گروه اقتصادی: داوود سوری، اقتصاددان به این پرسش پاسخ میدهد که در صورت محقق شدن پیش بینی صندوق بین المللی پول و بانک جهانی از رشد اقتصادی ایران، وضعیت مردم و کیفیت زندگی آنها چه تغییراتی خواهد کرد؟منابع خبری رسمی از نگاه خوش بینانه نهادهای مالی بین المللی به رشد اقتصاد ایران خبر میدهند. اما این اتفاق چه تاثیر بر زندگی مردم دارد؟
گزارش صندوق بین المللی پول نشان می دهد اقتصاد ایران برای سال ۲۰۲۲ رشدی ۳ درصدی خواهد داشت. این میزان رشد در مقایسه با رشد ۴ درصدی سال گذشته یک درصد کمتر است.
همچنین بانک جهانی گزارش داد برای سال ۲۰۲۲ رشد اقتصادی ایران از ۲٫۴ تا ۳٫۷ درصد خواهد بود.نگاه خوش بینانه دو نهاد مطرح پولی جهانی به اقتصاد ایران تحت تاثیر اتفاقاتی مثل جنگ روسیه با اوکراین است.پیش از این نیز نهادهای مالی بین المللی در بحبوحه واکسیناسیون کرونا نظر مثبتی نسبت به رشد اقتصادی ایران داشتند.اما با فرض محقق شدن این برآورد، رشد اقتصاد ایران در سال ۲۰۲۲ چه تاثیری بر زندگی عموم مردم خواهد داشت؟
به بیان دیگر آیا تحقق رشد ۲٫۴ تا ۳٫۷ درصدی میتواند در سال پیش روی میلادی شرایط زندگی در ایران را بهبود ببخشد؟
داوود سوری، اقتصاددان جواب این پرسش را اینطور می دهد: چنین رشدی به خودی خود تاثیری بر زندگی مردم ندارد. برای بهبود این وضعیت به چندین سال رشد مستمر اقتصادی بالای ۵ تا ۶ درصد نیاز است.سوری ادامه می دهد: پیش بینی رشد ۳ درصدی بانک جهانی و صندوق بین المللی پول برای اقتصاد ایران در حد صفر درصد است. اگر اتفاق بدی رخ ندهد به دلیل نفت و رشد جمعیت با چنین رشدی مواجه خواهیم بود و در بهترین حالت وضعیت موجود به صورت نسبی حفظ خواهد شد.این اقتصاددان گفت: تحلیل های بانک جهانی و صندوق بین المللی پول از رشد اقتصادی ایران، برپایه اطلاعات خیلی کلان مثل وضعیت درآمدهای ارزی و نرخ ارز است که از ایران دریافت میشود.این نهادها اصلا در جریان سیاست هایی اقتصادی ایران مثل انقباضی شدن بودجه نیستند. در تحلیل های آنها همه عوامل موثر درنظر گرفته نمیشود.سوری یادآور شد: طبق پیش بینی سال گذشته، اقتصاد ایران به میزان مشابهی تغییر کرد. وضع زندگی عموم مردم اگر بدتر نشده باشد ناچیز بهبود داشته است. اقتصاد ایران نیازمند سرمایه گذاری خوب است که چنین رشدهای پایینی حتی برای سرمایه گذاری خوب هم کافی نیست.این اقتصاددان گفت: حتی در سایه رشد سه درصدی هم نحوه توزیع آن در میان مردم مسئله است. از منظر ضریب جینی تاثیر چنین اتفاقی بیش از چند سال زمان میبرد تا مشهود شود. البته برای ارزیابی تاثیر چنین رشدهایی میتوان به تغییر شاخص هایی مثل هزینه خانوار و خط فقر نگاه کرد. این شاخصها تاثیر رشد بر سطح رفاه دهک های درآمدی در ایران را نشان میدهد.
وی گفت: البته تورم فزاینده نشان میدهد که در توزیع عواید ناشی از رشد اقتصادی، چقدر درآمد به جیب کم درآمدها رفته است. البته واضح است که در این وضعیت رشد بیشتر به معنی کمرنگ تر شدن تاثیر منفی تورم است.
گزارش صندوق بین المللی پول نشان می دهد اقتصاد ایران برای سال ۲۰۲۲ رشدی ۳ درصدی خواهد داشت. این میزان رشد در مقایسه با رشد ۴ درصدی سال گذشته یک درصد کمتر است.
همچنین بانک جهانی گزارش داد برای سال ۲۰۲۲ رشد اقتصادی ایران از ۲٫۴ تا ۳٫۷ درصد خواهد بود.نگاه خوش بینانه دو نهاد مطرح پولی جهانی به اقتصاد ایران تحت تاثیر اتفاقاتی مثل جنگ روسیه با اوکراین است.پیش از این نیز نهادهای مالی بین المللی در بحبوحه واکسیناسیون کرونا نظر مثبتی نسبت به رشد اقتصادی ایران داشتند.اما با فرض محقق شدن این برآورد، رشد اقتصاد ایران در سال ۲۰۲۲ چه تاثیری بر زندگی عموم مردم خواهد داشت؟
به بیان دیگر آیا تحقق رشد ۲٫۴ تا ۳٫۷ درصدی میتواند در سال پیش روی میلادی شرایط زندگی در ایران را بهبود ببخشد؟
داوود سوری، اقتصاددان جواب این پرسش را اینطور می دهد: چنین رشدی به خودی خود تاثیری بر زندگی مردم ندارد. برای بهبود این وضعیت به چندین سال رشد مستمر اقتصادی بالای ۵ تا ۶ درصد نیاز است.سوری ادامه می دهد: پیش بینی رشد ۳ درصدی بانک جهانی و صندوق بین المللی پول برای اقتصاد ایران در حد صفر درصد است. اگر اتفاق بدی رخ ندهد به دلیل نفت و رشد جمعیت با چنین رشدی مواجه خواهیم بود و در بهترین حالت وضعیت موجود به صورت نسبی حفظ خواهد شد.این اقتصاددان گفت: تحلیل های بانک جهانی و صندوق بین المللی پول از رشد اقتصادی ایران، برپایه اطلاعات خیلی کلان مثل وضعیت درآمدهای ارزی و نرخ ارز است که از ایران دریافت میشود.این نهادها اصلا در جریان سیاست هایی اقتصادی ایران مثل انقباضی شدن بودجه نیستند. در تحلیل های آنها همه عوامل موثر درنظر گرفته نمیشود.سوری یادآور شد: طبق پیش بینی سال گذشته، اقتصاد ایران به میزان مشابهی تغییر کرد. وضع زندگی عموم مردم اگر بدتر نشده باشد ناچیز بهبود داشته است. اقتصاد ایران نیازمند سرمایه گذاری خوب است که چنین رشدهای پایینی حتی برای سرمایه گذاری خوب هم کافی نیست.این اقتصاددان گفت: حتی در سایه رشد سه درصدی هم نحوه توزیع آن در میان مردم مسئله است. از منظر ضریب جینی تاثیر چنین اتفاقی بیش از چند سال زمان میبرد تا مشهود شود. البته برای ارزیابی تاثیر چنین رشدهایی میتوان به تغییر شاخص هایی مثل هزینه خانوار و خط فقر نگاه کرد. این شاخصها تاثیر رشد بر سطح رفاه دهک های درآمدی در ایران را نشان میدهد.
وی گفت: البته تورم فزاینده نشان میدهد که در توزیع عواید ناشی از رشد اقتصادی، چقدر درآمد به جیب کم درآمدها رفته است. البته واضح است که در این وضعیت رشد بیشتر به معنی کمرنگ تر شدن تاثیر منفی تورم است.