روزنامه همشهری نوشت: «گرانی مسکن و دیگر مشکلات اقتصادی، بسیاری از خانواده‌های ساکن در شهر تهران را به مناطق حاشیه‌ای این شهر کشانده و این یعنی امسال با افزایش چشمگیر جمعیت دانش‌آموزان در مدارس دولتی حاشیه شهر تهران روبه‌رو هستیم. به گفته مدیر کل آموزش و پرورش شهرستان‌های استان تهران، امسال بیش از ۷۰ هزار دانش‌آموز به جمع دانش‌آموزان حاشیه تهران اضافه می‌شود. پاسخگویی به پذیرش این دانش‌آموزان جدیدالورود، دست کم به بیش از دو هزار کلاس درس نیاز دارد؛ این در حالی است که امسال ۹۵ مدرسه دولتی در این شهرستان‌ها احداث شده که پیش‌بینی می‌شود تا آغاز سال تحصیلی تنها نیمی از این مدارس به بهره‌برداری برسند. به گفته مدیر کل آموزش و پرورش شهرستان‌های استان تهران، امسال افزایش جمعیت دانش‌آموزان این شهرستان به دوشیفته‌شدن تعدادی از مدارس منجر می‌شود.
افزایش مهاجرت به شهرستان‌های استان تهران در دو سال گذشته، با کاهش سرانه‌های آموزشی، فرهنگی، ورزشی و شهری در این شهرستان‌ها همراه بوده است. گرانی مسکن و هزینه‌های زندگی، یکی از دلایل کوچ اجباری ساکنان شهر تهران به مناطق حاشیه‌ای است. مهاجرت اتباع افغانستانی بعد از روی کار آمدن دولت طالبان به افزایش جمعیت اتباع در حاشیه‌ها دامن زده است و بخش دیگری از این جمعیت روبه‌رشد را مهاجران سایر شهرها و روستاها به تهران تشکیل می‌دهند؛ دلایلی که به افزایش ۷۰ هزار نفری جمعیت دانش‌آموزان شهرستان‌های استان تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ منجر شده است. این جمعیت در مناطق حاشیه‌ای شهر تهران در حالی رو به افزایش است که ظرفیت‌های مدارس دولتی در این محلات با مشکلات جدی‌ای روبه‌رو هستند.
مریم زمانی، یکی از ساکنان این مناطق حاشیه‌ای در شهرستان رباط‌کریم می‌گوید: «مدرسه دولتی درست روبه‌روی خانه ما قرار دارد، اما وقتی برای ثبت نام فرزند هفت ساله‌ام به این مدرسه رفتم، متوجه شدم ظرفیت کلاس‌های درس این مدرسه امسال بیش از ۴۰ نفر است. طبیعی است که وقتی تعداد دانش‌آموزان یک کلاس زیاد می‌شود، معلم فرصتی برای رسیدگی کامل به همه دانش‌آموزان نخواهد داشت و با افت کیفیت تدریس روبه‌رو می‌شویم. برای همین ترجیح دادم که فرزندم را در مدرسه غیر دولتی ثبت نام کنم.»
به گفته او حتی در مدارس غیر دولتی این شهرستان هم وضع چندان مطلوب نیست و تعداد دانش‌آموزان در مدارس غیر دولتی هم افزایش پیدا کرده است.
او می‌گوید: «امسال به جای اینکه دنبال مدرسه‌ای با کیفیت آموزشی خوب باشیم و سراغ معلم‌های کارکشته را از این مدارس بگیریم، به فکر این بودیم که کدام مدرسه غیر دولتی کلاس درس‌های خلوت‌تری دارد. به نظر می‌رسد تعداد دانش‌آموزان در مدارس غیر دولتی هم افزایش پیدا کرده است. در نهایت ما امسال مجبور به ثبت نام فرزندمان در مدرسه غیرانتفاعی‌ای با ۲۵ نفر جمعیت در هر کلاس شدیم. فکر می‌کنم این تعداد هم برای یک مدرسه غیر انتفاعی جمعیت زیادی باشد.»
وضعیت در شهرستان‌های دیگر از جمله پاکدشت، ری و باقرشهر، شهریار، اسلام‌شهر و … هم بهتر این این نیست. مدیر یکی از مدارس غیرانتفاعی شهرستان ری که می‌خواهد نامی از او برده نشود، می‌گوید: «امسال افزایش تعداد مهاجران و اتباع هم در این منطقه بسیار چشمگیر بود. خانواده‌های این کودکان به دلیل نداشتن مدارک هویتی یا مدارک قانونی اقامت، ابتدا سراغ مدارس غیر دولتی می‌روند، چون تصور می‌کنند که ثبت نام کردن در این مدارس فرایند ساده‌تری برای آنها خواهد داشت اما وقتی درباره مدارک قانونی با آنها صحبت می‌کنیم متوجه می‌شویم که فاقد این مدارک هستند. تصور می‌کنم تا ادامه‌داشتن فرآیند ثبت رسمی مشخصات اتباع در سامانه کشور، ما همچنان دانش‌آموز متقاضی برای ثبت نام در مدارس حاشیه شهر تهران داشته باشیم.»
به ۱۴۰۰ کلاس درس جدید نیازمندیم
اگر قرار باشد همه ۷۰ هزار دانش‌آموزی که امسال به جمع محصلان شهرستان‌های استان تهران اضافه می‌شوند در مدارس دولتی تحصیل کنند، با فرض اینکه ظرفیت هر کلاس ۳۰ نفر تعیین شود، به بیش از ۱۴۰۰ کلاس درس در مقاطع و رشته‌های مختلف در این شهرستان‌ها نیازمندیم. اگر قرار باشد برای این کلاس‌های درس مدارس جدید دایر کنیم، با فرض ظرفیت ۲۰ کلاس در هر مدرسه، به بیش از ۱۲۰ مدرسه نوساز در سال تحصیلی جدید نیاز داریم. هم‌اکنون به کمک خیران مدرسه‌ساز و با همکاری وزارت آموزش و پرورش، بیش از ۹۵ پروژه ساخت‌وساز یا نوسازی مدارس فرسوده در شهرستان‌های استان تهران داریم و پیش‌بینی می‌شود که تا آغاز سال تحصیلی جدید، حداقل نیمی از این مدارس به بهره‌برداری برسند.
به گفته بهرامی آمارهای هر ساله وضعیت ثبت نامی دانش‌آموزان در مدارس دولتی و غیر دولتی نشان می‌دهد در شهرستان‌های استان تهران به طور متوسط هشت تا ۹ درصد از دانش‌آموزان در مدارس غیر دولتی تحصیل می‌کنند. بهرامی می‌گوید: «حدود هشت تا ۹ درصد از دانش‌آموزان شهرستان‌های استان تهران در مدارس غیر دولتی تحصیل می‌کنند. از این ۷۰ هزار دانش‌آموزی که ورودی امسال مدارس خواهند بود نیز همان هشت تا ۹ درصد در مدارس غیر دولتی ثبت نام خواهند کرد. ما به همان میزانی که مدارس دولتی ایجاد می‌کنیم، حتما یک یا دو مدرسه غیر دولتی هم ایجاد می‌کنیم و تقریبا این تناسب هشت تا ۹ درصدی تحصیل دانش‌آموزان شهرستان‌های استان تهران در مدارس غیر دولتی، سال‌هاست که اتفاق می‌افتد.»
مدیر کل آموزش و پرورش شهرستان‌های استان تهران همچنین می‌گوید: «ما می‌دانیم که سال جدید ۷۰ هزار دانش‌آموز اضافه داریم. با توجه به تقسیم‌بندی‌هایی که شده است برخی در کلاس‌های موجود ساماندهی می‌شوند و برای برخی نیز باید کلاس جدید ساماندهی شود که همان ۱۴۰۰ کلاس است. از این تعداد کلاس مورد نیاز، بخشی تمهید شده و بخشی هم توسط همکاران ما در معاونت نوسازی و تجهیز مدارس فراهم خواهد شد. ما در آموزش و پرورش در هر استانی دو دستگاه داریم. یک دستگاه ما هستیم که آموزش و پرورش محسوب می‌شویم و امور نیروی انسانی، تربیتی، کلاس‌گذاری و … بر عهده ماست. دستگاه دیگری هم به صورت موازی با ما وجود دارد اما زیرمجموعه ما محسوب نمی‌شود و ما دخل و تصرفی در آن نداریم. آن دستگاه سازمان نوسازی و تجهیز مدارس است که حوزه ساخت و تجهیز، نوسازی و بهسازی مدارس را بر عهده دارد. ما فقط بهره‌برداریم و اعلام نیاز می‌کنیم و آنها تامین می‌کنند.»
تدریس در شرایط سخت
کاهش تراکم دانش‌آموزی در کلاس‌های درس، موضوعی است که ستاد ملی مقابله با کرونا بر آن تأکید دارد و با نزدیک‌شدن به آغاز سال تحصیلی، نگرانی خانواده‌ها از این موضوع هم افزایش پیدا می‌کند. مینا رشادت، معلم پایه اول ابتدایی یکی از مدارس غیردولتی شهرستان ری می‌گوید: «رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی توسط دانش‌آموزان به‌خصوص پایه‌های اول و دوم ابتدایی کار بسیار سختی است. کودکان بی‌اراده به دهان و بینی و چشم‌های خود دست می‌زنند و نمی‌توانند برای مدت طولانی، مثلا چهار تا پنج ساعت ماسک را روی صورت خود نگه دارند؛ بدون اینکه آن را زمین نیندازند یا آلوده نکنند. برای همین است که کاهش جمعیت کلاس‌های درس اهمیت پیدا می‌کند. در چنین شرایطی هم معلم‌ها فرصت بیشتری دارند تا حواسشان به رفتارهای دانش‌آموزان باشد و هم دانش‌آموزان در فضای ایمن‌تری درس می‌خوانند و احتمال شیوع کرونا در بین آنها کاهش پیدا می‌کند.»
او درباره تجربه خود در سال تحصیلی گذشته و بازگشایی کامل کلاس‌های درس می‌گوید: «کرونا و در کل بیماری‌های ویروسی به‌شدت و با سرعت در بین دانش‌آموزان شیوع پیدا می‌کنند. سال گذشته معمولا با هر بار بیمارشدن یکی از دانش‌آموزان، دوستان نزدیک او یا دیگر دانش‌آموزان هم به نوبت مبتلا می‌شدند. تقریبا هیچ روزی از سال را به یاد ندارم که حداقل یک نفر از شاگردان کلاس بیمار نبوده باشد و این یعنی هم دانش‌آموزان و هم معلمان در معرض خطر ابتلا هستند.»
فاصله با سطح مطلوب
«سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ میانگین تراکم دانش‌آموزان در کلاس‌های درس شهرستان‌های استان تهران ۳۱.۸ بود؛ یعنی کمتر از ۳۲ نفر در هر کلاس.» بهرامی این را می‌گوید و ضمن اشاره به افزایش تعداد دانش‌آموزان در سال تحصیلی پیش رو از اقداماتی که برای ایجاد تناسب در تعداد هر کلاس انجام شده، می‌گوید: «به جز بحث نوسازی و ساخت مدارس جدید که در ید اختیار مدیر کل نوسازی و تجهیز مدارس است، ما تمهیداتی را برای ساماندهی نیروی کار و مدارس در نظر گرفته‌ایم. یکی از این موضوعات استفاده از شیفت دوم کاری برای برخی مدارس است. همچنین برخی فضاهای موجود در مدارس را که کاربری اداری یا سایر کاربری‌ها را برای مدرسه داشتند، به فضای آموزشی اضافه کرده‌ایم تا در این زمینه کمتر با مشکل مواجه شویم.»
او شرایط ایده‌آل برای مدارس شهرستان‌های استان تهران را رساندن جمعیت کلاس‌های درس به ۲۰ تا ۲۵ دانش‌آموز می‌داند که گر چه به‌زودی امکان تحقق آن نیست اما این مسیری است که آموزش و پرورش شهرستان به سمت آن حرکت می‌کند.
به گفته مدیر کل آموزش و پرورش شهرستان‌های استان تهران امسال مانوری برای آمادگی مدارس شهرستان‌ها برگزار شده تا با شروع سال تحصیلی جدید، آموزش و پرورش با مشکلات پیچیده‌ای روبه‌رو نباشد و آمادگی لازم را برای شروع سال تحصیلی داشته باشد. بهرامی می‌گوید: «در مورد نیروی انسانی هنوز تکلیف سه مولفه برای ما مشخص نشده است؛ یکی تعداد همکارانی که قرار است از استان تهران به دیگر استان‌ها منتقل شوند و بر عکس، یکی تعداد افرادی که در شهریورماه بازنشسته می‌شوند و دیگری معلمانی که از طریق آزمون ورودی آموزش و پرورش قرار است جذب شوند. با روشن‌شدن تکلیف این مولفه‌هاست که می‌توانیم درباره وضعیت ظرفیت مدرسان و معلمان به طور دقیق اظهار نظر کنیم.»
به گفته مدیر کل آموزش و پرورش شهرستان‌های استان تهران در برخی از شهرستان‌ها که مهاجرپذیری کمتری دارند، با شرایط متعادل‌تر و پایدارتری روبه‌رو هستیم. بهرامی توضیح می‌دهد: «در شهرستانی مثل فیروزکوه که نسبتا جمعیت ثابتی دارد، مشکل چندانی نداریم اما در برخی شهرستان‌ها مثل بهارستان، قدس، شهریار و پردیس و پرند با توجه به جمعیت زیاد و مهاجرپذیری بالا، چالش‌های بیشتری پیش روی ماست.»
او یکی از مهم‌ترین مطالبات آموزش و پرورش در هر شهرستانی را پایبندی سازندگان مسکن به قانون تامین فضای آموزشی می‌داند و می‌گوید: «اگر سازندگان مسکن این قانون را به‌درستی رعایت کنند باری از مشکلات آموزش و پرورش در شهرستان‌ها برداشته خواهد شد. قانون سازندگان را مکلف کرده که برای ساخت هر ۲۰۰ واحد مسکونی، باید حداقل یک مرکز آموزشی در نظر گرفته و ساخته شود اما اغلب سازندگان و شهرداری‌هایی که پایان کار را صادر می‌کنند به این قانون بی‌توجه هستند و در نتیجه شاهد انبوه‌سازی بدون داشتن زیرساخت‌های لازم آموزشی در برخی مناطق هستیم.»
انتهای پیام
