مهمترین وعده‌های دولت رئیسی در زمینه اقتصاد بوده است. ابراهیم رئیسی ماه گذشته مهمترین وعده خود را بیان کرد: تا پایان سال ۱۴۰۰ فقر مطلق باید ریشه‌کن شود. این شعار بازتاب‌های فراوانی داشت؛ منتقدان گفته بودند وقتی کاری انجام نشده، چگونه می‌توان توقع داشت که فقر ریشه‌کن شود؟ آنهم در حالی که دولت تا شب عید نتوانست حتی حقوق بازنشستگان را پرداخت کند.
از مهمترین وعده‌های ابراهیم رئیسی تک‌رقمی کردن تورم بود. برای فهم بهتر ماجرا و اینکه آیا این وعده تحقق یافته یا دست‌کم وضعیت بهتر شده، کافی است به آمار بانک مرکزی مراجعه شود که خود گویای ماجراست.
در وزارت اقتصاد مهمترین وعده‌ها حول محور بورس و قیمت دلار و سامان دادن به ساختارها بود. سیداحسان خاندوزی گفته بود با تامین مالی متفاوت و سرمایه‌گذاری خارجی مشکل مسکن را حل می‌کنیم. او همچنین وعده داده بود که به برداشت پول از بانک مرکزی پایان داده می‌شود و مهمتر از آن گفته بود با تصمیم‌های دولت هیچ‌گاه قیمت‌ها از این فراتر نخواهد رفت. تقریبا هیچکدام از این وعده‌ها محقق نشده است. وضعیت بورس همچنان مبهم است و هیچ ثباتی وجود ندارد. قیمت‌ها هر لحظه افزایش می‌یابد و تورم نیز کنترل نشده است.
در وزارت کار حجت عبدالملکی مرد شغل‌ها یک میلیونی، با ده‌ها وعده رنگانگ وزیر شد. منتقدانش می‌گفتند او فقط خوب حرف می‌زند و البته برای کسی که درکی از علم اقتصاد ندارد، این صحبت‌ها بسیار شیرین به نظر می‌رسد و تصور می‌کند وزیر قرار است کاری کند کارستان. با این حال او که قرار بود با هر یک میلیون تومان یک شغل ایجاد کند، یکباره موضع عوض کرد و گفت وظیفه اشتغال بر عهده او نیست.
وزیر کار با شعارهای انقلاب اقتصادی و جهاد اقتصادی وعده‌های بسیار بزرگی داد و قرار بود در ۱۴۰۰ با تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی ۱۲ میلیون شغل ایجاد شود. آمار می‌تواند گواهی دهد که چنین اتفاقی رخ داده یا خیر. طبق وعده وزیر کار همسان سازی حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی یکی از مهمترین برنامه‌های وزارتخانه بود، با این حال برای اولین بار در طول ۶۰ و خرده‌ای سال گذشته حقوق بازنشستگان در نوروز پرداخت نشد.
وزارت راه و مسکن هم از رویایی‌ترین وزارتخانه‌های کشور بود. رستم قاسمی وعده‌ای عجیب داده بود که زمین ۴ میلیون مسکن ویلایی را تامین می‌کنیم و جشن پایان مستاجری مردم ایران را برگزار می‌کنیم. تا این لحظه کلنگ یک واحد مسکن هم هنوز بر زمین نخورده است.
محسن رضایی معاون اقتصادی رئیس جمهور وعده دو برابر کردن یارانه‌ها را داد اما معلوم نشد این وعده چه شد. او حتی در دوران انتخابات برای مردم چک ۴۵۰ هزار تومانی کشید اما مشخص بود چنین وعده‌های هیچ ریشه‌ای در واقعیت ندارند و صرفا شعارهای دهان‌پرکن هستند؛ چنانچه دو برابر کردن یارانه‌ها هم مشابه همان چک بود.
تنه وزیر بهداشت به دیگر وزرا خورده بود و او هم وعده‌هایی عجیبی داد؛ از جمله اینکه تا مهر ماه ۱۴۰۰ جشن پایان کرونا در ایران برگزار خواهد شد. آمار مبتلایان در اسفندماه نشان می‌دهد آن وعده چقدر غیر واقعی بوده است. وعده پایان واکسیناسیون تا بهمن ۱۴۰۰ هم از دیگر وعده‌های دولت بود که هنوز محقق نشده است.
محمد مخبر معاون اول رئیس جمهور پیش از حضور در دولت هم به عنوان مرد وعده‌های پوچ شناخته می‌شد. تا شهریور ۱۴۰۰ قرار بود ۵۰ میلیون دوز واکسن به وزارت بهداشت تحویل شود اما وقتی که قرار شد واکسن تولید کنند، تازه فهمیدند زیرساخت تولید و خط تولید ندارند! آنها وقتی که همه دنیا دوز دوم و سوم خود را زده بودند، تازه به صرافت راه‌اندازی خط تولید افتادند و در نهایت وعده رئیس ستاد اجرایی و معاون اول به شوخی در افکار عمومی تبدیل شد و مردم به طعنه می‌گفتند وعده‌هایت شبیه وعده‌های مخبر است!
