گروه سیاسی: مسعود میرکاظمی بیست ماه پس از حضور در سازمان برنامه و بودجه در قامت رییس، از این سازمان خداحافظی کرد.
خبرآنلاین، سکاندار قلب تصمیم‌گیری کشور در حالی صندلی ریاست را به داوود منظور یکی دیگر از دانش‌آموختگان دانشگاه امام صادق، واگذار کرد که نتوانست بسیاری از وعده‌هایی که در مراسم معارفه‌اش داده بود را تحقق بخشد.
مسعود میرکاظمی مردی که در دوران ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد با صندلی وزارت آشنا شد و وزیر بودن در دو وزارتخانه بازرگانی و نفت را آزمود، در مراسم معارفه خود در مرداد ماه سال ۱۴۰۰ از هیچ گلایه‌ای علیه دولت روحانی و سازمانی که قرار بود تصدی آن را عهده‌دار شود، فروگذار نکرد.
وی با ادبیاتی متفاوت، با مدیران این سازمان مواجه شد. آنجا که گفت: «اگر بودجه به این ترتیب باشد یعنی این سازمان عریض و طویل و سایر عزیزانی که در استان‌ها فعالیت دارند می‌توانند با ۵۰ نفر این کار را انجام دهند. اما این نیروی عظیم که قاعدتا باید از فرهیختگان کشور باشند، باید ریل را عوض کرد. این ریل درستی نیست. ما نیاز به یک سازمان انقلابی، مدبر و در تراز انقلاب اسلامی داریم تا بتوانیم جلوی ناملایماتی که می‌تواند در آینده رخ دهد را بگیریم.»
میرکاظمی مانند سایر همکارانش در دولت سیزدهم با وعده‌های بزرگ، رییس سازمان برنامه و بودجه شد، اما در عمل پس از بیست ماه نه تنها مشکلات اقتصادی و معیشتی برطرف نشد بلکه تورم بیش از پیش خودنمایی کرده و تکانه‌ی ارزی از نیمه دوم سال وضعیت بازار‌ها را بر هم ریخت.
مسعود میرکاظمی که بنا بر اعلام سخنگوی دولت حالا به عنوان مشاور قرار است در دولت سیزدهم فعالیت کند، در دوره بیست ماهه فعالیت خود نوعی خانه‌تکانی را در سازمان برنامه و بودجه رقم زد.
وی که انتقاداتی جدی را به ساختار این سازمان وارد می‌کرد، در این سمت نیز عملکردی شبیه دوران وزارت دو ساله خود در وزارت نفت داشت. بررسی‌ها نشان می‌دهد برخی از قدیمی‌ترین مسئولان این سازمان، حتی بدون طی تشریفات عرفی از سمت خود خداحافظی کردند.
محمد کردبچه، چهره شناخته شده بودجه نویسی در ایران، از جمله این افراد بود. میرکاظمی در دوره فعالیت خود روسای سازمان برنامه و بودجه ۲۴ استان را برکنار کرد و تنها روسای هفت استان در سمت خود باقی ماندند.
در عین حال در حوزه ستادی نیز تغییرات بزرگی اتفاق افتاد. “میرخلیلی” رییس حوزه ریاست، “خاکساری” رییس حراست، “نسرین وزیری” رییس روابط عمومی و “جعفری‌اندریان” رییس امور منابع انسانی و پشتیبانی سازمان برنامه و بودجه از جمله کسانی بودند که در این دوره برکنار شدند.
همچنین “جعفری‌نژاد”، رییس امور فرهنگ، گردشگری و ورزش و “امانی” رییس امور صنعت، معدن، بازرگانی و ارتباطات سازمان برنامه و بودجه نیز در این دوره زمانی از مسئولیت خود برکنار شدند. “نوری”رییس امور تلفیق، “رحمتی” رییس امور اقتصاد کلان، “جغتایی” رییس امور پایش، ارزیابی و اطلاعات مدیریت؛ “الهی”رییس امور حقوقی، قوانین و مقررات، “پیش‌قدم” رییس امور مجلس، “میرزابزرگ” رییس امور آموزش عالی، “نعمتی” رییس امور استان‌ها، “علایی” رییس گزینش، “اربابی” معاون توسعه مدیریت و منابع و “فروزانمهر” دیگر معاون در همین سمت در کنار “پورمحمدی” معاون اقتصادی و هماهنگی برنامه و بودجه، “اردلان” رییس مرکز پژوهش‌های توسعه آینده‌نگری، “جعفرزاده” رییس سازمان نقشه‌برداری کشور و “پوراصغری” معاون امور علمی، فرهنگی و اجتماعی از دیگر مدیرانی هستند که جای خود را به مدیران جدید در دولت سیزدهم دادند. “رمضانپور نرگسی” معاون امور استان‌ها و توسعه منطقه‌ای، “عدل” معاون امور فنی، زیربنایی و تولیدی و جمعی از مشاوران نیز حکم برکناری خود را دریافت کردند. در این میان روسای سازمان اسناد و کتابخانه‌ها و مرکز فناوری اطلاعات و رییس هیئت رسیدگی به تخلفات اداری تغییر کردند.
پس از فوت عادل آذر، رئیس مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی در هفتم مرداد سال ۱۴۰۱، این موسسه همچنان رییس ندارد و با سرپرست اداره می‌شود. مسعود میرکاظمی در دوره تصدی وزارت نفت نیز بیش از دویست مدیر نفتی را تغییر داد و همواره از دوره وی به عنوان دوره خانه تکانی بزرگ در وزارت نفت یاد می‌شود. نکته اینجاست که شیوه برکناری وی به رییس‌جمهور اسبق، محمود احمدی‌نژاد شباهت‌های فراوانی دارد. وی در بسیاری از موارد پس از انتصاب سرپرست تازه، رونوشت را به مدیر پیشین ابلاغ می‌کرد. برخی معتقدند ماموریت میرکاظمی برای تغییر مدیریتی در سازمان برنامه و بودجه به پایان رسیده بود و از این رو لازم بود او جای خود را به فردی تازه بدهد.
البته برخی گمانه‌زنی‌ها نیز بر این استوار است که مسعود میرکاظمی به دلیل عدم پرداخت حقوق معلمان، به سرنوشتی، چون سرنوشت یوسف نوری، وزیر سابق آموزش و پرورش، دچار شد.
خبرآنلاین، سکاندار قلب تصمیم‌گیری کشور در حالی صندلی ریاست را به داوود منظور یکی دیگر از دانش‌آموختگان دانشگاه امام صادق، واگذار کرد که نتوانست بسیاری از وعده‌هایی که در مراسم معارفه‌اش داده بود را تحقق بخشد.
مسعود میرکاظمی مردی که در دوران ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد با صندلی وزارت آشنا شد و وزیر بودن در دو وزارتخانه بازرگانی و نفت را آزمود، در مراسم معارفه خود در مرداد ماه سال ۱۴۰۰ از هیچ گلایه‌ای علیه دولت روحانی و سازمانی که قرار بود تصدی آن را عهده‌دار شود، فروگذار نکرد.
وی با ادبیاتی متفاوت، با مدیران این سازمان مواجه شد. آنجا که گفت: «اگر بودجه به این ترتیب باشد یعنی این سازمان عریض و طویل و سایر عزیزانی که در استان‌ها فعالیت دارند می‌توانند با ۵۰ نفر این کار را انجام دهند. اما این نیروی عظیم که قاعدتا باید از فرهیختگان کشور باشند، باید ریل را عوض کرد. این ریل درستی نیست. ما نیاز به یک سازمان انقلابی، مدبر و در تراز انقلاب اسلامی داریم تا بتوانیم جلوی ناملایماتی که می‌تواند در آینده رخ دهد را بگیریم.»
میرکاظمی مانند سایر همکارانش در دولت سیزدهم با وعده‌های بزرگ، رییس سازمان برنامه و بودجه شد، اما در عمل پس از بیست ماه نه تنها مشکلات اقتصادی و معیشتی برطرف نشد بلکه تورم بیش از پیش خودنمایی کرده و تکانه‌ی ارزی از نیمه دوم سال وضعیت بازار‌ها را بر هم ریخت.
مسعود میرکاظمی که بنا بر اعلام سخنگوی دولت حالا به عنوان مشاور قرار است در دولت سیزدهم فعالیت کند، در دوره بیست ماهه فعالیت خود نوعی خانه‌تکانی را در سازمان برنامه و بودجه رقم زد.
وی که انتقاداتی جدی را به ساختار این سازمان وارد می‌کرد، در این سمت نیز عملکردی شبیه دوران وزارت دو ساله خود در وزارت نفت داشت. بررسی‌ها نشان می‌دهد برخی از قدیمی‌ترین مسئولان این سازمان، حتی بدون طی تشریفات عرفی از سمت خود خداحافظی کردند.
محمد کردبچه، چهره شناخته شده بودجه نویسی در ایران، از جمله این افراد بود. میرکاظمی در دوره فعالیت خود روسای سازمان برنامه و بودجه ۲۴ استان را برکنار کرد و تنها روسای هفت استان در سمت خود باقی ماندند.
در عین حال در حوزه ستادی نیز تغییرات بزرگی اتفاق افتاد. “میرخلیلی” رییس حوزه ریاست، “خاکساری” رییس حراست، “نسرین وزیری” رییس روابط عمومی و “جعفری‌اندریان” رییس امور منابع انسانی و پشتیبانی سازمان برنامه و بودجه از جمله کسانی بودند که در این دوره برکنار شدند.
همچنین “جعفری‌نژاد”، رییس امور فرهنگ، گردشگری و ورزش و “امانی” رییس امور صنعت، معدن، بازرگانی و ارتباطات سازمان برنامه و بودجه نیز در این دوره زمانی از مسئولیت خود برکنار شدند. “نوری”رییس امور تلفیق، “رحمتی” رییس امور اقتصاد کلان، “جغتایی” رییس امور پایش، ارزیابی و اطلاعات مدیریت؛ “الهی”رییس امور حقوقی، قوانین و مقررات، “پیش‌قدم” رییس امور مجلس، “میرزابزرگ” رییس امور آموزش عالی، “نعمتی” رییس امور استان‌ها، “علایی” رییس گزینش، “اربابی” معاون توسعه مدیریت و منابع و “فروزانمهر” دیگر معاون در همین سمت در کنار “پورمحمدی” معاون اقتصادی و هماهنگی برنامه و بودجه، “اردلان” رییس مرکز پژوهش‌های توسعه آینده‌نگری، “جعفرزاده” رییس سازمان نقشه‌برداری کشور و “پوراصغری” معاون امور علمی، فرهنگی و اجتماعی از دیگر مدیرانی هستند که جای خود را به مدیران جدید در دولت سیزدهم دادند. “رمضانپور نرگسی” معاون امور استان‌ها و توسعه منطقه‌ای، “عدل” معاون امور فنی، زیربنایی و تولیدی و جمعی از مشاوران نیز حکم برکناری خود را دریافت کردند. در این میان روسای سازمان اسناد و کتابخانه‌ها و مرکز فناوری اطلاعات و رییس هیئت رسیدگی به تخلفات اداری تغییر کردند.
پس از فوت عادل آذر، رئیس مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی در هفتم مرداد سال ۱۴۰۱، این موسسه همچنان رییس ندارد و با سرپرست اداره می‌شود. مسعود میرکاظمی در دوره تصدی وزارت نفت نیز بیش از دویست مدیر نفتی را تغییر داد و همواره از دوره وی به عنوان دوره خانه تکانی بزرگ در وزارت نفت یاد می‌شود. نکته اینجاست که شیوه برکناری وی به رییس‌جمهور اسبق، محمود احمدی‌نژاد شباهت‌های فراوانی دارد. وی در بسیاری از موارد پس از انتصاب سرپرست تازه، رونوشت را به مدیر پیشین ابلاغ می‌کرد. برخی معتقدند ماموریت میرکاظمی برای تغییر مدیریتی در سازمان برنامه و بودجه به پایان رسیده بود و از این رو لازم بود او جای خود را به فردی تازه بدهد.
البته برخی گمانه‌زنی‌ها نیز بر این استوار است که مسعود میرکاظمی به دلیل عدم پرداخت حقوق معلمان، به سرنوشتی، چون سرنوشت یوسف نوری، وزیر سابق آموزش و پرورش، دچار شد.
