متین بالسینی ملی پوش شنای ایران در المپیک توکیو گفت: نماینده شنای ایران در المپیک توکیو هستم. امروز سه شنبه عازم ژاپن میشوم. در این مدت تمریناتم را ادامه دادم اما یکسری از اتفاقات باعث شد که تمرکز کافی نداشته باشم. پیک من برای مسابقات صربستان در یک ماه گذشته بود. در طی این یک ماه مشخص نبود که کدام یک از شناگران به المپیک اعزام میشود. به همین دلیل کمی تمریناتم به هم ریخت اما در دو هفته گذشته توانستم به وضعیت عادی خود بازگردم.
وی تاکید کرد: یک شناگر نباید حتی یک روز برنامه تمرینیاش به عقب بیافتد چرا که تمرین امروز به فردا مرتبط است اما متأسفانه اتفاقاتی رخ داد که تمریناتم تحت تأثیر قرار گرفت. برای مثال طبق آئین نامه قرار بود برای گرفتن تست کرونا در محل تمرین ورزشکاران حاضر شوند اما من مجبور بودم برای تست به کمیته ملی المپیک بروم.باید سه تست گرفته میشد و من سه تمرین نوبت صبح خود را برای رفتن به کمیته ملی المپیک از دست دادم.
وی افزود: نمیدانم چرا برای گرفتن تست به استخر نیامدند. فکر میکنم هماهنگی لازم بین فدراسیون و کمیته ملی المپیک انجام نشد و شاید بیشتر این مشکلات به دلیل ایرادات مدیریتی باشد. برایم عجیب است و همین رفت و آمدها احتمال مثبت شدن تست PCR را بیشتر میکرد.
ملی پوش شنای ایران اظهار داشت: اتفاق دیگر این بود که روز شنبه در آستانه اعزام به بازیهای المپیک تستی گرفته شد که عضله بازیکنان سنجیده تا در صورت ضعیف بودن یک عضله، برنامههای تمرینی داده شود. این تست بسیار خوبی است اما زمان این تست در فاصله یک هفته اعزام به بازیها نبود! این تست باید حداقل یک سال پیش گرفته میشد تا در این مدت عضله ضعیف با برنامه تقویت بشود. برای انجام این تست، تمریناتی به من داده شد که همین منجر شد بعدازظهر نتوانم تمرینات خود را به دلیل خستگی به خوبی انجام دهم.
وی ادامه داد: نکته عجیب دیگر این بود که برای تهیه کفش مورد نظر المپیک، چهار بار از من درباره اندازه کفش سوال شد و در نهایت در حالی که اعلام کرده بودم سایز کفشم ۴۳.۵ است سایز ۴۶ به من داده شد! عجیبتر از آن اندازه کت و شلوار بود که از یک ماه گذشته پرسیده شد و در نهایت روز یکشنبه درباره عدم ارسال کت و شلوار سوال کردیم که ظاهراً دوستان بی اطلاع بودند. به کمیته المپیک رفتیم و از هر کمد یک لباس و کت به من داده شد!
بالسینی در پایان تاکید کرد: با تمام اتفاقاتی که برایم رخ داد نا امید نمیشوم. تمام تلاش خود را در المپیک خواهم کرد تا همانند ۵ مسابقه اخیرم بتوانم رکورد ملی را ارتقا ببخشم. در حالی که به من اعلام کردند ورزشکارانی که به دلیل سهمیه اعطایی نمیتوانند با خود همراه داشته باشند بدون مربی اعزام میشوم اما می دانم که سایر ورزشکارانی که مانند من سهمیه را به دست آورده اند با مربی در المپیک حضور دارند. نمی دانم چرا نباید مربی همراه من حضور داشته باشد.
وی تاکید کرد: یک شناگر نباید حتی یک روز برنامه تمرینیاش به عقب بیافتد چرا که تمرین امروز به فردا مرتبط است اما متأسفانه اتفاقاتی رخ داد که تمریناتم تحت تأثیر قرار گرفت. برای مثال طبق آئین نامه قرار بود برای گرفتن تست کرونا در محل تمرین ورزشکاران حاضر شوند اما من مجبور بودم برای تست به کمیته ملی المپیک بروم.باید سه تست گرفته میشد و من سه تمرین نوبت صبح خود را برای رفتن به کمیته ملی المپیک از دست دادم.
وی افزود: نمیدانم چرا برای گرفتن تست به استخر نیامدند. فکر میکنم هماهنگی لازم بین فدراسیون و کمیته ملی المپیک انجام نشد و شاید بیشتر این مشکلات به دلیل ایرادات مدیریتی باشد. برایم عجیب است و همین رفت و آمدها احتمال مثبت شدن تست PCR را بیشتر میکرد.
ملی پوش شنای ایران اظهار داشت: اتفاق دیگر این بود که روز شنبه در آستانه اعزام به بازیهای المپیک تستی گرفته شد که عضله بازیکنان سنجیده تا در صورت ضعیف بودن یک عضله، برنامههای تمرینی داده شود. این تست بسیار خوبی است اما زمان این تست در فاصله یک هفته اعزام به بازیها نبود! این تست باید حداقل یک سال پیش گرفته میشد تا در این مدت عضله ضعیف با برنامه تقویت بشود. برای انجام این تست، تمریناتی به من داده شد که همین منجر شد بعدازظهر نتوانم تمرینات خود را به دلیل خستگی به خوبی انجام دهم.
وی ادامه داد: نکته عجیب دیگر این بود که برای تهیه کفش مورد نظر المپیک، چهار بار از من درباره اندازه کفش سوال شد و در نهایت در حالی که اعلام کرده بودم سایز کفشم ۴۳.۵ است سایز ۴۶ به من داده شد! عجیبتر از آن اندازه کت و شلوار بود که از یک ماه گذشته پرسیده شد و در نهایت روز یکشنبه درباره عدم ارسال کت و شلوار سوال کردیم که ظاهراً دوستان بی اطلاع بودند. به کمیته المپیک رفتیم و از هر کمد یک لباس و کت به من داده شد!
بالسینی در پایان تاکید کرد: با تمام اتفاقاتی که برایم رخ داد نا امید نمیشوم. تمام تلاش خود را در المپیک خواهم کرد تا همانند ۵ مسابقه اخیرم بتوانم رکورد ملی را ارتقا ببخشم. در حالی که به من اعلام کردند ورزشکارانی که به دلیل سهمیه اعطایی نمیتوانند با خود همراه داشته باشند بدون مربی اعزام میشوم اما می دانم که سایر ورزشکارانی که مانند من سهمیه را به دست آورده اند با مربی در المپیک حضور دارند. نمی دانم چرا نباید مربی همراه من حضور داشته باشد.