ایلنا، این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی ادامه داد: نمایندگان با این صحبت‌ها یه مقداری کار پوپولیستی انجام می‌دهند، سوالی که مطرح می‌شود این است نمایندگان مجلس کدام برنامه و طرح اقتصادی را به دولت داده‌اند که دولت انجام نداده است؟ حقیقتاً این سوال بی‌ربطی نیست، معتقدم مجلس باید یک مقدار خودش را مخصوصا در مسائل اقتصادی، پویاتر و فعال‌تر نشان دهد.
وی ادامه داد: البته ما مسائل مختلفی داریم اما در مسائلی همچون اقتصاد و معیشت مردم در حال حاضر دولت دست تنها است، مشاهده می‌کنیم دولت کار می‌کند اما مجلس می‌نشیند ایراد می‌گیرد در صورتی که مجلس باید برنامه و طرح‌هایش را ارائه دهد و دولت را ملزم به انجام یکسری کارها کند و هنگامی که انجام نداد گلایه کند.
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی افزود: به طور مثال امروز مجلس از انتصابات فامیلی مجلس گله می‌کند، سوال اینجاست چه کسی می‌گوید این خلاف قانون است؟ آیا نباید قانون تعارض منافع هرچه زودتر از سوی مجلس به دولت ابلاغ شود؟ توجه داشته باشید مردم می‌گویند این کار خلاف عرف و اخلاق است، اما مجلس باید خلاف قانون را بگوید؛ اما چرا تکلیف قانون تعارض منافع را زودتر مشخص نمی‌کند که دولت هم تکلیف خودش را بداند.
وی بیان کرد: توجه داشته باشید یک جایی قانون ممنوع است؛ یک جایی هم خلاف شأن و عرف است، مجلس باید ریل‌گذار باشد و دولت هم روی آن حرکت کند، اما هنگامی که مجلس ریل نمی‌گذارد، دولت ریل خودش را می‌گذارد و روی آن حرکت می‌کند، از روی حب و بغض که کار خلافی انجام نمی‌دهد.
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی ادامه داد: جایی می‌خواندم وزیری ۳ برادرزاده و خواهرزاده‌اش را بر سر کار آورده است، اگر بخواهیم استاندارد صحبت کنیم این شخص کجا خلاف قانون عمل کرده است؟ هیچکس نمی‌تواند بگوید خلاف قانون عملی انجام داده است، بنابراین مجلس هرچه زودتر تکلیف قانون تعارض منافع را مشخص و به دولت ابلاغ کند که اگر دولت‌مردان تخلف کردند، برخورد کند.
وی تاکید کرد: زمانی مجلس می‌تواند گلایه کند که دولت خلاف قانونش عمل کرده باشد، اما هنگامی که قانونی ابلاغ نشده است، دولت چه کاری می‌خواهد انجام دهد؟جعفرزاده ایمن‌آبادی بیان کرد: مجلس بگوید برای بورس، حجم نقدینگی، تورم، رتبه‌بندی معلمان و هماهنگی حقوق و بودجه ۱۴۰۰ چه کار کرده است؟ امروز کجا قرار دارد؟ قطعا مجلس فردا روزی که دولت بودجه می‌دهد، به دلیل این‌که برنامه‌ای ندارد اعتراض می‌کند، در صورتی که امروز شاخص‌های اقتصادی را باید کمیسیون برنامه و بودجه مجلس مشخص کند اما مشاهده می‌کنیم هیچ شاخصی ندارد! با این اوصاف اگر خدا و پیغمبری، دولت برود کاری را انجام دهد می‌شود به آن ایراد گرفت؟
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی گفت: برنامه ششم تمام شده است، اما مجلس برای برنامه هفتم نه اقدام کرده و نه حواسش به آن است. با این شرایط، امروز اسناد بالادستی دولت چیست؟ خودش می‌نویسد، در حال حاضر مجلس می‌تواند یک چارچوبی را تصویب و به دولت بدهد که براساس آن فعالیت و کار کند اما نه تنها هیچ چیز نداده بلکه فقط گله می‌کند تا مردم خوششان بیاید؛ در صورتی که امروز درک، شعور، علم و آگاهی مردم افزایش پیدا کرده است. امروز به مردم بگویید شخصی ۳ فرزند خودش را در جایی منصوب کرده است، می‌گوید مخالف کدام بند قانونی است؟ اما هیچ قانونی وجود ندارد!
جعفرزاده ایمن‌آبادی درباره ارائه گزارش ۱۰۰ روزه از سوی رئیس دولت به مردم گفت: ۱۰۰ روز برای انجام کارها کم است و این حرف‌ها پوپولسیتی است؛ امروز شاهدیم تازه یکی از وزرا که از مجلس رای نگرفته بود را به مجلس معرفی کرده‌اند؛ می‌خواهند گزارش ۱۰۰ روز ارائه دهند؟ چه گزارشی می خواهند دهند؟
وی تاکید کرد: اصلا بحث ارائه گزارش ۱۰۰ روزه هم مطرح باشد؛ ترازوی مجلس برای ارائه گزارش چیست؟ شاخص‌های اندازه‌گیری‌مان چیست؟دولت تورم، حجم نقدینگی، اشتغال، فاصله طبقاتی و دیگر مسائل را باید به چه نقطه‌ای برساند؟ سوال این است هنگامی که ترازویی وجود ندارد، ما بر چه اساسی می‌خواهیم دولت را قضاوت کنیم؟این نماینده مجلس شورای اسلامی ادامه داد: زمانی که ترارزویی نداریم دولت بیاید گزارش ۱۰۰ روزه هم بدهد آیا می‌توان هنگامی که شاخص‌ها مشخص نیست، قضاوت کنیم این اقدامات خوب بوده یا خیر؟
