گروه سیاسی: اصغر میرفردی در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: خشونت از هر گونه آن، ناخوشایند و امنیتزداست. آنچه در روز یکشنبه در دانشگاه صنعتی شریف رخ داد، تاسفبار است و هیچ توجیه قانونی و امنیتی ندارد. اگر به جایگاه دانشجویان به ویژه دانشجویان نخبه در آینده کشور باوری وجود داشته باشد، نباید برخوردی خشن و سلبی با این نسل آیندهساز انجام گیرد. تجربه زیسته همه جوامع و یافتههای جامعهشناسان و اندیشمندان حوزه آموزش نشان میدهد که آموزش، با افزایش آگاهی و قدرت تحلیل افراد، مطالبات و روحیه انتقادی آنها را تقویت مینماید. افراد دانشآموخته و دانشگاهی بیش از دیگران به تحلیل و نقد رخدادها و تحولات میپردازند و بدیهی است این نقد و تحلیل، نمادی از پویایی شهروندان است. در شرایطی که جامعه ملتهب است، برخوردی که با دانشجویان انجام میشود، چه دلیل و توجیهی دارد؟ مگر محیط دانشگاه، محیط اندیشهورزی و نقد نیست؟ اگر دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف، که بخشی از سرآمدان علمی جامعه هستند، فرصت نقد و نظر نداشته باشند، چه کسانی باید فرصت چنین کاری داشته باشد؟ این اندازه نگاه امنیتی به دانشجو و دانشگاه، چه دستاوردی برای جامعه خواهد داشت و دیگر چه امیدی برای ماندن و تلاش نخبگان باقی خواهد گذاشت؟ جامعهای که از مهاجرت گسترده نخبگان رنج میبرد و زیان میبیند، چرا باید شاهد چنین تجربههایی باشد؟ اگر اقدامات ناکارآمد و مشکلات گوناگون تاکنون به نخبه گریزی منجر شده است، حوادثی از گونه برخورد غافلگیرانه با دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف، نخبهزدایی و نخبهستیزی آشکار است. تجربه جوامع گوناگون و خود جامعه ما نشان داده است که برخوردهای قهری و سلبی به حفظ آرامش و مدیریت و گذر از بحران منجر نشده، بلکه همچون ریختن بنزینی روی آتش عمل خواهد نمود. حادثه دانشگاه صنعتی شریف تنها خانواده دانشجویان را نگران ننمود، بلکه همه مردم ایران از چنین برخوردهایی نگرانند چون همه میدانند…
دانشگاههایی چون دانشگاه شریف مرکز پرورش بخش زیادی از نخبگان این سرزمین است و انتظار دارند که دانشجویان دانشگاههای کشور از محیط امن و آرامی برای تحصیل و پویایی فکری برخوردار باشند. چنین برخوردهای دور از انتظاری، ضمن اینکه محیط امن دانشگاه را ناامن میسازد، واکنشها و نقدها نسبت به موضوعات گوناگون را به مدارهای رادیکال خواهد کشانید. امید است دیگر شاهد چنین برخوردهایی در جامعه و به ویژه حریم دانشگاه نباشیم.
دانشگاههایی چون دانشگاه شریف مرکز پرورش بخش زیادی از نخبگان این سرزمین است و انتظار دارند که دانشجویان دانشگاههای کشور از محیط امن و آرامی برای تحصیل و پویایی فکری برخوردار باشند. چنین برخوردهای دور از انتظاری، ضمن اینکه محیط امن دانشگاه را ناامن میسازد، واکنشها و نقدها نسبت به موضوعات گوناگون را به مدارهای رادیکال خواهد کشانید. امید است دیگر شاهد چنین برخوردهایی در جامعه و به ویژه حریم دانشگاه نباشیم.