سه شنبه بازی بسیار مهمی با تیم ملی فوتبال عراق داریم. دیداری که برای ما به مراتب مهم‌تر از عراقی‌ها است چون احتمال دارد عراق با شکست مقابل ایران هم به مرحله بعد صعود کند اما تیم ملی فوتبال ایران قطعاً به برد نیاز دارد. در این شرایط اما عراقی‌ها با انگیزه خاصی درباره بازی سه‌شنبه حرف می‌زنند وحتی سرمربی‌شان هم با قاطعیت اعلام کرده در بازی با ایران به دنبال کسب پیروزی است. به نظر می‌رسد آنها نمی‌خواهند مقابل ایران بازنده باشند.
تقابل ایران و عراق همیشه حساس است و این فضایی که عراقی‌ها ایجاد کرده‌اند نشأت گرفته از همین موضوع است. قطعاً آنها دوست ندارند به ما ببازند و دنبال پیروزی در این بازی هستند چون بازی با ایران همیشه برای عراقی‌ها متفاوت است. همینطور که برای ما این بازی حالت روحی و روانی متفاوتی دارد. در این شرایط که عراقی‌ها به اصطلاح ما کری می‌خوانند و حرف از برد می‌زنند بهترین کار در مقابل آنها سکوت است. ما نباید واکنشی نشان دهیم تا روز بازی.
اگر خودت بازیکن تیم ملی بودی یا مسئولیتی در تیم ملی داشتی همین استراتژی را در پیش می‌گرفتی؟
قطعاً همین کار را می‌کردم. لذتی که در پاسخ دادن به این جور حرف‌ها در میدان بازی هست، در جای دیگری نیست. باید با عمل‌مان ثابت کنیم که از عراق بهتر هستیم. الان آنها یک فضای کری‌آمیز ایجاد کرده‌اند و سرمربی‌شان هم گفته ۳ امتیاز بازی با ایران را می‌خواهیم تا انرژی را از فوتبالیست‌های ما بگیرند. آنها می‌خواهند ما را وارد یک فضای پرتنش کنند. می‌خواهند حواس‌مان به این سمت پرت شود و از اصل ماجرا غافل شویم.
در این شرایط تنها کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم این است که سکوت کنیم و روز بازی جواب قاطعانه‌ای به آنها بدهیم. ما نباید هیچ عکس‌العملی به اظهارات آنها داشته باشیم و باید انرژی‌مان را برای روز بازی ذخیره کنیم. می‌خواهند با این جور فضاسازی‌ها تمرکز را از ما بگیرند. از نظر من آرامش در این بازی خیلی اهمیت دارد. به همین دلیل نباید به این کری‌خوانی‌ها توجه کنیم. حتی بعد از برد مقابل عراق هم نباید حرفی به آنها بزنیم. شاید بعضی‌ها بعد از اینکه حریف را شکست می‌دهند کری بخوانند اما من اعتقاد دارم حتی بعد از پیروزی در بازی سه‌شنبه باید با سکوت‌مان صحنه را ترک کنیم.
در بازی با بحرین به بردی شیرین رسیدیم و شاید خیلی‌ها آن برد را پیش زمینه‌ای برای تکرار پیروزی در بازی با عراق بدانند. تو هم همین عقیده را داری؟
بازی با بحرین همان شب تمام شد و رفت. اگر بخواهیم در باد آن برد بخوابیم مشکل‌ساز خواهد شد. البته باید تأکید کنم که من از آن بازی خیلی لذت بردم و بچه‌ها آنقدر مسئولیت پذیر فوتبال بازی کردند که جای هیچ انتقادی باقی نماند اما اکنون باید با این دیدگاه منطقی وارد میدان شویم که الان با عراق بازی داریم نه بحرین. ما ۳ امتیاز از بحرین می‌خواستیم که شکر خدا نصیب‌مان شد. حالا چه دلیلی دارد که مدام به عقب برگردیم و خاطرات آن بازی را در ذهن مرور کنیم. این باعث درجا زدن فکر و ذهن ما می‌شود.
فوتبال یک بازی ذهنی است و اگر نگاهی رو به جلو نداشته باشید قطعاً به مشکل می‌خورید. الان بازی با عراق در پیش است. یک بازی مهم و حیاتی و من می‌گویم حتی نباید به مساوی در آن هم فکر کنیم چه رسد به اینکه بخواهیم خدای نکرده شکست را در ذهن بیاوریم. من اعتقاد دارم که عراق قطعاً قوی‌تر از بحرین است. برای این ادعا دلایل کافی وجود دارد. عراق را نباید مانند بحرین فرض کنیم چون فاصله فوتبال آنها با این تیم زیاد است.
چه فاکتوری باعث پیروزی در این بازی خواهد شد. آیا باید استراتژی خاصی را در پیش گرفت؟
همان طور که گفتم حتی فکر کردن به مساوی در این بازی هم اشتباه است. ما بازی رفت را به عراق باختیم. من البته آن بازی را ندیدم و نمی‌دانم آن روز مربی سابق تیم ملی با فوتبال ایران چه کار کرد. بگذریم. اصلاً نمی‌خواهم به آن بازی فکر کنم اما حداقل انتظاری که می‌رود این است که بچه‌ها انتقام آن شکست را بگیرند اما درباره سؤالی که شما مطرح کردید. به نظر من هیچ راهی جز ارائه یک فوتبال با هوش و منطقی به نظرم نمی‌رسد.
در این بازی قطعاً ما صاحب فرصت‌های گلزنی متعدد خواهیم شد چون شکل بازی‌مان به گونه‌ای است که حتی مقابل تیم‌های بزرگ دنیا هم می‌توانیم صاحب موقعیت شویم اما مسأله‌ای که اهمیت دارد این است که ما از تک فرصت‌ها نهایت بهره را ببریم. در بازی با بحرین یکی، دو موقعیت از دست رفت. در بازی با عراق حتی نباید یک موقعیت گلزنی را به راحتی از دست بدهیم. ما در آن بازی مسئولیت پذیری تیمی فوق‌العاده‌ای داشتیم و اگر در این بازی هم همان استانداردها را تکرار کنیم بدون شک به برتری خواهیم رسید.
فکر می‌کنید کادرفنی تیم ملی بتواند به خوبی از عهده مسئولیت‌های خود در انتخاب مناسب تیم اصلی و در ادامه تعویض‌ها و همچنین هدایت بازیکنان در جریان این بازی برآید؟
ما کادرفنی خوبی داریم. در روزهایی که اسکوچیچ تازه انتخاب شده بود انتقادهای زیادی به این مربی بود. خیلی‌ها گفتند که اسکوچیچ در حد و اندازه فوتبال ایران نیست. آنها اما به این موضوع توجه نداشتند که در شرایط فعلی او بهترین گزینه بود چون اسکوچیچ می‌توانست با شناخت خوبش از بازیکنان فوتبال ایران، انتخاب‌های درستی داشته باشد.
الان در کادر فنی تیم ملی هماهنگی وجود دارد ضمن اینکه اسکوچیچ از دستیاران خوبی استفاده می‌کند. وحید هاشمیان و کریم باقری به خوبی می‌توانند به بالا رفتن عیار تیم ملی کمک کنند. ما روی نیمکت مشکلی نداریم و من نسبت به تصمیم‌هایی که اتخاذ می‌شود خوشبینم و امیدوارم ریتم و آهنگ این بازی را از ابتدا در درست بگیریم و اجازه ندهیم عراق بر بازی مسلط شود چون آنها با انگیزه وارد میدان خواهند شد و دوست دارند در بازی آخر ایران را شکست دهند و با برد به مرحله بعد بروند.
خط حمله تیم ملی به زعم بسیاری از کارشناسان نقطه قوت ما محسوب می‌شود. شما هم همین عقیده را دارید؟
من اعتقاد دارم که ما در خطوط سه‌گانه وضعیت بسیار خوب و امیدوارکننده‌ای داریم. به اعتقاد من نقطه قوت تیم ملی فقط خط حمله‌اش نیست. در چارچوب دروازه، خط دفاع و خط میانی بازیکنانی حضور دارند که در فوتبال آسیا بی‌نظیر هستند. ما کم بازیکن زبده و درجه یک در تیم ملی نداریم و اینطور نیست که قوت تیم ملی را به خط حمله‌اش خلاصه کنیم. این بی‌انصافی است که دیگر خطوط را نبینیم و به نظر من الان یک هارمونی قابل قبول در خط میانی و خط دفاع ایجاد شده که بسیار بی‌نظیر است.
و مهدی قایدی هم تک ستاره استقلال در تیم ملی است که نگاه‌های بسیاری را به سوی خود متوجه کرده است. شاید او ستاره این بازی باشد.
مهدی قایدی بعد از آن اتفاقات تلخی که برایش رخ داد داشت در فوتبال محو می‌شد اما یک مربی مانند استراماچونی آمد و فوتبال او را فهمید و احیایش کرد. فرق مربی اینجا مشخص می‌شود. برای قایدی آرزوی بهترین‌ها را دارم. امیدوارم در بهترین تیم‌ها بدرخشد و سه‌شنبه ستاره تیم ملی ایران باشد. مهدی قایدی بازیکنی است که ظرفیت‌های زیادی دارد هرچند که برای یک بازیکن آن هم در پست هجومی سخت است سال‌ها در اوج باشد اما امیدوارم مهدی بتواند از پس این کار برآید و۷، ۸ سال دیگر در اوج فوتبال بازی کند و همه از نمایش او لذت ببرند.
