ایلنا، مرتضی بهروزیفر، درباره نیاز نفتی اروپا به ایران اظهار داشت: قبل از بحران اوکراین؛ روسیه بیش از ۴ میلیون بشکه نفت و فرآوردههای نفتی به اروپا صادر میکرد اکنون اروپا این حجم را کم کرده و به شدت دنبال این است که واردات نفت را از روسیه کم کند، در این بین مسلما اگر مشکلات برجام ایران حل شود قسمت عمده افزایش تولید ایران برای صادرات به بازارهای جهانی میتواند توسط اروپا جذب شود، زیرا اروپا با جدیت بدنبال کاهش وابستگی به روسیه است، در هر حال جایگزینی میزانی از نفت روسیه با نفت ایران به لحاظ تئوری و روی کاغذ امکانپذیر است، اما در واقعیت به مسائل سیاسی بستگی دارد.
وی تاکید کرد: یک تا یک و نیم میلیون بشکه افزایش تولید و صادرات ایران را اروپا براحتی جذب میکند و مشکلی برای این کار وجود ندارد، زیرا باتوجه به اینکه روسیه با تخفیف خیلی بالا نفت را میفروشد، چین تمایل ندارد اگر حتی مشکل تحریم و برجام ایران حل شود با ایران وارد تجارت نفتی شود و انگیزهای برای واردات از ایران ندارد، اما اروپا هم انگیزه و هم توان را دارد و هم اینکه بازار مناسبی برای ما است.
عضو هیات علمی موسسه مطالعات انرژی تصریح کرد: زمان برجام قبلی ما حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار بشکه به اروپا صادر میکردیم که اکنون به صفر رسیده، میتوانیم به لحاظ فنی تمام افزایش صادرات را وارد بازار اروپا کنیم و مشکلی هم وجود ندارد.
وی همچنین گفت: بازار هند هم برای ایران مانند سابق نخواهد بود این کشور نیز مانند چین با توجه به تخفیفهای روسیه انگیزهای برای خرید از ایران ندارد چراکه تهران نیز در صورت توافق ضرورتی به اعمال تخفیف ندارد. اما ژاپن، کرهجنوبی و اتحادیه اروپا بازارهای بسیار مناسبی برای ایران خواهند بود و میتوانیم کل افزایش تولید و صادرات را وارد این بازارها کنیم.
بهروزیفر درباره ورود نفت ایران به بازار امریکا نیز بیان داشت: وضعیت امریکا نسبت به یک دهه قبل متفاوت است، امریکا از بزرگترین واردکننده تبدیل به بزرگترین تولیدکننده نفت شده که حجم واردات نسبتا اندکی دارد و تقریبا به صفر نزدیک میشود. ضمن اینکه باتوجه به بعد مسافت، هزینه بالای حمل و شرایطی که وجود دارد بعید است امریکا تمایلی داشته باشد که از ایران نفت و فراروده وارد کند، ایران هم انگیزهای ندارد که وارد این بازار شود، علاوه بر اینها در نظر داشته باشیم غیر از نفت فراورههای ما نیز به دلیل کیفیت پایین اصلا امکان ورود به بازارهای توسعهیافته دنیا را ندارند، بنابراین اگر بتوانیم افزایش تولید را به اروپا بفرستیم نیازی نیست که بخواهیم که به امریکا صادرات داشته باشیم.
وی خاطرنشان کرد: ما حجم قابل توجهی نفت روی آب و ذخایر خشکی داریم که به لحاظ فنی خیلی سریع میتوانیم وارد بازار کنیم، در دوره اول برجام ظرف کمتر از ۶ ماه توانستیم به سقف ظرفیت تولید برسیم اکنون هم به همین شکل است، حتی ظرف کمتر از ۳ ماه میتوانیم به سقف تولید برشیم مشروط بر اینکه به ما اجازه ورود به بازار در این حجم را بدهند و برنامه زمانبندی تعیین نشود.
این کارشناس حوزه انرژی درباره چالشهای احتمالی بازگشت نفت ایران با کشورهای صادرکننده خاطرنشان کرد: ما با روسیه در هر حال چالش داشته، داریم و خواهیم داشت، روسیه امروز در شرایطی است که در گوشه رینگ قرار گرفته و ضربات زیادی را تحمل میکند، به همین دلیل تلاش میکند با اسلحه انرژی در قبال فشار اروپا برای خود امتیاز بخرد، بنابراین مسلما ورود ایران تحت هیچ شرایطی به نفع روسیه نخواهد بود.
وی یادآور شد: قاعدتا سقف افزایش صادرات ما حدود یک تا یک و نیم میلیون بشکه است، با توجه به قیمت نسبتا بالایی که اکنون نفت دارد، نمیتوان گفت ورود نفت ایران بر بازار بیتاثیر است، اما تاثیر معناداری ندارد که تصور کنیم ۹۵ دلار به ۷۰ دلار میرساند، ممکن است بازار را تعدیل کند، اما نمیتواند قیمتها را خیلی پایین بیاورد، بنابراین با تولیدکنندگان نفت غیر از روسیه چالش جدی نخواهیم داشت.