منشا ویروس کرونا، شهر ووهان در استان هوبی چین بوده است. دولت چین در روزهای ابتدایی و به منظور پیشگیری از شیوع این ویروس خطرناک، راه‌های ارتباطی، حرکت کلیه قطارها و پرواز هواپیماهای مسافربری از مبدأ شهر ۱۱ میلیون نفری ووهان را ممنوع و شهر را قرنطینه کردند. علاوه‌بر شهر ووهان، رفت و آمد قطارها در شهر ۷.۵ میلیون نفری هوانگانگ چین نیز ممنون شده بود. ایتالیا هم که در بین کشورهای اروپایی بیشترین آمار تلفات کرونا را دارد، دست به اقداماتی مشابه با چین زده است.
نخست‌وزیر ایتالیا برای مقابله با کرونا محدودیت تردد را به همه کشور گسترش داده است. این محدودیت شامل همه جمعیت ایتالیا می‌شود. گفته شده است که هیچ کشور دیگری در جهان تاکنون برای مقابله با ویروس کرونا چنین اقدامی انجام نداده است.
شهر میلان ایتالیا در نخستین روز قرنطینه
شهر ووهان در زمان قرنطینه
حالا شهر ووهان از قرنطینه مطلق خارج شده است. چین تقریبا در حال کنترل شیوع ویروس کرونا است. اما در ایران برعکس است. چگونگی ورود ویروس کرونا به ایران و اعلام خبر آن بماند که خودش داستان مفصلی دارد اما در این بین اظهارات عجیب مسئولان برای کنترل این ویروس نیز در نوع خود جای شگفتی دارد.
کمبود امکانات و تجهیزات پزشکی و نایاب شدن و احتکار ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده از یک طرف و از سویی دیگر تصمیمات عجیب مسئولان در مواجه با ویروس کرونا بر مشکلات مردم در برابر این ویروس افزوده است.
روزهای ابتدایی بحران کرونا در ایران، بسیاری از کارشناسان تاکید کرده بودند که شهر قم به عنوان مرکز شیوع ویروس کرونا در ایران باید قرنطینه شود اما از مسئولان وزارت بهداشت گرفته تا برخی علمای قم یکدست مخالفت کردند. عقیده مسئولان وزارت بهداشت این بود که قرنطینه روشی مربوط به قرون وسطی است! برخی نیز در قم مخالفت شدید خود را با تعطیلی مراکز و مراسم‌های مذهبی اعلام کرده بودند.
اتود اولیه نقشه انتشار کرونا از مبدا قم و گیلان بر پایه اطلاعات تردد مبتلایان
نکته عجیب دوگانگی رفتار مسئولان در مدیریت بحران کرونا است. حالا که بیماری به تمامی استان‌های ایران گسترش پیدا کرده است، مسئولان از مردم می‌خواهند که خودشان را در خانه قرنطینه کنند. مسئولان مدام در حال تاکید بر این نکته هستند که مردم از خانه بیرون نروند، مسافرت نروند و در خانه بمانند تا از گسترش کرونا جلوگیری کنیم.
در حالی که مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان رهبری و … تعطیل شده‌اند اما کارمندان و کارگران همچنان باید سر کار بروند. مدارس و دانشگاه‌ها را که به سختی تعطیل کردند اما مانده‌اند که با ادارات چه کنند! ابتدا ساعات کار ادارات را کاهش دادند و ساعاتی بعد به حالت عادی برگرداندند. نکته عجیب اینجاست که همزمان با اوج‌گیری این ویروس، مسئولان تاکید دارند که ادارات باید طبق روال گذشته فعالیت داشته باشند و از سویی دیگر نه تنها اصرار دارند -بلکه حتی مردم را نیز تهدید می‌کنند- که شهروندان از خانه بیرون نیایند و به مسافرت نروند.
اما وقتی که دولت ادارات را تعطیل نکرده، کارمند دولت چگونه هم خانه بماند و هم سر کار برود؟! یا اینکه کسبه بازار و … که ناچار است برای تامین هزینه‌های خود، درهای مغازه‌اش را باز نگه دارد، چگونه می‌تواند بدون کمک مالی دولت مغازه خود را تعطیل و در خانه بماند؟! چگونه مسئولان با بلندگوها در خیابان‌ها راه می‌افتند و از مردم می‌خواهند که در خانه بمانند اما با قرنطینه کردن شهرها و تعطیلی ادارات و … مخالف هستند؟ اگر قرنطینه کردن روشی ناکارآمد و قدیمی است پس چرا دیگر کشورهای درگیر با کرونا شهرهای خود را قرنطینه می‌کنند؟!
برخی می‌خواهند هر طوری که شده وضعت کشور را عادی جلوه داده و بگویند هیچ بحرانی در ایران نیست اما بی‌شک این نوع تفکر و این شکل برخورد با مسئله مرگبار کرونا نه تنها هیچ مشکلی را حل نخواهد کرد بلکه بر بحران نیز افزوده و باعث گسترش و طولانی‌ترشدن بحران کرونا در ایران و تلفات جانی بیشتر آن خواهد شد.
انتقادهای عضو شورای شهر رشت از مدیریت مسئولان در مواجه با کرونا
انتقاد مجری تلویزیون از روحانی
