، این واقعیت بود که برخی از ISGها کنترل ویروسهای غیرمرتبط مانند آنفلوآنزای فصلی، نیل غربی و اچ آی وی را که منجر به ایدز میشود، نشان میدهند. این اطلاعات مهمی است، اما ما هنوز باید در مورد زیست ویروس بیشتر بیاموزیم و بررسی کنیم که آیا تنوع ژنتیکی در این ISGها با شدت کووید -۱۹ ارتباط دارد یا خیر.
به عنوان گام بعدی، محققان به بررسی زیست شناسی انواع سارس-کووید ۲ میپردازند که همچنان در حال تکامل هستند و اثر واکسن را تهدید میکنند.چاندا نتیجه گیری میکند: اکنون که واکسنها به کنترل همه گیری کمک میکنند، این موضوع اهمیت مییابد که پای خود را از رکاب تحقیقات اساسی بر نداریم. ما به دلیل سرمایه گذاری در تحقیقات بنیادی در انستیتوی کشف پزشکی سانفورد برنهام پربیس و جاهای دیگر، پیشرفت خوبی داشتیم و تلاشهای مداوم ما به ویژه هنگامی که شیوع ویروسی دیگری رخ دهد، مهم خواهد بود.