اسماعیلی گفت: اگر در این جوامع انسانی برای مثال جامعه‌ی بلوچی در کشور ما فرهنگ پذیرش و برخورد با تمساح‌ها وجود داشته باشد آسیب کمتری متوجه آنها می‌شود. اگر گاندوها وارد منطقه‌ای شوند که آشنایی انسان با آنها وجود نداشته باشد، این عدم آشنایی سبب برخورد انسان با آنها و از بین رفتنشان می‌شود.
این کارشناس محیط زیست در ادامه تشریح کرد: متاسفانه در سالیان گذشته هم به دلیل اینکه تغییرات اقلیمی گسترده‌ای همچون بالا رفتن دما، خشکسالی و تامین نشدن حقابه‌ی تالاب هامون، مناطق و زیستگاه‌های اصلی و حیاتی تمساح‌های پوزه کوتاه با تنش‌های آبی رو به رو شده و این گونه را در معرض انقراض و نابودی قرار داده و چون جمعیت آنها در ایران زیاد نیست تعداد کمی از آنها باقی مانده اند.
وی افزود: در بعضی موارد مشاهده شده بچه تمساح‌ها یا تمساح‌ها که به دنبال یافتن منابع آبی و غذایی هستند با خطر تصادف در جاده‌ها مواجه می‌شوند یا با وارد شدن به جوامع انسانی ناآشنا از نظر فرهنگ پذیرش گاندوها مورد آسیب قرار می‌گیرند.اسماعیلی درباره‌ی شرایط خاص زیستی گاندوها اضافه کرد: گاندوها معمولا در برکه‌هایی که کنار تالاب‌ها وجود دارد زندگی می‌کنند. در استان سیستان و بلوچستان منطقه‌ای هست که مکان زیست تمساح پوزه کوتاه ایرانی است که امروزه به منطقه‌ی حفاظت شده‌ی گاندو هم مشهور است.
وی ادامه داد: بیشترین تقابل گاندو و انسان به حمله‌ی گاندوها به احشام و دام‌ها برمی گردد و مردم برای مقابله با آسیب مالی که آنها به دام‌ها دارند با گاندوها مقابله می‌کنند. طی این سال‌ها بین مردم بلوچ و گاندوها زندگی مسالمت آمیز برقرار شده است، در موارد خاص که انسان‌ها سبب کشته شدن آنها می‌شوند آموزش به نسل جدید می‌تواند بسیار موثر باشد.
اسماعیلی با بیان این که گاندوها معمولا به انسان کمتر از احشام حمله می‌کنند گفت: در شرایطی که فشار گرسنگی و نبودن طعمه یا وارد شدن نا خواسته‌ی انسان به محیط زندگی رخ دهد، به آنها حمله می کنند، مثل چند سال گذشته که چند کودک طعمه‌ی آنها شدند.
این کارشناس محیط زیست گاندوها را در اقتصاد مهم شمرد و بیان کرد: از از لحاظ اقتصادی دو کارکرد اکوتوریسم، بهره برداری تجاری و استفاده از ظرفیت محلی برای جذب گردشگر جهت نظارت زیستگاه و زندگی گاندوها، محل کسب درآمد خوبی برای مردم منطقه محسوب می‌شود.وی افزود: حتی در مواردی هم که شرایط زیستی آنها فراهم باشد امکان احداث زیستگاه‌های مصنوعی برای جذب گردشگر درآمدزایی خوبی دارد.
اسماعیلی با اشاره به تاثیر گاندوها در صادرات گفت: در بحث تجاری بعضی کشور‌ها مثل استرالیا و هند از گوشت یا تخم این جانور استفاده‌ی خوراکی می‌شود یا صادرات چرم و گوشت آن سود خوبی را دارد. در کشور ما می‌توان با پرورش این گونه، صادرات خوبی را پدید آورد البته باید شرایط محلی و نظارت بر روند پرورش آنها به خوبی بررسی شود تا این گونه نادر آسیب نبیند.این کارشناس محیط زیست تشریح کرد: روند تولید حیوانات از مرحله‌ی تخم ریزی تا زایمان و حتی بعد از آن باید در محیط بدون استرس انجام شود؛ جفت گیری تمساح‌ها اغلب در آب صورت می‌گیرد و حضور انسان و فعالیت‌های آن مثل آلودگی‌ها و ایجاد سر و صدا و ورود پسماند‌های آلوده به زیستگاه آنها شرایط تولید مثل و آرامش آنها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و حیوان را دچار اضطراب از بین رفتن تخم هایش و آسیب دیدن آن می‌کند.
این کارشناس عنوان کرد: در ایران باید نهاد‌های مربوط به این امر مثل اداره کل محیط زیست سیستان و بلوچستان و سازمان‌های مردم نهاد محلی در این حوزه به مردم آگاهی دهند که گاندوها در چه زمانی نیازمند آرامش برای تولید مثل هستند و همچنین از از خشکسالی و ورود آلودگی به محیط زیست آنها جلوگیری کنند.وی افزود: گاندو جزء میراث طبیعی کشور ماست و همان اندازه که یوزپلنگ ایرانی دارای اهمیت است باید شرایط زیست درستی برای این گونه فراهم شود. به دلیل شناخت کمتر این گونه در جامعه و زیستگاه خاص آن در جنوب شرق کشور، پرداختن به گاندوی ایرانی بسیار کمتر بوده و سیستم گردشگری منطقه هم از استاندارد‌های کشور دور بوده است.اسماعیلی بیان کرد: گاندوها نباید صرفا به عنوان یک جانور حمله کننده به انسان شناخته شوند. اگر به جنبه مثبت آنها هم در رسانه‌ها پرداخته شود این گونه زندگی بهتری را تجربه می‌کند.
