گروه سیاسی: مجلس یازدهم از زمان روی کار آمدن پر از حواشی و اتفاقاتی بوده که هر کدام آنها به تنهایی نشانگر این موضوع است که مجلس یازدهم فرسنگ‌ها با مطالبات و دغدغه‌های مردم فاصله دارد. ممنوعیت نگه‌داری حیوانات خانگی، پیگیری طرح صیانت برای قطع اینترنت و فیلتر شبکه‌های اجتماعی، تغییر ساعت رسمی و … تنها چند مورد از مصوباتی است که بهارستان‌نشینان با هزینه‌های گزافی که برای مجلس صرف می‌شود در پی تصویب آنها در سال ۱۴۰۰ بودند. سالی که بیشترین فشار اقتصادی به مردم وارد شد و دقیقا در همین سال مجلس به دنبال تصویب طرح‌هایی بود که خودی نشان دهد و فشار را بر زندگی مردم بیشتر کند. پروانه سلحشوری نماینده سابق مجلس و مدرس دانشگاه است. او که در دوره دهم مجلس حضور داشته، منتقد رویه مجلس یازدهم است. سلحشوری به خبرآنلاین می‌گوید که نمایندگان می‌دانند، اقدامات آنها برای مردم دیگر مهم نیست و حتی تلاشی برای انجام دادن اقدامی به نفع مردم ندارند. بنابراین مجلسی‌ها کار خود را می‌کنند و مردم نیز درگیر گرفتاری‌ها و مشکلات خود هستند.
پروانه سلحشوری درباره رویه پیش گرفته شده بهارستانی‌ها و فاصله عملکردی آنها از زندگی روزمره مردم می‌گوید: «مجلس نمایندگی اقلیتی از مردم را داراست و خواسته همان اقلیت را پیگیری می‌کند، نباید از این مجلس انتظار بیشتری داشت. نمایندگان جلوی هر صدایی غیر از خود را می‌گیرند و مجلس اساسا نمایندگی اکثریت مردم را ندارد و برای خواسته همان گروه اقلیت وارد می‌شود و تلاش می‌کند.»
سلحشوری درباره این که ریشه این روند شکل گرفته در کجاست؟ توضیح می‌دهد: «همه می‌دانند که گروه اقلیت از کجا به بهارستان آمده اندو از چه جایی حمایت می‌شوند . مجلس اقلیتی ها ، صدای بلندی دارند و برخی رسانه ها نیز مانند بلندگو ، صدای آنان را تقویت می کنند.»
پروانه سلحشوری بر این باور است که وجود چنین مجلسی، پیامد ویژه‌ای ندارد: «دیگر از اهمیت داشتن مسایلی مانند ضرورت تعیین نمایندگان مجلس و رئیس جمهور از سوی مردم، عبور کرده ایم. الان به مرحله‌ای رسیده‌ایم که این ضرورت‌ها ، نه برای حاکمان مهم است و نه حتی برای خود مردم تحت فشار و محروم از حق انتخاب در رقابتی آزادانه و عادلانه اهمیتی دارد. نمایندگان هم چون می‌دانند اقدامات آنها برای مردم مهم نیست و ماندن و رفتن آنان از بهارستان، ارتباطی به رای مردم ندارد، تلاشی برای انجام اقدامی به نفع مردم نمی کنند. درواقع، مردم و مطالبات شان برای مجلس اهمیتی ندارد. اکنون، جامعه درگیر مشکلات خود است، مجلسی‌ها هم کار خود را می‌کنند. با ادامه این روند ،خواست مردم و اولویت‌های مجلسی‌ها مانند دو خط موازی هرگز به هم نمی‌رسند.»
پروانه سلحشوری درباره تبعات حذف ارز ترجیحی و دادن اختیار آن به دولت در شرایط تورمی بالا و گرانی‌های سرسام‌آور می‌گوید: «هرچند، هرگز امیدی نداشته‌ام که مجلس فعلی، مدافع منافع مردم درقبال اقدامات و تصمیم های غیرکارشناسی دولت باشد اما وقتی که شنیدم که ارز ترجیحی حذف شده و اختیار تصمیم‌گیری درباره آن را به دولت داده اند، برایم باور کردنی نبود چرا که نمایندگان زیادی، خود را مخالف حذف ارز ترجیحی نشان می‌دادند اما نهایتا، بدون مطالبه و مطاللعه برنامه جایگزین دولت و فقط با پذیرفتن وعده‌های انشایی و غیرقابل تحقق دولت، ارز ترجیحی را حذف و ده‌ها میلیون ایرانی را در مسیر سیل بنیان برافکن گرانی ها قرار دادند.»
او در پاسخ به این سوال که اصرار دولت برای حذف ارز ترجیحی و همراهی مجلس با آن به چه علت است؟ توضیح می‌دهد: «قیمت جهانی نفت بالا رفته و اکنون نفت بالای ۱۲۰ دلار به فروش می‌رسد و می‌تواند منابع مورد نیاز دولت را تامین کند. یکی از دلایلی که باعث شد دولت و مجلس به دنبال این مصوبه باشند، نگرانی از کسری بودجه بود که بودجه را ببندند و نتوانند منابع ملی برای تامین آن را داشته باشند و دچار کسری بودجه شوند اما حالا با افزایش قیمت نفت می‌توانند این کسری را جبران کنند.»
این نماینده سابق مجلس به طرح صیانت و حذف ارز ترجیحی اشاره می‌کند و بر این باور است که مجلس بدون توجه به مخالفت‌ها کار خودر ا انجام داد. او تبعات این تصمیم برای مردم می‌داند و می‌گوید: «فشار اصلی این تصمیم بر طبقات فرودست و گروه‌های کم‌درآمد وارد می‌شود. بسیاری از مردم از بیمه برخوردار نیستند و عدم برخوداری آنها از بیمه برای آنها گران تمام خواهد شد. فشار حذف ارز برای تهیه دارو و موراد غذایی اولیه اغلب مردم ایران را با مشکل مواجه خواهد کرد. حتی اگر بخواهند صورت مسئله را حذف کنند، دولت در سال آینده با چالش‌های بسیاری و جدیدتری مواجه خواهد شد.»
پروانه سلحشوری درباره رویه پیش گرفته شده بهارستانی‌ها و فاصله عملکردی آنها از زندگی روزمره مردم می‌گوید: «مجلس نمایندگی اقلیتی از مردم را داراست و خواسته همان اقلیت را پیگیری می‌کند، نباید از این مجلس انتظار بیشتری داشت. نمایندگان جلوی هر صدایی غیر از خود را می‌گیرند و مجلس اساسا نمایندگی اکثریت مردم را ندارد و برای خواسته همان گروه اقلیت وارد می‌شود و تلاش می‌کند.»
سلحشوری درباره این که ریشه این روند شکل گرفته در کجاست؟ توضیح می‌دهد: «همه می‌دانند که گروه اقلیت از کجا به بهارستان آمده اندو از چه جایی حمایت می‌شوند . مجلس اقلیتی ها ، صدای بلندی دارند و برخی رسانه ها نیز مانند بلندگو ، صدای آنان را تقویت می کنند.»
پروانه سلحشوری بر این باور است که وجود چنین مجلسی، پیامد ویژه‌ای ندارد: «دیگر از اهمیت داشتن مسایلی مانند ضرورت تعیین نمایندگان مجلس و رئیس جمهور از سوی مردم، عبور کرده ایم. الان به مرحله‌ای رسیده‌ایم که این ضرورت‌ها ، نه برای حاکمان مهم است و نه حتی برای خود مردم تحت فشار و محروم از حق انتخاب در رقابتی آزادانه و عادلانه اهمیتی دارد. نمایندگان هم چون می‌دانند اقدامات آنها برای مردم مهم نیست و ماندن و رفتن آنان از بهارستان، ارتباطی به رای مردم ندارد، تلاشی برای انجام اقدامی به نفع مردم نمی کنند. درواقع، مردم و مطالبات شان برای مجلس اهمیتی ندارد. اکنون، جامعه درگیر مشکلات خود است، مجلسی‌ها هم کار خود را می‌کنند. با ادامه این روند ،خواست مردم و اولویت‌های مجلسی‌ها مانند دو خط موازی هرگز به هم نمی‌رسند.»
پروانه سلحشوری درباره تبعات حذف ارز ترجیحی و دادن اختیار آن به دولت در شرایط تورمی بالا و گرانی‌های سرسام‌آور می‌گوید: «هرچند، هرگز امیدی نداشته‌ام که مجلس فعلی، مدافع منافع مردم درقبال اقدامات و تصمیم های غیرکارشناسی دولت باشد اما وقتی که شنیدم که ارز ترجیحی حذف شده و اختیار تصمیم‌گیری درباره آن را به دولت داده اند، برایم باور کردنی نبود چرا که نمایندگان زیادی، خود را مخالف حذف ارز ترجیحی نشان می‌دادند اما نهایتا، بدون مطالبه و مطاللعه برنامه جایگزین دولت و فقط با پذیرفتن وعده‌های انشایی و غیرقابل تحقق دولت، ارز ترجیحی را حذف و ده‌ها میلیون ایرانی را در مسیر سیل بنیان برافکن گرانی ها قرار دادند.»
او در پاسخ به این سوال که اصرار دولت برای حذف ارز ترجیحی و همراهی مجلس با آن به چه علت است؟ توضیح می‌دهد: «قیمت جهانی نفت بالا رفته و اکنون نفت بالای ۱۲۰ دلار به فروش می‌رسد و می‌تواند منابع مورد نیاز دولت را تامین کند. یکی از دلایلی که باعث شد دولت و مجلس به دنبال این مصوبه باشند، نگرانی از کسری بودجه بود که بودجه را ببندند و نتوانند منابع ملی برای تامین آن را داشته باشند و دچار کسری بودجه شوند اما حالا با افزایش قیمت نفت می‌توانند این کسری را جبران کنند.»
این نماینده سابق مجلس به طرح صیانت و حذف ارز ترجیحی اشاره می‌کند و بر این باور است که مجلس بدون توجه به مخالفت‌ها کار خودر ا انجام داد. او تبعات این تصمیم برای مردم می‌داند و می‌گوید: «فشار اصلی این تصمیم بر طبقات فرودست و گروه‌های کم‌درآمد وارد می‌شود. بسیاری از مردم از بیمه برخوردار نیستند و عدم برخوداری آنها از بیمه برای آنها گران تمام خواهد شد. فشار حذف ارز برای تهیه دارو و موراد غذایی اولیه اغلب مردم ایران را با مشکل مواجه خواهد کرد. حتی اگر بخواهند صورت مسئله را حذف کنند، دولت در سال آینده با چالش‌های بسیاری و جدیدتری مواجه خواهد شد.»
