گروه سیاسی: مصطفی داننده در عصر ایران نوشت: سید احمد علم‌الهدی امام جمعه مشهد گفته است: «اگر سرمایه‌تان را برای سود بیشتر به ارز و سکه تبدیل کردید، این هم تراز با احتکار است؛ احتکار هم حرام است و اموال باید مصادره شود.»
سخنان این امام جمعه نشان می‌دهد که چقدر ایشان و برخی دیگر از ائمه جمعه با واقعیت جامعه فاصله دارند.
البته جناب علم‌الهدی در زمان دولت گذشته به خوبی به مشکلات زندگی مردم آگاه بودند و هر هفته در نماز جمعه به آن اشاره می‌کردند، اما حالا گویا داستان فرق کرده است.
باید خطاب به ایشان بگوییم که با پایین آمدن ارزش پولی ملی، مردم نگران سرمایه‌های خود هستند. اگر پول خود را تبدیل به خانه، ماشین، سکه و یا حتی دلار نکنند، پول‌شان در عرض چند ماه نصف و یا حتی کمتر از آن می‌شود.
نام این کار احتکار نیست بلکه حفظ دارایی‌های یک خانواده است. تصور کنید یک جوان پولی را برای ازدواج کنار گذاشته است مثلا ۲۰۰ میلیون تومان. او می‌خواهد طی چند ماه با این پول مراسم عروسی و حواشی آن را برگزار کند و یک خانه هم برای رفتن زیر یک سقف اجاره کند. اگر این پول خود را تبدیل به سکه یا دلار نکند، طی چند ماه ارزش ۲۰۰ میلیون به ۲۰ میلیون می‌رسد و این جوان ممکن است حتی نتواند یک جشن ساده با مهمان‌های بسیار محدود بگیرد چه برسد به باقی داستان.
متاسفانه ایران تبدیل به کشوری شده است که نمی‌شود برای سال، ماه یا حتی هفته آینده برنامه‌ریزی کرد. همین الان شما برای خرید کالایی اقدام می‌کنید و به فروشنده می‌گویید یک چرخی در بازار بزنم و بعد مزاحمتان می‌شوم، و چند ساعت بعد به مغازه مراجعه می‌کنید و می‌بینید قیمت همان کالا با دو ساعت پیش فرق کرده است.
در چنین جامعه‌ای چگونه می‌شود دارایی‌های خود را حفظ کرد؟ سرپرست خانواده اگر پول خود را تبدیل نکند، چگونه می‌خواهد جواب همسر و فرزندان خود را بدهد و نیاز‌های آن‌ها را تامین کند.
عقل معاش می‌گوید که نگه داشتن پول نقد و تبدیل نکردن آن در امروز ایران، از دست دادن سرمایه است.
مستاجری که با پایان موعد قرارداداش مجبور است دو یا سه برابر رهن و اجاره پرداخت کند، چه راهی به جز تبدیل پولش دارد تا بتواند از پس این افزایش قیمت بربیاید. اگر این کار را نکند که همان سرمایه‌ای که با عرق جبین و کد یمین جمع کرده است، از دست می‌دهد و باید با اسباب پشت وانت به دنبال خانه بگردد.
پس بهتر است آن‌هایی که تریبون دارند به جای اینکه به مردم این چنین توصیه کنند، به دولت‌مردان بگویند که ارزش پولی ملی را حفظ کنند تا مردم مجبور نشوند ریال خود را تبدیل به طلا کنند. اوضاع زندگی مردم خوب نیست و بهتر است به جای اینکه آن‌ها را محکوم کنیم، از مسئولان تدبیر مطالبه کنیم.
البته جناب علم‌الهدی در زمان دولت گذشته به خوبی به مشکلات زندگی مردم آگاه بودند و هر هفته در نماز جمعه به آن اشاره می‌کردند، اما حالا گویا داستان فرق کرده است.
باید خطاب به ایشان بگوییم که با پایین آمدن ارزش پولی ملی، مردم نگران سرمایه‌های خود هستند. اگر پول خود را تبدیل به خانه، ماشین، سکه و یا حتی دلار نکنند، پول‌شان در عرض چند ماه نصف و یا حتی کمتر از آن می‌شود.
نام این کار احتکار نیست بلکه حفظ دارایی‌های یک خانواده است. تصور کنید یک جوان پولی را برای ازدواج کنار گذاشته است مثلا ۲۰۰ میلیون تومان. او می‌خواهد طی چند ماه با این پول مراسم عروسی و حواشی آن را برگزار کند و یک خانه هم برای رفتن زیر یک سقف اجاره کند. اگر این پول خود را تبدیل به سکه یا دلار نکند، طی چند ماه ارزش ۲۰۰ میلیون به ۲۰ میلیون می‌رسد و این جوان ممکن است حتی نتواند یک جشن ساده با مهمان‌های بسیار محدود بگیرد چه برسد به باقی داستان.
متاسفانه ایران تبدیل به کشوری شده است که نمی‌شود برای سال، ماه یا حتی هفته آینده برنامه‌ریزی کرد. همین الان شما برای خرید کالایی اقدام می‌کنید و به فروشنده می‌گویید یک چرخی در بازار بزنم و بعد مزاحمتان می‌شوم، و چند ساعت بعد به مغازه مراجعه می‌کنید و می‌بینید قیمت همان کالا با دو ساعت پیش فرق کرده است.
در چنین جامعه‌ای چگونه می‌شود دارایی‌های خود را حفظ کرد؟ سرپرست خانواده اگر پول خود را تبدیل نکند، چگونه می‌خواهد جواب همسر و فرزندان خود را بدهد و نیاز‌های آن‌ها را تامین کند.
عقل معاش می‌گوید که نگه داشتن پول نقد و تبدیل نکردن آن در امروز ایران، از دست دادن سرمایه است.
مستاجری که با پایان موعد قرارداداش مجبور است دو یا سه برابر رهن و اجاره پرداخت کند، چه راهی به جز تبدیل پولش دارد تا بتواند از پس این افزایش قیمت بربیاید. اگر این کار را نکند که همان سرمایه‌ای که با عرق جبین و کد یمین جمع کرده است، از دست می‌دهد و باید با اسباب پشت وانت به دنبال خانه بگردد.
پس بهتر است آن‌هایی که تریبون دارند به جای اینکه به مردم این چنین توصیه کنند، به دولت‌مردان بگویند که ارزش پولی ملی را حفظ کنند تا مردم مجبور نشوند ریال خود را تبدیل به طلا کنند. اوضاع زندگی مردم خوب نیست و بهتر است به جای اینکه آن‌ها را محکوم کنیم، از مسئولان تدبیر مطالبه کنیم.
