“مارکنسکوف” در مطالعه جدید خود همراه با شواهد فراوانی که از طریق مدلسازی رایانه‌ای ارائه شده است، به توضیح جدیدی برای این “زمین‌لرزه‌های متمرکز عمیق” رسیده است.در سال‌های اخیر فناوری‌های پیشرفته به طور فزاینده‌ای در درک و شناخت زمین‌لرزه‌ها نقش داشته‌اند. به عنوان مثال می‌توان از سیستم تشخیص هوش مصنوعی “استنفورد” برای پیش‌بینی زمین‌لرزه‌ها در آینده استفاده کرد. در عین حال، مأموریت ماهواره‌ای “GOCE” آژانس فضایی اروپا اندازه‌گیری دقیق گوشته فوقانی و پوسته زمین را بر اساس جاذبه زمین ارائه داده است که به تشخیص و پیش‌بینی زلزله‌ها کمک می‌کند.
تحقیق “مارکنسکوف” ریشه در این واقعیت شناخته شده دارد که محیط پرفشار ۴۰۰ تا ۷۰۰ کیلومتری زیر سطح زمین باعث می‌شود که سنگی موسوم به “اولیوین”(olivine) در فرآیندی که تا حدودی شبیه به تبدیل زغال سنگ به الماس در شرایط فشار شدید است، به نوع متراکم‌تری از سنگ به نام “اسپینل”(spinel) تبدیل شود.
این تبدیل به سنگ “اسپینل” منجر به کاهش حجم سنگ به دلیل محیط پرفشار می‌شود. این فرآیند که به اصطلاح “فروریختگی حجم”(volume collapse) نامیده می‌شود با تحرک گسل که به عنوان علت اصلی زمین‌لرزه‌های متمرکز عمیق شناخته می‌شود، مرتبط است.
“مارکنسکوف” با استفاده از مدل‌ها و شبیه‌سازی‌های ریاضی به این نتیجه رسید که زمین‌لرزه‌های با تمرکز عمیق به دلیل تاثیرات فشار زیاد در ترکیب با تغییر حجم در حین “فروریختگی حجم” رخ می‌دهند. وی در پاسخ به این سوال که احساس وی در مورد یافته‌های پیشگامانه خود چیست، گفت: احساس می‌کنم با طبیعت پیوند خورده‌ام و زیبایی نحوه کار طبیعت را کشف کرده‌ام.این مطالعه جدید به زمینه رو به رشد تحقیقات در مورد ریشه‌ها و تأثیرات زمین‌لرزه‌هایی که توسط شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای که توسط سریع‌ترین ابررایانه جهان موسوم به “فوگاکو” تولید می‌شوند، می‌افزاید.
