گروه سیاسی: روزنامه اعتماد نوشت: در انتخابات شوراها ۸ جریان و نهاد سرگرم تدوین فهرست انتخاباتی هستند. برخی از این هم فراتر رفته و می‌گویند جز این ۸ طیف و گروه، احزابی مانند موتلفه نیز به‌طور مستقل فعال شده‌اند.
«ائتلاف» برای شوراها
در شورای ائتلاف که توسط چهره‌هایی چون غلامعلی حدادعادل، مهدی چمران و پرویز سروری فعال شده، در حالی که حداد عادل عمده تمرکز خود را بر انتخابات ریاست‌جمهوری متمرکز کرده، برای چمران بیشتر مباحث انتخابات شوراهاست. این نهاد بالادستی در جریان اصولگرا که رقیب اصلی دیگر نهاد موازی یعنی شورای وحدت است در بحث انتخابات ریاست‌جمهوری نیز با آنان اختلافاتی جدی دارد؛ اختلافاتی که بعید به نظر می‌رسد حتی با پایان انتخابات ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ پایان یابد.
با «وحدت» تا «بهشت»
شورای وحدت اصولگرایان اما زیر چتر جامعه روحانیت و دبیرکل و رییس شورای مرکزی آن یعنی مصطفی پورمحمدی و موحدی‌کرمانی فعالیت خود را با تمرکز بر انتخابات ریاست‌جمهوری آغاز کرده در حالی منوچهر متکی را درکسوت سخنگویی قرار داده که ظاهرا گزینه اصلی‌شان در انتخابات ریاست‌جمهوری آن‌طور که از موضع سخنگو بارها اعلام شده، سیدابراهیم رییسی است. اما آنان هم فعالیت‌های خود در انتخابات شوراها را آغاز کرده و ظاهرا این تحرکات را از طریق تشکل‌ها و احزاب کوچک‌تر پیش می‌برند.
برخی اصولگرایان معتقدند که اختلاف‌نظر این دو نهاد بالادستی به اصطلاح اجماع‌ساز اما موازی موسوم به «وحدت» و «ائتلاف» در انتخابات شوراها به نسبت کمتر است. این در حالی است که همزمان آخرین اخبار پشت‌پرده از اردوگاه اصولگرایان از این حاکی است که فهرست‌های انتخاباتی این دو نهاد به‌طور مستقل و جدا از یکدیگر در دست تدوین است و از قضا در حال حاضر هرکدام از انبوه اصولگرایان تاییدصلاحیت شده به فهرستی حدودا ۵۰ نفره رسیده‌اند.
پایداری پایداری بر تک روی
کنار این دو نهاد به‌اصطلاح اجماع‌ساز اصولگرا جبهه پایداری همیشه مخالف نشسته البته با حفظ فاصله! پایداری‌ها رسما اعلام کرده‌اند هیچ کدام از این دسته‌بندی‌ها را قبول ندارند و برای انتخابات ریاست‌جمهوری مستقل عمل می‌کنند. آنان حتی پاسخ به درخواست مذاکرات اعضای شورای وحدت را هم رد کرده‌اند.
پایداری‌ها که دست به فهرست‌نویسی‌شان خوب است و در انتخابات مجلس یازدهم هم تا دقیقه ۹۰ پیگیر لیست مستقل خود بودند حالا به گفته برخی ناظران می‌خواهند با فهرستی مستقل از دیگر اصولگرایان وارد انتخابات شوراها شوند. امیررضا واعظ‌آشتیانی در این باره به «اعتماد» گفته است:«پایداری فعلا در هیچ کدام از دو جریان ائتلاف و وحدت وارد نشده است. آنها برای خود سازوکاری دارند و بر اساس آن تصمیم می‌گیرند. البته شاید در مقطعی به این نتیجه برسند که با دیگر اصولگرایان همراه شوند اما تاکنون خبری نشده و کماکان مستقل پیش می‌روند.»
شوراها و چند ضلعی اختلاف
اما اگر ۳ جریان و نهاد «وحدت- ائتلاف- پایداری» به‌نحوی مهم‌ترین طیف‌ها و به تعبیری اضلاع اصلی مثلث انشقاق اصولگرایان را در انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم تشکیل داده‌اند، در انتخابات شوراها اوضاع به مراتب نامساعدتر و چندضلعی اختلاف جریان راست سیاسی پیچیده‌تر است.
«همنا» همتای «ائتلاف»
اگر مصطفی چمران به عنوان یکی از چهره‌های نزدیک به قالیباف در شورای ائتلاف چهره اصلی تدوین فهرست این طیف از اصولگرایان است، سردار مرتضی طلایی نیز چهره دیگری است که هم به واسطه قرابت با قالیباف و هم به دلیل عضویت در شورای شهر پایتخت در دورانی که قالیباف شهردار تهران بود،به چمران بی‌شباهت نیست. یکی از سیاستمدار اصولگرای دارای پیشینه نظامی که حالا راس نهادی موسوم به «همنا» یا همان جبهه همبستگی نیروهای انقلابی با این استدلال که در تلاش برای ایجاد شور انتخاباتی از طریق افزایش رقابت است، سرگرم تدوین فهرست انتخاباتی خود برای انتخابات شوراهاست. طلایی که چندی پیش در واکنش به عدم همراهی با دیگر اصولگرایان معتقد به «کثرت در عین وحدت» است،گفته که «ما ذیل شورای ائتلاف یا وحدت نیستیم.» این در حالی است که آخرین تحولات در «همنا» از برگزاری جلساتی با حضور اعضای شورای شهر چهارم پایتخت در یکی از حسینیه‌های تهران حاکی است که ظاهرا هفته گذشته نیز برگزار شده است.
«مدیران جهادی» به «بهشت» می‌روند؟
اما این تک‌روی برای تصاحب کرسی‌های «بهشت» صرفا به طلایی و چمران محدود نیست و اخیرا جمعی از مدیران دوران شهرداری پایتخت در دوران قالیباف نیز در همین مسیرگام برداشته‌اند. تشکلی موسوم به «مدیران جهادی» که طی هفته‌ها و ماه‌های گذشته فعال شده و البته ظاهرا چندان راه به جایی نبرده وگویا به در بسته خورده‌اند. آن‌طور که وب‌سایت دیدبان ایران در گزارشی آورده «تعداد زیادی از مدیران سابق شهرداری تهران در دوران محمدباقر قالیباف که بنا داشتند تحت عنوان مدیران جهادی با محوریت مجتبی عبداللهی وارد گود انتخابات شوند، همگی ردصلاحیت شدند. ناصر امانی معاون سابق برنامه‌ریزی، هاشمی‌تشکری معاون سابق منابع انسانی و حمل و نقل و ترافیک، هادی ذاکری شهردار سابق منطقه ۱۳، جمال بافرانی شهردار سابق منطقه ۲۱، انجمنی شهردار سابق منطقه ۱۵ و جمع دیگری از مدیران قالیبافی ردصلاحیت شده‌اند.» در حالی که این پایگاه خبری- تحلیلی با اشاره به «دخالت در پرونده یاس و عیسی شریفی از یک‌سو و مساله املاک نجومی از سوی دیگر دامنگیر این مدیران سابق شهری پایتخت برای انتخابات شورای ششم شده» از احتمال ردصلاحیت آنان گزارش داده اما تحولی که از قضا دیروز در راستای بازبینی در وضعیت ردصلاحیت‌شدگان، آن هم پیرو دستور قالیباف رقم خورد، می‌تواند امید این طیف از یاران قالیباف را نیز زنده کند که البته این یعنی نگرانی بیشتر اصولگرایان در مسیر دستیابی به اجماع کامل و ارایه فهرست واحد.
«جبهه سوم»؛ «بهار» برای «بهشت»؟
اگر نزدیکان قالیباف به عنوان شهردار اصولگرای سال‌های نه چندان دور پایتخت در ۳ طیف جداگانه درپی تصاحب کرسی‌های شورای ششم آستین بالا زده‌اند، برخی نزدیکان دیگر شهردار اصولگرای تهران پیش از دوران قالیباف نیز دست به کار شده‌اند. هرچند احمدی‌نژاد بیشتر به عنوان رییس‌جمهوری پیشین شناخته می‌شود تا شهردار اسبق و «جبهه سوم انقلاب اسلامی» تشکیلاتی است که از نیروهای نزدیک به طیف احمدی‌نژاد تشکیل شده و حالا ظاهرا سرگرم تدوین فهرستی مستقل از دیگر اصولگرایان برای انتخابات شوراهاست.
اصولگرایی با اسم رمز «مستقل»
در این میان اما هستند اصولگرایانی که اگرچه از به کار بردن تعبیر «اصولگرایی» برای خود پرهیز می‌کنند اما عملا در این راستا فعالیت دارند. در این بین تشکیلاتی که از قضا در جریان انتخابات مجلس یازدهم نیز به موازات شورای ائتلاف اصولگرایان از یکی از نزدیک به ۲۰ فهرست انتخاباتی این جریان سیاسی حمایت می‌کرد حالا ظاهرا دست به کار تدوین فهرستی برای ورود به انتخابات شورای ششم شده است. حسین مقصودی، نماینده اصولگرای دوره دهم مجلس اخیرا با اشاره به فعالیت گروهی موسوم به «جوانان متخصص» که به گفته او زیر چتر تشکیلاتی به نام «جبهه حامیان قانون» فعال شده از تلاش آنان برای ارایه فهرست در انتخابات شوراها خبر داده بود. تشکیلاتی به دبیرکلی حسن لطفی که در جریان انتخابات مجلس با تاکید بر ارایه فهرست انتخاباتی «مستقل» از «عدالت‌خواهی»، «مطالبه‌گری» و «شفافیت» به عنوان اهداف خود گفته و همراهانش را «جوانان عدالتخواه» توصیف می‌کرد.
«استقلال» به سبک میانه‌روهای اصولگرا
اگرچه استفاده از تعبیر «مستقل» این سال‌ها مدعیان بسیاری دارد اما شاید این تعبیر بیش از هر طیف و جریان یادآور تحرکات گروهی از اصولگرایان باشد که در مجلس نهم در فراکسیونی موسوم به «رهروان ولایت» عملا صاحب اکثریت کرسی‌های پارلمان بود.گروهی که از مجلس دهم با عنوان «مستقلین ولایی» به فعالیت خود ادامه دادند و از قضا هم‌اکنون در مجلس یازدهم نیز فراکسیونی را تشکیل داده‌اند. جماعتی که ظاهرا تحرکاتی را برای انتخابات شوراها نیز کلید زده‌اند.
ایثارگران به سوی پارلمان شهری
همزمان گروه‌هایی از معتمدین محلات شهر تهران با هماهنگی جمعی از ایثارگران، تحرکاتی را برای انتخابات شورای ششم آغاز کرده‌اند. تشکیلاتی که به گفته حسین کنعانی‌مقدم، از جمله چهره‌های سیاسی اصولگرا، متشکلند از «گروهی از بچه‌های جانباز و ایثارگر» که «با مشی اصول انقلاب در حال فعالیت سیاسی هستند.»
موتلفه با لیست موتلفه
جالب آنکه این چهره سیاسی اصولگرا که از فعال شدن ۴۳ حزب و تشکل اصولگرا خبر داده که به باور او در نهایت اغلب این تشکل‌ها و نهادهای موازی در یکی از دو شورای «وحدت» یا «ائتلاف» ادغام می‌شوند. کنعانی‌مقدم به «اعتماد» می‌گوید:«به‌طور مثال در حال حاضر جبهه ایستادگی فعال شده که دبیر سیاسی‌اش نیز بنده هستم. در این جبهه چندتشکل مانند حزب سبز و جوانان مشغول به کار هستند. اما این جبهه برای انتخابات شوراها در چارچوب شورای ائتلاف فعالیت می‌کند. اما به هر حال تشکل‌هایی با اسم‌های گوناگون وجود دارند که با جبهه‌های بزرگ‌تر در حال همکاری هستند. البته برخی احزاب هم مثل موتلفه هم هستند که قرار است کاندیداهای خود را معرفی کنند.»
با تک روی به «بهشت» نمی‌رسند!
از جهتی به باور ناظران این جبهه‌های کوچک سیاسی در نهایت شانس چندانی هم برای موفقیت ندارند؛ چنانکه واعظ‌آشتیانی در این باره به «اعتماد» گفته است: «تقریبا تمامی گروه‌های سیاسی اصولگرا زیر چتر دو شورای «وحدت» و «ائتلاف» فعالیت می‌کنند و اگر گروهی،گزینه خاصی را مدنظر داشته باشد، آن گزینه را به یکی از این دو نهاد معرفی می‌کند. این دو شورا هم شاخص‌هایی دارند و بر اساس آن تصمیم‌گیری می‌کنند. درنتیجه این‌طور نیست که گروهی مستقل وارد انتخابات شود» چراکه به گفته او «این تشکل‌ها به خوبی می‌دانند اگر مستقل وارد شوند، رای نمی‌آورند.» او می‌گوید: «اساسا در تهران این لیست‌ها هستند که با یکدیگر رقابت می‌کنند و افرادی رای می‌آورند که در لیست‌های اصلی باشند. به تجربه ثابت شده ورود به انتخابات با لیست متفرقه مصداق وقت تلف کردن است و موفق نمی‌شوند. به خصوص اگر دو شورای «وحدت» و «ائتلاف» بتوانند به توافق برسند و لیستی واحد ارایه کنند،کار برای دیگر نهادها بسیار دشوارتر هم خواهد بود.»
اختلاف ادامه دارد
محمد مهاجری، روزنامه‌نگار اصولگرا نیز اگرچه گفته که «در حال حاضر دو شورای «ائتلاف» و «وحدت» پرچم‌دار فعالیت‌های اصولگرایان در انتخابات هستند» اما در ادامه تاکید کرده است:«گمانم این است که اصولگرایان اگر در مقابل رقیب متحد قرار نگیرند، این انشقاق میان‌شان ادامه خواهد داشت و چه بسا تا فردای انتخابات هم ادامه پیدا کند؛ یعنی درصورت نبود رقیب احتمالا حتی این گروه‌های کوچک‌تر هم فعال‌تر شوند و با یکدیگر رقابت کنند. اما اگر از طرف مقابل احساس خطر کنند، ممکن است اختلافات خود را کم کنند و تعداد کاندیداها را کاهش دهند.» مهاجری که ورود اصولگرایان با فهرست و کاندیدای واحد را «احتمالی در حدود صفر» می‌داند، در توضیح علت این تشتت نیز به «اعتماد» گفته است:«متاسفانه به دلیل نبود تحزب هر کس فکر می‌کند وحی صرفا به او نازل شده و کل حقیقت در دست اوست؛ درنتیجه حاضر نیستند از موضع خود تنازل کنند. در صورتی که وقتی با آنان بحث می‌کنیم، متوجه می‌شویم هیچ برنامه خاصی هم برای اداره امور ندارند».
«ائتلاف» برای شوراها
در شورای ائتلاف که توسط چهره‌هایی چون غلامعلی حدادعادل، مهدی چمران و پرویز سروری فعال شده، در حالی که حداد عادل عمده تمرکز خود را بر انتخابات ریاست‌جمهوری متمرکز کرده، برای چمران بیشتر مباحث انتخابات شوراهاست. این نهاد بالادستی در جریان اصولگرا که رقیب اصلی دیگر نهاد موازی یعنی شورای وحدت است در بحث انتخابات ریاست‌جمهوری نیز با آنان اختلافاتی جدی دارد؛ اختلافاتی که بعید به نظر می‌رسد حتی با پایان انتخابات ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ پایان یابد.
با «وحدت» تا «بهشت»
شورای وحدت اصولگرایان اما زیر چتر جامعه روحانیت و دبیرکل و رییس شورای مرکزی آن یعنی مصطفی پورمحمدی و موحدی‌کرمانی فعالیت خود را با تمرکز بر انتخابات ریاست‌جمهوری آغاز کرده در حالی منوچهر متکی را درکسوت سخنگویی قرار داده که ظاهرا گزینه اصلی‌شان در انتخابات ریاست‌جمهوری آن‌طور که از موضع سخنگو بارها اعلام شده، سیدابراهیم رییسی است. اما آنان هم فعالیت‌های خود در انتخابات شوراها را آغاز کرده و ظاهرا این تحرکات را از طریق تشکل‌ها و احزاب کوچک‌تر پیش می‌برند.
برخی اصولگرایان معتقدند که اختلاف‌نظر این دو نهاد بالادستی به اصطلاح اجماع‌ساز اما موازی موسوم به «وحدت» و «ائتلاف» در انتخابات شوراها به نسبت کمتر است. این در حالی است که همزمان آخرین اخبار پشت‌پرده از اردوگاه اصولگرایان از این حاکی است که فهرست‌های انتخاباتی این دو نهاد به‌طور مستقل و جدا از یکدیگر در دست تدوین است و از قضا در حال حاضر هرکدام از انبوه اصولگرایان تاییدصلاحیت شده به فهرستی حدودا ۵۰ نفره رسیده‌اند.
پایداری پایداری بر تک روی
کنار این دو نهاد به‌اصطلاح اجماع‌ساز اصولگرا جبهه پایداری همیشه مخالف نشسته البته با حفظ فاصله! پایداری‌ها رسما اعلام کرده‌اند هیچ کدام از این دسته‌بندی‌ها را قبول ندارند و برای انتخابات ریاست‌جمهوری مستقل عمل می‌کنند. آنان حتی پاسخ به درخواست مذاکرات اعضای شورای وحدت را هم رد کرده‌اند.
پایداری‌ها که دست به فهرست‌نویسی‌شان خوب است و در انتخابات مجلس یازدهم هم تا دقیقه ۹۰ پیگیر لیست مستقل خود بودند حالا به گفته برخی ناظران می‌خواهند با فهرستی مستقل از دیگر اصولگرایان وارد انتخابات شوراها شوند. امیررضا واعظ‌آشتیانی در این باره به «اعتماد» گفته است:«پایداری فعلا در هیچ کدام از دو جریان ائتلاف و وحدت وارد نشده است. آنها برای خود سازوکاری دارند و بر اساس آن تصمیم می‌گیرند. البته شاید در مقطعی به این نتیجه برسند که با دیگر اصولگرایان همراه شوند اما تاکنون خبری نشده و کماکان مستقل پیش می‌روند.»
شوراها و چند ضلعی اختلاف
اما اگر ۳ جریان و نهاد «وحدت- ائتلاف- پایداری» به‌نحوی مهم‌ترین طیف‌ها و به تعبیری اضلاع اصلی مثلث انشقاق اصولگرایان را در انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم تشکیل داده‌اند، در انتخابات شوراها اوضاع به مراتب نامساعدتر و چندضلعی اختلاف جریان راست سیاسی پیچیده‌تر است.
«همنا» همتای «ائتلاف»
اگر مصطفی چمران به عنوان یکی از چهره‌های نزدیک به قالیباف در شورای ائتلاف چهره اصلی تدوین فهرست این طیف از اصولگرایان است، سردار مرتضی طلایی نیز چهره دیگری است که هم به واسطه قرابت با قالیباف و هم به دلیل عضویت در شورای شهر پایتخت در دورانی که قالیباف شهردار تهران بود،به چمران بی‌شباهت نیست. یکی از سیاستمدار اصولگرای دارای پیشینه نظامی که حالا راس نهادی موسوم به «همنا» یا همان جبهه همبستگی نیروهای انقلابی با این استدلال که در تلاش برای ایجاد شور انتخاباتی از طریق افزایش رقابت است، سرگرم تدوین فهرست انتخاباتی خود برای انتخابات شوراهاست. طلایی که چندی پیش در واکنش به عدم همراهی با دیگر اصولگرایان معتقد به «کثرت در عین وحدت» است،گفته که «ما ذیل شورای ائتلاف یا وحدت نیستیم.» این در حالی است که آخرین تحولات در «همنا» از برگزاری جلساتی با حضور اعضای شورای شهر چهارم پایتخت در یکی از حسینیه‌های تهران حاکی است که ظاهرا هفته گذشته نیز برگزار شده است.
«مدیران جهادی» به «بهشت» می‌روند؟
اما این تک‌روی برای تصاحب کرسی‌های «بهشت» صرفا به طلایی و چمران محدود نیست و اخیرا جمعی از مدیران دوران شهرداری پایتخت در دوران قالیباف نیز در همین مسیرگام برداشته‌اند. تشکلی موسوم به «مدیران جهادی» که طی هفته‌ها و ماه‌های گذشته فعال شده و البته ظاهرا چندان راه به جایی نبرده وگویا به در بسته خورده‌اند. آن‌طور که وب‌سایت دیدبان ایران در گزارشی آورده «تعداد زیادی از مدیران سابق شهرداری تهران در دوران محمدباقر قالیباف که بنا داشتند تحت عنوان مدیران جهادی با محوریت مجتبی عبداللهی وارد گود انتخابات شوند، همگی ردصلاحیت شدند. ناصر امانی معاون سابق برنامه‌ریزی، هاشمی‌تشکری معاون سابق منابع انسانی و حمل و نقل و ترافیک، هادی ذاکری شهردار سابق منطقه ۱۳، جمال بافرانی شهردار سابق منطقه ۲۱، انجمنی شهردار سابق منطقه ۱۵ و جمع دیگری از مدیران قالیبافی ردصلاحیت شده‌اند.» در حالی که این پایگاه خبری- تحلیلی با اشاره به «دخالت در پرونده یاس و عیسی شریفی از یک‌سو و مساله املاک نجومی از سوی دیگر دامنگیر این مدیران سابق شهری پایتخت برای انتخابات شورای ششم شده» از احتمال ردصلاحیت آنان گزارش داده اما تحولی که از قضا دیروز در راستای بازبینی در وضعیت ردصلاحیت‌شدگان، آن هم پیرو دستور قالیباف رقم خورد، می‌تواند امید این طیف از یاران قالیباف را نیز زنده کند که البته این یعنی نگرانی بیشتر اصولگرایان در مسیر دستیابی به اجماع کامل و ارایه فهرست واحد.
«جبهه سوم»؛ «بهار» برای «بهشت»؟
اگر نزدیکان قالیباف به عنوان شهردار اصولگرای سال‌های نه چندان دور پایتخت در ۳ طیف جداگانه درپی تصاحب کرسی‌های شورای ششم آستین بالا زده‌اند، برخی نزدیکان دیگر شهردار اصولگرای تهران پیش از دوران قالیباف نیز دست به کار شده‌اند. هرچند احمدی‌نژاد بیشتر به عنوان رییس‌جمهوری پیشین شناخته می‌شود تا شهردار اسبق و «جبهه سوم انقلاب اسلامی» تشکیلاتی است که از نیروهای نزدیک به طیف احمدی‌نژاد تشکیل شده و حالا ظاهرا سرگرم تدوین فهرستی مستقل از دیگر اصولگرایان برای انتخابات شوراهاست.
اصولگرایی با اسم رمز «مستقل»
در این میان اما هستند اصولگرایانی که اگرچه از به کار بردن تعبیر «اصولگرایی» برای خود پرهیز می‌کنند اما عملا در این راستا فعالیت دارند. در این بین تشکیلاتی که از قضا در جریان انتخابات مجلس یازدهم نیز به موازات شورای ائتلاف اصولگرایان از یکی از نزدیک به ۲۰ فهرست انتخاباتی این جریان سیاسی حمایت می‌کرد حالا ظاهرا دست به کار تدوین فهرستی برای ورود به انتخابات شورای ششم شده است. حسین مقصودی، نماینده اصولگرای دوره دهم مجلس اخیرا با اشاره به فعالیت گروهی موسوم به «جوانان متخصص» که به گفته او زیر چتر تشکیلاتی به نام «جبهه حامیان قانون» فعال شده از تلاش آنان برای ارایه فهرست در انتخابات شوراها خبر داده بود. تشکیلاتی به دبیرکلی حسن لطفی که در جریان انتخابات مجلس با تاکید بر ارایه فهرست انتخاباتی «مستقل» از «عدالت‌خواهی»، «مطالبه‌گری» و «شفافیت» به عنوان اهداف خود گفته و همراهانش را «جوانان عدالتخواه» توصیف می‌کرد.
«استقلال» به سبک میانه‌روهای اصولگرا
اگرچه استفاده از تعبیر «مستقل» این سال‌ها مدعیان بسیاری دارد اما شاید این تعبیر بیش از هر طیف و جریان یادآور تحرکات گروهی از اصولگرایان باشد که در مجلس نهم در فراکسیونی موسوم به «رهروان ولایت» عملا صاحب اکثریت کرسی‌های پارلمان بود.گروهی که از مجلس دهم با عنوان «مستقلین ولایی» به فعالیت خود ادامه دادند و از قضا هم‌اکنون در مجلس یازدهم نیز فراکسیونی را تشکیل داده‌اند. جماعتی که ظاهرا تحرکاتی را برای انتخابات شوراها نیز کلید زده‌اند.
ایثارگران به سوی پارلمان شهری
همزمان گروه‌هایی از معتمدین محلات شهر تهران با هماهنگی جمعی از ایثارگران، تحرکاتی را برای انتخابات شورای ششم آغاز کرده‌اند. تشکیلاتی که به گفته حسین کنعانی‌مقدم، از جمله چهره‌های سیاسی اصولگرا، متشکلند از «گروهی از بچه‌های جانباز و ایثارگر» که «با مشی اصول انقلاب در حال فعالیت سیاسی هستند.»
موتلفه با لیست موتلفه
جالب آنکه این چهره سیاسی اصولگرا که از فعال شدن ۴۳ حزب و تشکل اصولگرا خبر داده که به باور او در نهایت اغلب این تشکل‌ها و نهادهای موازی در یکی از دو شورای «وحدت» یا «ائتلاف» ادغام می‌شوند. کنعانی‌مقدم به «اعتماد» می‌گوید:«به‌طور مثال در حال حاضر جبهه ایستادگی فعال شده که دبیر سیاسی‌اش نیز بنده هستم. در این جبهه چندتشکل مانند حزب سبز و جوانان مشغول به کار هستند. اما این جبهه برای انتخابات شوراها در چارچوب شورای ائتلاف فعالیت می‌کند. اما به هر حال تشکل‌هایی با اسم‌های گوناگون وجود دارند که با جبهه‌های بزرگ‌تر در حال همکاری هستند. البته برخی احزاب هم مثل موتلفه هم هستند که قرار است کاندیداهای خود را معرفی کنند.»
با تک روی به «بهشت» نمی‌رسند!
از جهتی به باور ناظران این جبهه‌های کوچک سیاسی در نهایت شانس چندانی هم برای موفقیت ندارند؛ چنانکه واعظ‌آشتیانی در این باره به «اعتماد» گفته است: «تقریبا تمامی گروه‌های سیاسی اصولگرا زیر چتر دو شورای «وحدت» و «ائتلاف» فعالیت می‌کنند و اگر گروهی،گزینه خاصی را مدنظر داشته باشد، آن گزینه را به یکی از این دو نهاد معرفی می‌کند. این دو شورا هم شاخص‌هایی دارند و بر اساس آن تصمیم‌گیری می‌کنند. درنتیجه این‌طور نیست که گروهی مستقل وارد انتخابات شود» چراکه به گفته او «این تشکل‌ها به خوبی می‌دانند اگر مستقل وارد شوند، رای نمی‌آورند.» او می‌گوید: «اساسا در تهران این لیست‌ها هستند که با یکدیگر رقابت می‌کنند و افرادی رای می‌آورند که در لیست‌های اصلی باشند. به تجربه ثابت شده ورود به انتخابات با لیست متفرقه مصداق وقت تلف کردن است و موفق نمی‌شوند. به خصوص اگر دو شورای «وحدت» و «ائتلاف» بتوانند به توافق برسند و لیستی واحد ارایه کنند،کار برای دیگر نهادها بسیار دشوارتر هم خواهد بود.»
اختلاف ادامه دارد
محمد مهاجری، روزنامه‌نگار اصولگرا نیز اگرچه گفته که «در حال حاضر دو شورای «ائتلاف» و «وحدت» پرچم‌دار فعالیت‌های اصولگرایان در انتخابات هستند» اما در ادامه تاکید کرده است:«گمانم این است که اصولگرایان اگر در مقابل رقیب متحد قرار نگیرند، این انشقاق میان‌شان ادامه خواهد داشت و چه بسا تا فردای انتخابات هم ادامه پیدا کند؛ یعنی درصورت نبود رقیب احتمالا حتی این گروه‌های کوچک‌تر هم فعال‌تر شوند و با یکدیگر رقابت کنند. اما اگر از طرف مقابل احساس خطر کنند، ممکن است اختلافات خود را کم کنند و تعداد کاندیداها را کاهش دهند.» مهاجری که ورود اصولگرایان با فهرست و کاندیدای واحد را «احتمالی در حدود صفر» می‌داند، در توضیح علت این تشتت نیز به «اعتماد» گفته است:«متاسفانه به دلیل نبود تحزب هر کس فکر می‌کند وحی صرفا به او نازل شده و کل حقیقت در دست اوست؛ درنتیجه حاضر نیستند از موضع خود تنازل کنند. در صورتی که وقتی با آنان بحث می‌کنیم، متوجه می‌شویم هیچ برنامه خاصی هم برای اداره امور ندارند».
