توجه به موضوع مناسبت، خودش چراغ راه ایجاد تناسب است. تناسبی که قرار بوده در مناسبت‌ها بین ما و آنکه خود را به آن نسبت می‌دهیم، بیشتر شود. با این روش نگاه کردن به روز_جوان فراتر از تعابیر تغزلی و عاشقانه اهل مودت، تلاش برای رسیدن به یک چارچوب عقلانی درباره‌ی این سوژه‌ی بسیار مهم است.
همین سریال پایتخت۶ با همه‌ی بی‌داستانی‌اش یک داستان غم‌انگیز از ما و #جوانان مان که آنها را به مسلخ موفقیت های مهلک و تک بعدی می‌فرستیم روایت کرد که چگونه آموزش و سرمایه‌گذاری بر روی جوانان – چه در درس و چه حتی در ورزش- بدون داشتن دیدگاه تربیتی جوان را به پرتگاه فساد و نوکیسه‌گی و تباهی می‌کشاند و جوانان دختر و پسر خانواده‌های فریبا و معمولی به دلیل تفوق‌شان در فهم زبان خارجه و فناوری و ورزش در تربیت و اخلاق و انسانیت به قهقرا رفته‌اند.
در نتیجه در دنیای واقعی نیز گاه گاه نه تنها #سمپاد های عشق مهاجرت، ورزشکارهای شب بیدار و نوکیسه، سیاستمداران تازه‌کار پر مدعا و کم صبر، مدیران خام و رانتی می‌بینیم ، بلکه با جوان‌های هیاتی و جهادی و اهل عبادت و زیارت کج خلق و بی‌ارتباط با نسل قبل (اعم پدران و مادران صلبی و اعتقادی) روبرو هستیم.
پدیدار شناسی شکاف_بین_نسلها یک بحث پر دامنه است اما ای کاش وقتی #کرونا هنوز اجتماعات دینی را به تعلیق نکشانده بود، منابر از حماسه جوان‌داری #امام_حسین علیه‌السلام بیشتر می‌گفتند.
و ای کاش این روز به جای نام کلی #جوان ، روز پیوند نسلها نام می‌گرفت.
برای تجلیل پدری که دهان آموزگار آغازین زندگی پسرش را پر از گوهر می‌کند و حتی در مقدس‌ترین راه‌ها و مسیرها به او اجباری ندارد و از او نظر می‌جوید.
و برای پسری که جلودار اهداف مقدس پدر خود است. زودتر از او فدایی حق می‌شود و پیشاپیش پدر سپر او در روز خطیر انتخاب است و بی‌شک نزدیک‌ترین فرد در نظر و عمل و جایگاه به امام در نهضت عاشورا است.
این جوان کجا و آن جوانِ لوسِ مصرفیِ پر مدعایِ طلبکارِ تک‌بعدیِ در بند شهرتِ در پی ثروت عصبی ِ منزویِ بی‌ادبِ بی‌انگیزه‌ی مدرک‌دارِ بی‌مهارتِ تنبلِ لاکچریِ پرخاشگرِ فراری از تشکیل خانواده‌ی همیشه به لب پرتگاه در حال جوانی کردن و منتظر سمت و شغل بی‌زحمت کجا؟
جوان‌داری ، با ارزش‌هایی که فراتر از تولید فرد المپیادی و المپیکی و مخترع و نخبه و عصرجدید ی و حتی جهادی و هیاتی و انقلابی بتواند فردی که در کوران کشاکش روان‌تنی جوانی است؛ را تجلی ظهور یک انسان مسئول‌پذیر و توانمند که استعداد انتخاب و بردباری و تحقق را دارد؛ قرار دهد.
