تیم ملی فوتبال ایران در ادامه پیروزی‌های متوالی و پی‌درپی خود در دوران حضور دراگان اسکوچیچ، پس از غلبه بر سوریه، تیم ملی عراق – گربه‌سیاه چندین سال گذشته تیم ملی – را با نتیجه قابل قبول و چشم‌گیر ۳ بر صفر شکست داد و تحسین و توجه هواداران و مردم ایران را به دنبال داشت.
در این بین شهاب‌الدین عزیزی خادم به عنوان رییس جدید فدراسیون فوتبال بعد از هر دو دیدار اخیر تیم ملی، صحبت‌هایی را مطرح کرده که بیش از این که شباهتی به مسائل مدیریتی و فنی داشته باشد، شکل و شمایل عارفانه و عجیب دارند. صحبت‌های رئیس فدراسیون فوتبال به ظاهر زیباست اما در باطن، دلنشین نیست و سوالاتی را به دنبال دارد. او در جدیدترین اظهارات خود این طور به دیدار ایران و عراق پرداخته است:
– “ما دست حمایت، هدایت و رحمت الهی را در این پیروزی مشاهده کردیم و امیدواریم که این پیروزها پاینده و مستمر باشد و ما شایسته این موهبت و لطف خدا باشیم.”
– “در نظام هستی ایمان و توکل به خدا، تلاش، همت، پشت کار، برنامه ریزی و … همیشه نتیجه بخش است.”
– “در کنار تدبیر و برنامه ریزی راهبردی و تلاش و تمرین … به طور جد بر عنصر توکل به خدا و الطاف خفیه الهی تاکید داشته و خواهیم داشت.”
– “فوتبال برای ما وسیله افتخار آفرینی، وحدت و انسجام ملی و سلامت و نشاط اجتماعی است.”
– “از خدا می‌خواهیم که فوتبال ما را وسیله رشد و اعتلای مادی و معنوی ما و جامعه قرار دهد.”
عزیزی‌خادم بعد از پیروزی تیم‌ملی برابر سوریه هم آن برد را حاصل “دعای خوبان عالم” در حق تیم ملی دانسته بود.
قطع به یقین تیم ملی فوتبال ایران به علت حضور بازیکنان باکیفیت، کادرفنی پرتلاش و کادر مدیریتی پیگیر و پای کار در فدراسیون فوتبال در دوره خوبی به سر می‌برد و حاصل این برنامه‌ریزی و تلاش، خوشحالی و رفع نگرانی هواداران فوتبال ملی شده که به دنبال حضور در جام جهانی و دیدن بازی های ایران با غول‌های فوتبال جهان مانند ادوار گذشته هستند.
مطمئنا موفقیت فوتبال ایران به خصوص در رده ملی خواسته قلبی بیشتر مردم و نه فقط اهالی فوتبال است و هر کسی در هر جایگاهی برای موفقیت این تیم دعا می‌کند اما وصل کردن تمام موفقیت‌های این تیم به “الطاف خداوندی” و “نیروهای الهی” با استفاده از ادبیات عارفانه مانند آنچه عزیزی‌خادم بر زبان می‌آورد مطمئنا خالی از اشکال نیست.
با فرمولی که رئیس فدراسیون فوتبال طراحی کرده، آیا می‌شود ادعا کرد که شکست‌های تیم ملی در دیدار با بحرین و عراق در دور مقدماتی انتخابی جام جهانی نه به علت اشکالات فنی و ضعف سرمربی وقت (مارک ویلموتس) بلکه به خاطر نفرین الهی بوده است؟ آیا ناکامی این تیم در شرایطی رقم خورد که تیم ملی در بهترین شرایط خود بود و قهر خداوند با فوتبال ایران ناکامی‌ها را رقم زد؟
دنیای فوتبال همواره با شگفتی همراه است و در همین مسابقات اخیر، ژاپن در خانه خود به عمان باخت. در همین شرایط اگر به فرض محال و به طور مثال، تیم ملی در دیدار برابر امارات و کره‌جنوبی نتایج خوبی کسب نکند، باید گفت مشمول غضب الهی قرار گرفته و خوبان عالم خواستار شکست تیم ملی شده‌اند یا عنصر ایمان و توکل بر خداوند در دل مردم و فوتبالیست‌ها و مربیان تیم ملی ضعیف شده است؟
آیا مردم کشورهای اسلامی هم‌گروه ایران یعنی عراق، سوریه، امارات و لبنان از خداوند، موفقیت و پیروزی تیم ملی کشورشان را خواستار نمی‌شوند؟ آیا اهالی کره‌جنوبی با هر اعتقادی که دارند، دل به پیروزی تیم ملی فوتبالشان نبسته‌اند؟ آیا خداوند فقط به مردم و تیم ملی فوتبال ایران توجه دارد؟ آیا جز این است که هر کسی ثمره تلاش‌های خود را بر می‌دارد و در آن راه، خداوند هم کمکش می‌کند؟
این صحبت‌های به ظاهر زیبا، در باطن، احساس بدی را در میان هر مخاطبی ایجاد می‌کنند و خالی از اشکال نیست و وجهه زیبایی ندارد چرا که مطمئنا روزی هم فرا می‌رسد که شکست و ناکامی به تیم ملی ایران رو خواهد کرد و آن وقت این سوال مطرح می‌شود که آیا خداوند نخواست مردم ایران شاد شوند؟ قطعا دعای مردم پشت سر همه قهرمان‌ها و افتخارآفرین‌های کشور است و نیازی به گفتن و اشاره عزیزی‌خادم نیست؛ مردم همیشه دعا می‌کنند.
با نتایج اخیر، تیم ملی ایران با اعتماد به نفس بیشتری به مصاف رقبای بعدی به خصوص امارات و کره‌جنوبی خواهد رفت تا با کسب حداکثر امتیازات، صعود کم دردسری را به جام جهانی فوتبال تجربه کند. در واقع تمام خواسته کنونی هواداران جلوگیری از اتفاقات تلخ گذشته و تکرار ادبیات آشناست که در گذشته هم از دهان برخی از افراد و مدیران ناکارآمد خارج شده بود.
از شهاب‌الدین عزیزی خادم که در همین مدت زمان کوتاه اقدامات قابل توجهی را برای برنامه‌ریزی هر چه بهتر برای تیم ملی انجام داده، خواهش می‌کنیم دست از این ادبیات بردارد و درباره مسائل علمی و عملی انجام شده برای موفقیت تیم ملی در آینده سخن بگوید. واقعا نیاز نیست هر مسئولی در هر سمتی که قرار دارد، طوری صحبت کند که گویی خطبه می‌خواند، هرکسی را بهر کاری ساختند. رئیس جوان فدراسیون فوتبال باید بداند که هزار نکته باریک‌تر ز مو این جاست، نه هرکه سر بتراشد قلندری داند.
انتهای پیام
