گروه سیاسی: یک فعال سیاسی در پاسخ به این سوال که عملکرد یک سال گذشته دولت آقای رئیسی را به چه شکلی ارزیابی میکنید، گفت: دولت آقای رئیسی تلاش میکند اقدامات مثبتی را انجام دهد اما مهمترین مشکلی که در مورد عملکرد دولت فعلی وجود دارد انتظار تاریخی است که جریان اصولگرا با انتخاب او ایجاد کرد. در گذشته هر دولت اصولگرایی که بر سر کار آمد، مرعوب ارزیابیهای نادرست شده است مانند دولت دوم احمدینژاد که با همین مشکل مواجه شد.
غلامرضا ظریفیان افزود: بنابراین یک نوبت خاص و انتظار نابی ایجاد شده تا دولتی که بر سر کار آمده، از لحاظ نگاه به داخل و خارج یک دولت کاملا ایدهآل باشد. وقتی دولت اصولگرای فعلی بر سر کارآمد، این انتظار ایجاد شد که مشکلات دولت قبلی را نداشته و همچنین نکات مثبت دولت قبل هم در آن مشهود باشد. بحث دوم وعدههای آقای رئیسی هنگام انتخابات در زمینه حل مشکلات معیشتی مردم، برطرف کردن فاصله طبقاتی و برجام بود که همچنان این صحبتها وجود داشته و این موارد مورد بررسی و تطبیق قرار میگیرد که اگر این صحبتها مقایسه نشود نشانگر این است که چقدر در بحث حکمرانی پیچیدگی وجود دارد و درباره انباشتهای تاریخی در مسائل اقتصادی کشور سادهانگارانه نگریسته شده است.
ظریفیان افزود: دولت آقای رئیسی که روی کارآمد و با واقعیت سیاست خارجی، اقتصادی، فرهنگی مواجه شد، اقداماتی انجام داد که بسیاری از این اقدامات شجاعانه بود. مشکلاتی که امروز وجود دارد، مربوط به ابرمسائل اقتصادی است که کشور نیازمند نگاه دقیق علمی و شناخت آن مشکلات و ارائه چالشها بوده که با چه نگرشی میتوان این مسیرها را طی کرد تا به نتیجه قابل قبول برسد. امروز برداشتن وزنههای بزرگ نیازمند هماهنگی نیروهایی است که با این مسائل آشنایی داشته و تجربههای داخلی و جهانی دارند. دولت جدید وقتی بر سرکار آمد، امیدهایی در بدنه جامعه محروم به وجود آورد اما اقدامات دولت برای این طبقه اجتماعی نیازمند تدبیر و نظارت دقیق بود که این اتفاق رخ نداد و حاصل آن کار اقتصادی انفجار قیمتها و ضرر این طبقه اجتماعی بود.
وی تصریح کرد: اگرچه دولت ادعا کرد که شکاف اجتماعی را رفع میکند، اما این در بخش عملیاتی رخ نداد و افزایش بدون برنامهریزی ۵۷ درصدی حقوق کارگران و افزایش ۱۰ درصدی حقوق کارمندان موجب آشفتگی زیاد در این قشر شد. مورد بعدی آنکه در همین سال اول آغاز به کار آقای رئیسی، بدنه دولت آسیب دید به طوری که این روند ادامه همان روندی بود که در دولتهای گذشته آقایان روحانی و احمدینژاد هم شاهد این موضوع بودیم. زمانی که دولت به عنوان مهمترین بخش ادارهکننده کشور آسیب میبیند، نه تنها جریان فعلی حاکم آسیب میبیند بلکه اعتماد اجتماعی آسیب دیده و باعث رهاشدگی جامعه برای حل مشکلات خود میشود که نتیجه آن مهاجرت نخبگان، قاچاق نیروها و باندبازی سیاسی خواهد شد. بنابراین دولت باید این موارد را هم جراحی کرده و اگر نتواند این مسائل را به شکل درست مدیریت و نظارت کند، آسیبهای آن به سمت قشر محروم جامعه برمیگردد.
این فعال سیاسی اصلاحطلب ادامه داد: نکته بعدی دولت سیزدهم مربوط به مسئله برجام است که این مسیر را تا حدودی طی کرد اما مشکلی که با آن رو به رو شد، کارگزارانی است که در این مسیر پیچیده و حساس به کار گرفته شدند و عمدتا توانایی خوبی نداشتند. بنابراین اگر نتوانیم در مسیر درستی پیش برویم، برجام روی هوا معلق مانده و بعد از آن تاثیرات اجتماعی خود را برجا خواهد گذاشت. پس باید قبل از آنکه این مورد آسیب بیشتری به مسائل اجتماعی بزند، به بهترین شکل ممکن حل و فصل کنیم.
وی تصریح کرد: مسئله دیگر، توازن در سیاست خارجی ایران است که مسئله مهمی تلقی میشود. مشکلی که ما قبلا در رژیم قبلی داشتیم وابستگی به غرب و دوری از شرق بود که در نهایت منجر به انقلاب شد که این تکیه کردن به غرب چندان کمکی به آنها نکرد و این موجب طرح شعار نه شرقی نه قربی شد، بنابراین ما باید مراقب این توازن باشیم و سیاست دوری از غرب و میل به سمت شرق را بیشتر از این پررنگ نکنیم و توازن مناسبی در ایجاد روابط سیاست خارجی داشته باشیم.
ظریفیان همچنین در مورد مسائل فرهنگی هم افزود: دولت آقای رئیسی در زمینه فرهنگی به ویژه در مساله حجاب باید به گونهای برخورد کند که مردم در برابر مردم قرار نگیرند. دولت نیازمند کارگزاران قوی است در حالی که بسیاری از این کارگزاران، تجربه لازم را برای حل مسائل ندارند. دولت باید در مسیر خود از کارشناسان بیشتری استفاده کند و با استفاده از زیرساختها و تجارب آنها نتیجه مثبتی در کارنامه خود به ثبت برساند.
ظریفیان در پاسخ به این سوال که در برخی از نظرسنجیها درباره کارنامه دولت، میزان رضایت حداکثری اجتماعی نسبت به دولت ثبت شده است، دولت سیزدهم تا چه میزان توانسته سرمایه اجتماعی تولید کند و چقدر این رضایتمندی در جامعه وجود دارد، گفت: دولت سیزدهم اقدامات و کارهایی انجام داده، اما در نهایت سرمایه اجتماعی دولت آسیب دیده است. اگر دولت در مسیر آینده خود بتواند مسائل مهمی مانند اشتغال، تورم، ساخت مسکن و مسائل سیاست خارجی مانند برجام را حل کند، سرمایه اجتماعی خود به خود بهبود پیدا میکند. اما در شرایط فعلی نباید خود را گول بزند و باید در ادامه مسیر خود از اندیشمندان و متخصصان که حاضر به کمک هستند، یاری بگیرد تا به مشکلات زیادی برخورد نداشته باشد.
ظریفیان در پاسخ به این سوال که بزرگترین چالش دولت سیزدهم چه بوده و راهکار حل آن چیست، گفت: بزرگترین چالش دولت سیزدهم مسائل اقتصادی است. دولت باید این کار جراحی اقتصادی را با افکار عمومی و متخصصان کشور در این حوزه مطرح کند. هنوز هم اگر دولت از کارشناسان کمک بگیرد، میتواند قدمهای مثبتی بردارد. چالش بعدی دولت، برجام است که دولت نباید این فرصت را از دست بدهد. دولت آقای روحانی در این بخش راه همواری را طی کرد و تا آستانه نتیجه هم پیش رفت اما دولت سیزدهم میتواند از این مسیر و فرصت استفاده کرده و فضای اجتماعی و اقتصادی مناسبی در کشور ایجاد کند.
ظریفیان افزود: دولت آقای رئیسی که روی کارآمد و با واقعیت سیاست خارجی، اقتصادی، فرهنگی مواجه شد، اقداماتی انجام داد که بسیاری از این اقدامات شجاعانه بود. مشکلاتی که امروز وجود دارد، مربوط به ابرمسائل اقتصادی است که کشور نیازمند نگاه دقیق علمی و شناخت آن مشکلات و ارائه چالشها بوده که با چه نگرشی میتوان این مسیرها را طی کرد تا به نتیجه قابل قبول برسد. امروز برداشتن وزنههای بزرگ نیازمند هماهنگی نیروهایی است که با این مسائل آشنایی داشته و تجربههای داخلی و جهانی دارند. دولت جدید وقتی بر سرکار آمد، امیدهایی در بدنه جامعه محروم به وجود آورد اما اقدامات دولت برای این طبقه اجتماعی نیازمند تدبیر و نظارت دقیق بود که این اتفاق رخ نداد و حاصل آن کار اقتصادی انفجار قیمتها و ضرر این طبقه اجتماعی بود.
وی تصریح کرد: اگرچه دولت ادعا کرد که شکاف اجتماعی را رفع میکند، اما این در بخش عملیاتی رخ نداد و افزایش بدون برنامهریزی ۵۷ درصدی حقوق کارگران و افزایش ۱۰ درصدی حقوق کارمندان موجب آشفتگی زیاد در این قشر شد. مورد بعدی آنکه در همین سال اول آغاز به کار آقای رئیسی، بدنه دولت آسیب دید به طوری که این روند ادامه همان روندی بود که در دولتهای گذشته آقایان روحانی و احمدینژاد هم شاهد این موضوع بودیم. زمانی که دولت به عنوان مهمترین بخش ادارهکننده کشور آسیب میبیند، نه تنها جریان فعلی حاکم آسیب میبیند بلکه اعتماد اجتماعی آسیب دیده و باعث رهاشدگی جامعه برای حل مشکلات خود میشود که نتیجه آن مهاجرت نخبگان، قاچاق نیروها و باندبازی سیاسی خواهد شد. بنابراین دولت باید این موارد را هم جراحی کرده و اگر نتواند این مسائل را به شکل درست مدیریت و نظارت کند، آسیبهای آن به سمت قشر محروم جامعه برمیگردد.
این فعال سیاسی اصلاحطلب ادامه داد: نکته بعدی دولت سیزدهم مربوط به مسئله برجام است که این مسیر را تا حدودی طی کرد اما مشکلی که با آن رو به رو شد، کارگزارانی است که در این مسیر پیچیده و حساس به کار گرفته شدند و عمدتا توانایی خوبی نداشتند. بنابراین اگر نتوانیم در مسیر درستی پیش برویم، برجام روی هوا معلق مانده و بعد از آن تاثیرات اجتماعی خود را برجا خواهد گذاشت. پس باید قبل از آنکه این مورد آسیب بیشتری به مسائل اجتماعی بزند، به بهترین شکل ممکن حل و فصل کنیم.
وی تصریح کرد: مسئله دیگر، توازن در سیاست خارجی ایران است که مسئله مهمی تلقی میشود. مشکلی که ما قبلا در رژیم قبلی داشتیم وابستگی به غرب و دوری از شرق بود که در نهایت منجر به انقلاب شد که این تکیه کردن به غرب چندان کمکی به آنها نکرد و این موجب طرح شعار نه شرقی نه قربی شد، بنابراین ما باید مراقب این توازن باشیم و سیاست دوری از غرب و میل به سمت شرق را بیشتر از این پررنگ نکنیم و توازن مناسبی در ایجاد روابط سیاست خارجی داشته باشیم.
ظریفیان همچنین در مورد مسائل فرهنگی هم افزود: دولت آقای رئیسی در زمینه فرهنگی به ویژه در مساله حجاب باید به گونهای برخورد کند که مردم در برابر مردم قرار نگیرند. دولت نیازمند کارگزاران قوی است در حالی که بسیاری از این کارگزاران، تجربه لازم را برای حل مسائل ندارند. دولت باید در مسیر خود از کارشناسان بیشتری استفاده کند و با استفاده از زیرساختها و تجارب آنها نتیجه مثبتی در کارنامه خود به ثبت برساند.
ظریفیان در پاسخ به این سوال که در برخی از نظرسنجیها درباره کارنامه دولت، میزان رضایت حداکثری اجتماعی نسبت به دولت ثبت شده است، دولت سیزدهم تا چه میزان توانسته سرمایه اجتماعی تولید کند و چقدر این رضایتمندی در جامعه وجود دارد، گفت: دولت سیزدهم اقدامات و کارهایی انجام داده، اما در نهایت سرمایه اجتماعی دولت آسیب دیده است. اگر دولت در مسیر آینده خود بتواند مسائل مهمی مانند اشتغال، تورم، ساخت مسکن و مسائل سیاست خارجی مانند برجام را حل کند، سرمایه اجتماعی خود به خود بهبود پیدا میکند. اما در شرایط فعلی نباید خود را گول بزند و باید در ادامه مسیر خود از اندیشمندان و متخصصان که حاضر به کمک هستند، یاری بگیرد تا به مشکلات زیادی برخورد نداشته باشد.
ظریفیان در پاسخ به این سوال که بزرگترین چالش دولت سیزدهم چه بوده و راهکار حل آن چیست، گفت: بزرگترین چالش دولت سیزدهم مسائل اقتصادی است. دولت باید این کار جراحی اقتصادی را با افکار عمومی و متخصصان کشور در این حوزه مطرح کند. هنوز هم اگر دولت از کارشناسان کمک بگیرد، میتواند قدمهای مثبتی بردارد. چالش بعدی دولت، برجام است که دولت نباید این فرصت را از دست بدهد. دولت آقای روحانی در این بخش راه همواری را طی کرد و تا آستانه نتیجه هم پیش رفت اما دولت سیزدهم میتواند از این مسیر و فرصت استفاده کرده و فضای اجتماعی و اقتصادی مناسبی در کشور ایجاد کند.