حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان پیش از عزیمت به نیویورک جهت حضور و سخنرانی در هفتادمین مجمع عمومی سازمان ملل به تشریح اهداف و برنامه‌های این سفر پرداخت و خاطرنشان کرد: حضور در اجلاس عمومی سازمان ملل فرصتی است برای ملاقات با سران کشورهای شرکت کننده و همچنین برگزاری جلسات مختلف.
وی با اشاره به تفاوت نشست مجمع عمومی امسال با سال‌های گذشته اظهار کرد: امسال هفتادمین مجمع عمومی سازمان ملل برگزار می‌شود و به همین مناسبت اجلاسی با حضور سران کشورهای دنیا و با موضوع برنامه اهداف توسعه پایدار پس از سال ۲۰۱۵ میلادی در حاشیه مجمع عمومی برگزار می‌گردد. در همین راستا نیز در این جلسه سند توسعه پایدار با حضور سران کشورهای دنیا به تصویب می‌رسد.
وی با اشاره به هفتادمین سالگرد تاسیس سازمان ملل خاطرنشان کرد: در اوایل تاسیس سازمان ملل و در اولین اجلاس‌های شورای امنیت در هفتاد سال پیش، جلساتی راجع به ایران برگزار شد و نخستین قطعنامههای این شورا درباره ایران و راجع به پایان اشغال ایران در جریان جهانی دوم بود.
رییس‌جمهور ادامه داد: قطعنامه آخری که این شورا به تصویب رسانده است نیز در مورد ایران و در مورد پایان بحث اشغال است. با این تفاوت که قطعنامههای هفتاد سال پیش راجع به اشغال خاک ایران بود اما قطعنامه اخیر راجع به پایان اشغال سرزمینی و اقتصادی ایران و همچنین پایان تحریم‌ها بود. این قطعنامه همکاری دنیا با ایران را اعلام می‌کند. گرچه در شورای امنیت بسیاری از مصوبات در چارچوب خواست ملت ما نبوده است، اما آغاز و پایان این هفتاد سال برخی قطع‌نامه‌ها راجع ایران به تصویب رسیده است که تا حدی برای مردم ایران قابل قبول بوده است.
وی برگزاری هفتادمین جلسه عمومی سازمان ملل بعد از توافق هسته‌ای ایران و ۱+۵ را دومین تفاوت امسال با سال‌های گذشته دانست و گفت: امسال پس از توافق ، با دنیا در حال گفت‌وگو خواهیم بود.
وی با یادآوری نخستین حضور خود در مجمع عمومی سازمان ملل به عنوان ریاست جمهوری خاطرنشان کرد: در سال نخست به دنیا دو نکته را یادآور شدم؛ ابتدا به آن‌ها گفتم که تروریسم و خشونت منطقه ما را تهدید می‌کند. در آن زمان برای خیلی‌ها باورکردنی نبود که مشکلاتی پیش روی ما خواهد بود اما بعدها متوجه شدند که مشکلات بزرگی منطقه را تهدید می‌کند. در آن اجلاس همچنین به دنیا گفتم که تحریم‌ها باید برداشته شود و مسائل هسته‌ای نیز باید پای میز مذاکره برطرف شود. گرچه باور این موضوع برای عده‌ای سخت بود اما در حاشیه همان اجلاس وزرای خارجه ۱+۵ اجتماع کردند و این سرآغاز بسیار مهمی برای بحث هسته‌ای بود.
