نیروهای اورژانس قاتل ۳۵ ساله را که به خاطر مسمومیت حال مناسبی نداشت به بیمارستان امام رضا (ع) منتقل کرده بودند و او هم قادر به سخن گفتن نبود اما کشف چند صفحه دست نوشته در «اتاق مرگ» راز این جنایت وحشتناک را فاش کرد. بررسی های میدانی قاضی دکتر حسن زرقانی که تا پاسی از شب طول کشید بیانگر آن بود که مرد ۳۵ ساله ای به نام «فراز» به دلیل اختلافات خانوادگی دختر پنج ساله اش را با خوراندن شربت متادون (داروی ترک اعتیاد) به قتل رسانده و سپس با بازگذاشتن سه شیر گاز شهری و مصرف مقداری متادون دست به خودکشی زده است.
ادامه تحقیقات نشان داد: برادر کوچک فراز که واحد آپارتمانی را در اختیار برادرش گذاشته بود آن شب وقتی وارد طبقه همکف شد با استشمام بوی گاز، هراسان به خانه برادرش رفت و پیکر فرانک (برادرزاده پنج ساله اش) را به حیاط خلوت پشت ساختمان انتقال داد و سپس با اورژانس تماس گرفت که همزمان با رسیدن نیروهای امدادی، مشخص شد فرانک کوچولو علایم حیاتی ندارد اما آن ها پدر فرانک را که هنوز نفس می کشید به مرکز درمانی انتقال دادند.
دو روز بعد از بهبودی «فراز» که از مرگ نجات یافته بود، تحقیقات پلیسی برای کشف انگیزه و ریشه این جنایت هولناک با صدور دستورات ویژه ای از سوی قاضی زرقانی آغاز شد و او توسط ستوان قرایی(رئیس تجسس کلانتری سپاد) مورد بازجویی های تخصصی قرار گرفت و به قتل دختر معصوم با انگیزه اختلافات خانوادگی اعتراف کرد.این قاتل سنگدل در حاشیه بازجویی های قضایی، به سوالاتی درباره سرگذشت خود و چگونگی این ماجرای دلخراش پاسخ داد.
نامت چیست:
فراز – ب
چند سال داری؟
متولد ۱۳۶۵ هستم.
تا چه مقطعی تحصیل کردی؟
نتوانستم دیپلم بگیرم، در واقع دیپلم ردی هستم!
چرا؟
همان سال مادرم فوت کرد من هم دیگر در امتحانات شرکت نکردم.
مادرت بیمار بود؟
نه ! سکته کرد البته قبل از آن سه بار سکته کرده بود بار چهارم جان سپرد.
پدرت زنده است؟
نه! اوهم حدود ۱۰ سال قبل در ۸۵ سالگی فوت کرد.
چند خواهر و برادر داری؟
پدرم سه زن داشت که مادر من آخرین همسر او بود! در واقع ۹ خواهر و برادر هستیم اما با برادران و خواهران ناتنی رابطه‌ای نداریم. من دو برادر دارم که یکی از آن ها نابیناست و دیگری هم که مرا از مرگ نجات داد مشکلات روحی و روانی دارد.
با همسرت چگونه آشنا شدی؟
در روزهایی که پدرم فوت کرده بود من خیلی مغموم و ناراحت بودم که یکی از دوستانم «ر» را به خانه‌ام آورد و گفت این خانم جا و مکانی برای خواب ندارد! اجازه بده امشب را در منزل شما بماند! ولی من قبول نکردم! به او گفتم ما این جا آبرو داریم و دختری را به خانه راه نمی دهم! آن زمان در منطقه آزادشهر ساکن بودیم ولی با اصرار دوستم پذیرفتم که یک شب را در خانه ما بماند چراکه دوستم مدعی بود «ر» کسی را ندارد.
با همین خانم ازدواج کردی؟
بله! بعد از این ماجرا او مرا جادو کرد به طوری که نمی توانستم به خواسته هایش بی توجهی کنم!
او گفت من همین جا در منزل شما می مانم و امور خانه و آشپزی و شست و شو را انجام می دهم چون شما در این خانه با این اوضاع برادرانت به یک زن نیاز داری. من هم که جا و مکانی برای زندگی ندارم! و … البته تا یک ماه مقاومت کردم ولی بعد دیدم برایم مهم شد. به او علاقه مند شدم در واقع یک عشق جادویی بود! ولی با او شرط کردم که نباید باردار شود تاکید کردم که اگر صاحب فرزند شوی، حتما بیرونت می کنم! او هم قبول کرد و به عقد موقت من درآمد.
پس چه شد که فرانک را به دنیا آورد؟ تا چند سال صاحب فرزند نشدیم اما همان طور که گفتم او با عشق سیاهش مرا جادو کرده بود! حرف شنوی عجیبی داشتم بعد از حدود ۴ سال روزی مدعی شد که دچار افسردگی شده است. او را نزد پزشک بردم اما در بین راه گفت راستش می دانم داروی افسردگی من چیست ! اگر صاحب فرزند شوم بیماری ام درمان می شود! من هم قبول کردم و او باردار شد ولی من خوشحال نشدم. ناراحت بودم که او بالاخره کار خودش را کرد!
اختلاف شما از کجا شروع شد؟
همسرم معتاد به «شیشه» بود. به او گفتم باید مواد مخدر صنعتی را کنار بگذاری! اما او فقط مرا سر کار می گذاشت و به مصرف مواد ادامه می داد.
خودت معتادی؟
من نه! متادون مصرف می کنم! قبلا تریاک می کشیدم.
اولین بار کجا و چگونه مواد مصرف کردی؟
حدود ۲۰ سالم بود که با یکی از دوستانم مصرف کردم. او از من بزرگ تر بود و به من خیلی بها می داد. بعد هم استعمال تفریحی را شروع کردم.
نام «فرانک» را چه کسی انتخاب کرد؟
من خودم انتخاب کردم چون نام بیشتر اطرافیانم و خودم با «ف» آغاز می شد.
دخترت را دوست نداشتی؟
اول نه! ولی بعد مهرش به دلم نشست و همه چیزم شد ولی وابستگی عجیبی به مادرش داشت به حدی که اگر مادرش درحالت خواب از او فاصله می گرفت بلافاصله بیدار می شد! باید حتما دست در دست مادرش به خواب می رفت! وقتی مادرش نبود آسمان و زمین را با گریه به هم می دوخت! حتی در خواب هم بوی مادرش را حس می کرد.
چرا همسرت تو را ترک کرد؟
او معتاد بود و دوست داشت با افراد خلافکار زندگی کند! حتی یک بار دخترم را با خودش برد ولی من او را پیدا کردم و دخترم را بازگرداندم. او می دانست «فرانک» دوری اش را تحمل نمی کند و مرا اذیت می کند به همین دلیل هم هیچ نگرانی نداشت!
در واقع فرانک قربانی اختلافات شما شد؟
نه! من به همسرم گفتم که نمی گذارم دخترم را به خانه افراد خلافکار ببرد ولی او توجهی نکرد. یک بار به خانه بازگشت و اجازه دادم حتی شیشه بکشد اما روز بعد باز هم مرا رها کرد و رفت و گفت می خواهم از تو طلاق بگیرم! من در خانه تو زندانی هستم! تو بچه را جمع کن من هم به دنبال سرنوشت خودم می روم!
آن روز که فرانک از مادرش جدا شد، گریه نکرد؟
چرا! ولی سر او را با خرید شکلات گرم کردم تا مادرش دور شود اما بعد از آن با گریه ها و بیتابی هایش مرا اذیت می کرد.
چه شد که تصمیم به قتل کودک معصوم گرفتی؟
او می گفت: من می خوابم تا مادرم بیاید! وگرنه می میرم! من هم طاقت نیاوردم و تصمیم گرفتم او را از این دنیا خلاص کنم! به او شربت متادون دادم و شیرهای گاز شهری را باز کردم تا خودم را هم بکشم.
آن لحظه چه احساسی داشتی؟
هیچ حسی نداشتم فقط می خواستم او هنگام مرگ زجر نکشد.
برای همین رگ دستانش را با تیغ بریدی؟
بله! تیغ روی اپن بود وقتی دیدم هنگام مرگ زجر می کشد رگ دستانش را زدم ولی خونی نیامد! خودم هم تعجب کردم.
آخرین جمله ای که هنگام مرگ به تو گفت چه بود؟
فرانک به چشمانم نگاه کرد و با اشاره دستش به من گفت: بابا کنارم بخواب! چون به او گفتم تو شربت را بخور! من کنارت می خوابم!
زمانی که به چشمان و صورت دخترت نگاه کردی، پشیمان نشدی؟
نه! فقط می خواستم او خفه نشود و زجر نکشد! به او گفتم بخواب وقتی بیدار شوی مادرت هم می آید!
یعنی خودت را مقصر این حادثه تلخ نمی دانی؟
نه! من مقصر نیستم من توسط همسرم جادو شده بودم چه از زمانی که با او ازدواج کردم، چه هنگامی که دخترم را کشتم!
الان چه احساسی داری؟
خودم هم نمی دانم شاید دوست دارم بمیرم!
اگر الان دخترت زنده شود به او چه می گویی؟
می گویم همه تلاشم را می کنم تا مادرت را بازگردانم! که پاپ بکشد! چون دخترم می گفت مادر پاپی شده است (پایپ از ادوات استعمال مواد مخدر صنعتی است) به او می‌گویم خودم بزرگت می کنم ولی …
آخرین بار چه موقع مانند یک «پدر» به چهره فرانک نگاه کردی؟
به خاطر ندارم!
چگونه فهمیدی قبل از تو جان باخته است؟
با دست زیر بغلش کوبیدم! دیدم از هوش رفته است چون گریه نکرد! رنگ صورتش هم سفید شده بود!
آن زمان هم هیچ احساس پشیمانی نکردی؟
نه! دیگر خسته شده بودم، خیلی برای مادرش بیتابی می کرد!
قبل از آن هیچ وقت تصمیم به قتل فرانک نگرفته بودی؟
نه!
ولی حدود ۱۲ روز قبل از این حادثه، استامینوفن زیاد خورده بود که مادرش او را به بیمارستان برد و بستری شد!
آخرین کلام؟
حرفی ندارم، اشتباه کردم. الان پشیمانم!
