لب های ترک خورده زمین و شکم واداده دشت های هرمزگان ،سرهای خمیده و خشکیده نخل هایش که روزگاری خنکای سایه آنها مامن و استراحتگاه مردمان این سرزمین بود واینک جز خاطره ای بیش در ذهن ساحل نشینان خلیج فارس نیست ، هر روز بیش از پیش خود را نمایان می کند .
افت ۲ برابری سطح آب های زیر زمینی نسبت به دوره دراز مدت ،خشک شدن ۱۱۷ حلقه چاه، وجود۵۴ دشت ممنوعه و بحرانی از مجموع ۷۴ دشت استان و کاهش ۹۲ درصدی شاخص بارندگی در سال آبی جاری و ۸۳ در صدی نسبت به دوره دراز مدت ،خشک شدن باغات میوه و مرکبات و… تنها گوشه ای از فاجعه ای بنام خشکسالی در استان هرمزگان است.
گرم شدن کره زمین ، کاهش شدید بارندگی ،کاهش حجم آبهای زیرزمینی ،افت سطح آب سدها ، چاهها و ذخایر آبی استان را به دنبال داشته است به طوریکه به گفته مدیر عامل آبفای استان در برخی از روستاهای هرمزگان در تابستان هیچ گونه منبع تامین آبی وجود نخواهد داشت.
علی رغم تمام تلاش مسئولین آب هرمزگان ،برای تامین آب شرب شهرها و روستا های مختلف استان با آبرسانی سیار ، استفاده از آب شیرین کن ها و… آنچه بیش از پیش باید مد نظر قرار گیرد صرفه جویی در مصرف این مایه حیات است.
استفاده از آبیاری قطره ای به جای غرق آبی،همکاری در شناساندن و مسدود کردن چاههای غیر مجاز ، استفاده بهینه و به جا از آب شرب شهری ، استفاده از کاهنده ها در سر شیرها ،شناسایی نقاط هدر رفت آب و تعمیر و ترمیم آن و هزاران اقدام دیگر در جهت جلوگیری از هدر رفت این نعمت ارزشمند خداوند ،شاید به نظر بسیار ساده و پیش پا افتاده باشد اما می تواند در تامین آب برای سایر هموطنانمان بسیار موثر و کار آمد باشد.
با توجهی و بی مبالاتی در مصرف آب ،نگذاریم چند صباحی دیگر ، اشک های شور من ،تو وکودکانمان برماتم آب شیرینی فرو چکد.
انتهای پیام/
