گروه سیاسی: احمد زیدآبادی در یادداشتی نوشت: علی مطهری در واکنش به حادثه قتل فجیعِ افسر پلیس شیرازی و زن جوان اهوازی نوشته است: “باید هر دو جانی و هر دو حیوان آدم‌نما حداکثر ظرف یک هفته در ملأ عام به دار آویخته شوند.”
ما ایرانی‌ها آب در هاون می‌کوبیم؟ یا می‌ریشیم و بعد پنبه می‌کنیم؟ یا دور سر خودمان می‌چرخیم؟
معلوم هست اصلاً چه کار می‌کنیم؟
سال‌ها می‌کوشیم تا حکومت را متقاعد کنیم که دار زدن مجرمان و جانیان در ملأعام، مانع اشاعۀ خشونت نمی‌شود، بلکه آن را عادی می‌کند! اما همین که جنایتی فجیع در جامعه رخ می‌دهد، نخستین پیشنهادمان دار زدن در ملأعام می‌شود! سال‌ها تلاش می‌کنیم تا حکمرانان و مردم را اقناع کنیم که مجرم و قاتل و جانی هم حقی دارند و نباید خارج از ضوابط قانونی برخوردی با آنان صورت گیرد، اما همین که جانی یا قاتلی به دلیل نوع جنایتش اسم بلند می‌کند، او را حیوان آدم‌نما نامیده و خواهان دار زدن فوری و بلادرنگ وی می‌شویم!
مولی علی پس از ضربت شمشیر ابن ملجم در بستر بیماری در بارۀ ضارب خود چنین وصیت می‌کند:«اى فرزندان عبدالمطّلب! نکند بعد از من، فریاد برآورید که امیرمؤمنان کشته شد و با این بهانه در خون مسلمانان فرو روید. آگاه باشید جز قاتل من را به سبب قتل من نکشید، هرگاه من از این ضربت از دنیا چشم پوشیدم، او را تنها یک ضربت بزنید تا یک ضربت در برابر یک ضربت باشد، اگر زنده بمانم، ولىّ خون خویشم و اگر از دنیا رفتم فنا میعاد من است و اگر عفو کنم، عفو براى من موجب قرب به خدا و براى شما حسنه و نیکى در نزد خداست؛ بنابراین عفو کنید، آیا دوست ندارید خدا شما را بیامرزد؟ او را مثله نکنید که من از پیامبر شنیدم که از مثله کردن بپرهیزید، هرچند نسبت به سگ گیرنده باشد.”
آن همه عظمت روح و بلندی نگاه و بزرگی شخصیت کجا و این وضعیت ما کجا؟
ما ایرانی‌ها آب در هاون می‌کوبیم؟ یا می‌ریشیم و بعد پنبه می‌کنیم؟ یا دور سر خودمان می‌چرخیم؟
معلوم هست اصلاً چه کار می‌کنیم؟
سال‌ها می‌کوشیم تا حکومت را متقاعد کنیم که دار زدن مجرمان و جانیان در ملأعام، مانع اشاعۀ خشونت نمی‌شود، بلکه آن را عادی می‌کند! اما همین که جنایتی فجیع در جامعه رخ می‌دهد، نخستین پیشنهادمان دار زدن در ملأعام می‌شود! سال‌ها تلاش می‌کنیم تا حکمرانان و مردم را اقناع کنیم که مجرم و قاتل و جانی هم حقی دارند و نباید خارج از ضوابط قانونی برخوردی با آنان صورت گیرد، اما همین که جانی یا قاتلی به دلیل نوع جنایتش اسم بلند می‌کند، او را حیوان آدم‌نما نامیده و خواهان دار زدن فوری و بلادرنگ وی می‌شویم!
مولی علی پس از ضربت شمشیر ابن ملجم در بستر بیماری در بارۀ ضارب خود چنین وصیت می‌کند:«اى فرزندان عبدالمطّلب! نکند بعد از من، فریاد برآورید که امیرمؤمنان کشته شد و با این بهانه در خون مسلمانان فرو روید. آگاه باشید جز قاتل من را به سبب قتل من نکشید، هرگاه من از این ضربت از دنیا چشم پوشیدم، او را تنها یک ضربت بزنید تا یک ضربت در برابر یک ضربت باشد، اگر زنده بمانم، ولىّ خون خویشم و اگر از دنیا رفتم فنا میعاد من است و اگر عفو کنم، عفو براى من موجب قرب به خدا و براى شما حسنه و نیکى در نزد خداست؛ بنابراین عفو کنید، آیا دوست ندارید خدا شما را بیامرزد؟ او را مثله نکنید که من از پیامبر شنیدم که از مثله کردن بپرهیزید، هرچند نسبت به سگ گیرنده باشد.”
آن همه عظمت روح و بلندی نگاه و بزرگی شخصیت کجا و این وضعیت ما کجا؟
