حدودا سه سال و نیم پیش بود که باشگاه تراکتورسازی به محمدرضا زنوزی واگذار شد. آن زمان اغلب هواداران تراکتور خوشحال بودند و این انتقال را کلید رسیدن به عناوین مختلف می‌دانستند. با این حال دیری نپایید که پرشورها متوجه شدند به سمت سراب در حال حرکتند و این مسیر انتهایی ندارد. حالا دوباره همان قصه‌های فصل ۹۷-۹۶ در حال تکرار شدن و تراکتور در آستانه واگذاری جدید قرار گرفته است.
هواداران و نمایندگان آذربایجان شرقی در مجلس شورای اسلامی از ابتدای فصل خواهان واگذاری باشگاه تراکتور به مس سنگون ورزقان به عنوان یکی از زیرمجموعه‌های شرکت ملی مس ایران بودند و هستند. این خواسته پس از نتایج ضعیف تراکتور در لیگ برتر به اوج خود رسید تا این که طی هفته گذشته جلسات متعددی پیرامون آن با حضور نمایندگان آذربایجان شرقی، وزیر صمت و نماینده شرکت ملی مس برگزار شد.
با این حال این جلسات بیشتر از این که برای آینده باشگاه تراکتور دستاورد داشته باشد، به فرصتی برای دیده شدن نمایندگان مجلس تبدیل شد. از یک طرف هر کدام از نمایندگان آذربایجان شرقی در این مدت تلاش کرده‌اند که انتقال مالکیتی تراکتور به مس سنگون را به نام خودشان ثبت کنند و از سوی دیگر نمایندگان کرمان در صدد مخالفت با این انتقال برآمدند. حالا چرا این جلسات بیشتر شبیه به کمپین‌های تبلیغاتی شده است؟
همه نمایندگان آذربایجان شرقی در حالی از قطعی شدن انتقال مالکیت تراکتور به مس سنگون صحبت می‌کنند که راه زیادی تا نهایی شدن آن مانده است. هیچ کدام از این نماینده‌ها نمی‌گویند که چه برنامه‌ای برای توافق مالی با محمدرضا زنوزی، مالک فعلی باشگاه دارند، چرا که نه زنوزی و نه نمایندگانش در این جلسات حضور نداشتند. در ادامه به نکاتی از آخرین صحبت‌های دهقانی، نماینده ورزقان راجع به انتقال مالکیت تراکتور اشاره می‌کنیم.
این نماینده مجلس در ابتدای گفت‌وگوی رادیویی‌اش می‌گوید که از شنبه (دیروز) شرکت ملی مس مالک باشگاه تراکتور و ماشین‌سازی است اما در ادامه مشخص می‌شود که راه زیادی تا نهایی شدن این انتقال مانده و نه تنها کوچکترین مذاکره‌ای با زنوزی نشده، بلکه خودشان هم باشگاه تراکتور را ارزش‌گذاری نکرده‌اند.
دهقانی حتی صحبت‌هایی انجام می‌دهد که بیشتر از این که به روند مذاکرات با زنوزی کمک کند، جنبه قلدری و تبلیغاتی دارد. او در واکنش به این سوال که اگر زنوزی ۱۰۰۰ میلیارد تومان برای واگذاری تراکتور طلب کند، چه برنامه‌ای دارند، می‌گوید: “این اجازه را به زنوزی نمی‌دهیم.” مگر با این فرمان می‌توان مذاکرات را جلو برد؟
با این اوصاف باید فکری به حال روند شلخته واگذاری باشگاه تراکتور شود تا حداقل سه سال دیگر دوباره اتفاقات امسال تکرار نشود و پرشورها به دنبال جایگزینی مالک جدید نباشند. تاکنون باشگاه تراکتور در ماجرای واگذاری‌اش شبیه به گوشت قربانی بوده و هرکس به دنبال سهمی از انتقال آن است تا خودش را مطرح کند.
انتهای پیام
