گروه سیاسی: روزنامه آرمان ملی نوشت: مساله مــا در اقتصاد افراد و اشخاص نیستند و ساختار‌ها و نهاد‌های ما مساله دارند و اصلاحات ساختاری کار بسیار سخت و طاقت فرسایی است؛ مسئولان امروز وزارت اقتصاد و دارایی باید حتما به چرایی عدم تحقق اهداف و آرزو‌های وزرای گذشته بپردازد. همه وزرای قبلی آرزوی اجرای برنامه‌های وزیر اقتصاد دولت سیزدهم را داشتند که آشنا به مبانی نظری و مطالعات تجربی و مسائل اقتصادی ایران را می‌شناختند و دنبال این بودند که نظام مالیاتی کشور اصلاح و تورم کنترل شود و فضای کسب و کار بهبود پیدا کند. دنبال این بودند که کسری بودجه کمتر و رشد نقدینگی مهار شود. سوال بنیادین این است که چرا محقق نشد و این همان سوالی است که وزیر اقتصاد و دارایی دولت سیزدهم باید به آن پاسخ بدهد. مساله به این سادگی‌ها نیست که انتظار داشته باشیم با رفتن و آمدن‌ها مسائل انباشته بیش از پنج دهه ایران به این راحتی‌ها حل و برطرف شود. اگر وزیر اقتصاد به این چرا‌ها بپردازد می‌تواند خیلی حکیمانه‌تر و عاقلانه‌تر به این مسائل ورود کند در غیر اینصورت اگر شعاری برخورد کند همین اتفاقی می‌افتد که در همه دولت‌های گذشته شاهد آن بودند و در آخر نارضایتی از همه وزرای اقتصادی را داشتیم.
باید توجه داشت که مسائل بسیار سختی پیش روی اقتصاد ایران قرار دارد که برای رفع این مشکلات باید تصمیمات سخت و جدی‌ای گرفته شود که این تصمیمات نیازمند همکاری و هماهنگی با نهاد‌های مختلف اقتصادی و اجماع با نخبگان سیاسی و اقتصادی و پذیرش تبعات سخت همین تصمیمات است. فرض کنید دولت بودجه ۹۰۰ هزار میلیاردی را به ۷۰۰ هزار میلیارد تومان کاهش دهد؛ قطعا در چنین شرایطی در درون و بیرون دولت نارضایتی و صدا‌های اعتراضی بلند خواهد شد. این تصمیم ساده‌ای نیست؛ به عبارت دیگر گاهی اوقات مساله را می‌دانیم، ولی حاضر به پذیرش تبعات اصلاحات آن نیستیم. باید در برای اصلاحات تلاش کرد و در مقابل تبعات ناشی از آن ایستاد و تا زمانیکه این اتفاق نیافتد همین روند ادامه خواهد داشت. یکی از مهمترین اقدامات دولت باید اصلاح نظام بودجه‌ای باشد که کار سختی هم خواهد بود، بسیاری از دستگاه‌های دولتی موازی کاری می‌کنند و هزینه‌های اضافه دریافت می‌کنند و حذف و اصلاح این‌ها نیاز به هماهنگی و تصیمات سخت و همکاری نخبگان سیاسی اقتصادی و پذیرش و اغناسازی دارد. کار دولت در همین راهبرد سخت خواهد شد و باید با آسیب شناسی دقیق وارد مسائل شود وگرنه همان خطای دولت‌های گذشته را تکرار خواهد کرد.
باید توجه داشت که مسائل بسیار سختی پیش روی اقتصاد ایران قرار دارد که برای رفع این مشکلات باید تصمیمات سخت و جدی‌ای گرفته شود که این تصمیمات نیازمند همکاری و هماهنگی با نهاد‌های مختلف اقتصادی و اجماع با نخبگان سیاسی و اقتصادی و پذیرش تبعات سخت همین تصمیمات است. فرض کنید دولت بودجه ۹۰۰ هزار میلیاردی را به ۷۰۰ هزار میلیارد تومان کاهش دهد؛ قطعا در چنین شرایطی در درون و بیرون دولت نارضایتی و صدا‌های اعتراضی بلند خواهد شد. این تصمیم ساده‌ای نیست؛ به عبارت دیگر گاهی اوقات مساله را می‌دانیم، ولی حاضر به پذیرش تبعات اصلاحات آن نیستیم. باید در برای اصلاحات تلاش کرد و در مقابل تبعات ناشی از آن ایستاد و تا زمانیکه این اتفاق نیافتد همین روند ادامه خواهد داشت. یکی از مهمترین اقدامات دولت باید اصلاح نظام بودجه‌ای باشد که کار سختی هم خواهد بود، بسیاری از دستگاه‌های دولتی موازی کاری می‌کنند و هزینه‌های اضافه دریافت می‌کنند و حذف و اصلاح این‌ها نیاز به هماهنگی و تصیمات سخت و همکاری نخبگان سیاسی اقتصادی و پذیرش و اغناسازی دارد. کار دولت در همین راهبرد سخت خواهد شد و باید با آسیب شناسی دقیق وارد مسائل شود وگرنه همان خطای دولت‌های گذشته را تکرار خواهد کرد.
