گروه سیاسی: گروهی از قانونگذاران آمریکایی در نامهای به رهبران سه کشور اروپایی عضو توافق هستهای، با مطرح کردن ادعاهایی علیه ایران در زمینه اجرای تعهدات برجامی، از آنها خواستند مکانیسم ماشه علیه ایران را فعال کنند.
وبگاه جوییش اینسایدر در گزارشی نوشت که سیوپنج قانونگذار مجلس نمایندگان آمریکا در نامهای به رهبران کشورهای انگلیس، فرانسه و آلمان (تروئیکای اروپا)، سه عضو اروپایی توافق هستهای (برجام) خواستند مکانیسم ماشه را ذیل برجام علیه ایران فعال کنند.
طبق بندهای ۳۶ و ۳۷ برجام، در صورت شکایت یکی از طرفها به کمیسیون مشترک حل اختلاف و حل نشدن این شکایت ظرف ۳۵ روز، شاکی میتواند موضوع را به عنوان تخطی از توافق به شورای امنیت ارجاع کند و این شورا باید ظرف ۳۰ روز در مورد قطعنامهای برای لغو تعلیق تحریمها علیه ایران رای بدهد.
همچنین بر اساس پیوست یکم برجام، مکانیسمی به منظور دسترسی آژانس بینالمللی انرژی اتمی به سایتهای مشکوک ظرف ۲۴ روز از طریق کمیسیون مشترک تعیین شده که طبق آن، نتیجه همکاری نکردن ایران، به کار افتادن یک مکانیسم حل اختلاف و بازگشت بالقوه تحریمهای سازمان ملل خواهد بود. این دو شرط مطرح شده در برجام، مکانیسم ماشه (Trigger Mechanism) یا بازگشت خودبهخودی تحریمها (Snapback) خوانده میشوند.
جوییش اینسایدر در ادامه گزارش داد «این قانونگذاران آمریکایی به ویژه، با اشاره به نزدیک شدن پایان تاریخ محدودیتهای موجود (بندهای غروب برجام) در زمینه فعالیتهای ایران در حوزه صنایع موشکی در ادامه سال جاری (اکتبر ۲۰۲۳)، بر ضرورت فعال شدن این مکانیسم تاکید کردند.»
با وجود این که مقامات ایران تاکید کردهاند برنامه هستهای ایران صرفا صلحآمیز است و تولید و بهکارگیری تسلیحات اتمی، علیرغم ادعای غرب، جایی در برنامه دفاعی ایران ندارد و آژانس بینالمللی انرژی اتمی نیز این ادعای آمریکا و متحدان و شرکای بینالمللی آن را در گزارشهای متعدد مربوط به اجرای توافق پادمانی و برجام در ایران تایید نکرده است، در ادامه این مطلب آمده است که قانونگذاران آمریکایی مدعی شدند: «واضح است که ایران نتوانسته است به تعهداتش در زمینه منع اشاعه تسلیحات هستهای عمل کند و زمان برای متوقف کردن بلندپروازیهای هستهای آنها رو به پایان است.»این گزارش میافزاید، قانونگذاران آمریکایی مدعی شدند که «ایران حدود چهار سال است که اجرای تعهدات مهم برجامی را متوقف کرده، به توسعه برنامه هستهای خود ادامه میدهد و پیشنهادات دیپلماتیک را رد کرده است.»جوییش اینسایدر در ادامه نوشت: در این نامه ادعا شده است که «تخطیهای ایران از برجام – فعال کردن سانتریفیوژهای پیشرفته و پیدا کردن تخصص در زمینه غنیسازی اورانیوم در سطح تسلیحاتی- بازگشتناپذیرند. حتی اگر درباره توافق جدید مذاکره شود، اجازه دادن این که ایران بندهای غروب توافق پیشین را حفظ کند، باعث خواهد شد که هر توافقی بیفایده شود.»
اندیشکده موسوم به موسسه صلح ایالات متحده (USIP) تاریخ پایان تعدادی از محدودیتهای برجام علیه ایران را فهرست کرده است. بخشی از آن در تاریخ مهر ۱۴۰۲ (اکتبر ۲۰۲۳) به پایان میرسد که از قرار ذیل است:
۱- برداشتن محدودیتهای سازمان ملل در زمینه تحقیق و توسعه (R&D) و تولید موشکهای بالستیک ایران که قابلیت حمل کلاهک اتمی دارند.
۲- سازمان ملل ممنوعیت واردات و صادرات فناوری مرتبط با صنایع موشکی نظیر موشک و پهپاد با برد ۳۰۰ کیلومتر (۱۸۶ مایل) یا بیشتر را برمیدارد.
۳- آمریکا طبق برجام ملزم به درخواست قانونی از کنگره (لایحه) برای پایان دادن به تحریم بخشهای اقتصادی است که به عنوان بخشی از توافق هستهای آن را تعلیق (Suspend) کرده بود.
۴- ایالات متحده ملزم به حذف (Remove) تحریم برخی از افراد و نهادهای مرتبط با برنامه هستهای ایران است.
۵- اتحادیه اروپا باید تحریمهای باقیمانده خود علیه برنامه هستهای ایران را بردارد.
ابراز نگرانی این قانونگذاران آمریکایی درباره نزدیک شدن پایان تاریخ یکی از بندهای غروب برجام، مربوط به برنامه موشکی ایران است.
مقامات ایران پیشتر، هرگونه ادعای مغایرت فعالیتهای ایران در زمینه فناوری موشکی با قطعنامههای بینالمللی را رد کرده و گفتهاند که تلاشها برای ارتقای برنامه موشکی ایران جهت ارتقای توان دفاعی کشور در قبال هر گونه تجاوزات خارجی بوده و قابل مذاکره نیست.
وبگاه جوییش اینسایدر در گزارشی نوشت که سیوپنج قانونگذار مجلس نمایندگان آمریکا در نامهای به رهبران کشورهای انگلیس، فرانسه و آلمان (تروئیکای اروپا)، سه عضو اروپایی توافق هستهای (برجام) خواستند مکانیسم ماشه را ذیل برجام علیه ایران فعال کنند.
طبق بندهای ۳۶ و ۳۷ برجام، در صورت شکایت یکی از طرفها به کمیسیون مشترک حل اختلاف و حل نشدن این شکایت ظرف ۳۵ روز، شاکی میتواند موضوع را به عنوان تخطی از توافق به شورای امنیت ارجاع کند و این شورا باید ظرف ۳۰ روز در مورد قطعنامهای برای لغو تعلیق تحریمها علیه ایران رای بدهد.
همچنین بر اساس پیوست یکم برجام، مکانیسمی به منظور دسترسی آژانس بینالمللی انرژی اتمی به سایتهای مشکوک ظرف ۲۴ روز از طریق کمیسیون مشترک تعیین شده که طبق آن، نتیجه همکاری نکردن ایران، به کار افتادن یک مکانیسم حل اختلاف و بازگشت بالقوه تحریمهای سازمان ملل خواهد بود. این دو شرط مطرح شده در برجام، مکانیسم ماشه (Trigger Mechanism) یا بازگشت خودبهخودی تحریمها (Snapback) خوانده میشوند.
جوییش اینسایدر در ادامه گزارش داد «این قانونگذاران آمریکایی به ویژه، با اشاره به نزدیک شدن پایان تاریخ محدودیتهای موجود (بندهای غروب برجام) در زمینه فعالیتهای ایران در حوزه صنایع موشکی در ادامه سال جاری (اکتبر ۲۰۲۳)، بر ضرورت فعال شدن این مکانیسم تاکید کردند.»
با وجود این که مقامات ایران تاکید کردهاند برنامه هستهای ایران صرفا صلحآمیز است و تولید و بهکارگیری تسلیحات اتمی، علیرغم ادعای غرب، جایی در برنامه دفاعی ایران ندارد و آژانس بینالمللی انرژی اتمی نیز این ادعای آمریکا و متحدان و شرکای بینالمللی آن را در گزارشهای متعدد مربوط به اجرای توافق پادمانی و برجام در ایران تایید نکرده است، در ادامه این مطلب آمده است که قانونگذاران آمریکایی مدعی شدند: «واضح است که ایران نتوانسته است به تعهداتش در زمینه منع اشاعه تسلیحات هستهای عمل کند و زمان برای متوقف کردن بلندپروازیهای هستهای آنها رو به پایان است.»این گزارش میافزاید، قانونگذاران آمریکایی مدعی شدند که «ایران حدود چهار سال است که اجرای تعهدات مهم برجامی را متوقف کرده، به توسعه برنامه هستهای خود ادامه میدهد و پیشنهادات دیپلماتیک را رد کرده است.»جوییش اینسایدر در ادامه نوشت: در این نامه ادعا شده است که «تخطیهای ایران از برجام – فعال کردن سانتریفیوژهای پیشرفته و پیدا کردن تخصص در زمینه غنیسازی اورانیوم در سطح تسلیحاتی- بازگشتناپذیرند. حتی اگر درباره توافق جدید مذاکره شود، اجازه دادن این که ایران بندهای غروب توافق پیشین را حفظ کند، باعث خواهد شد که هر توافقی بیفایده شود.»
اندیشکده موسوم به موسسه صلح ایالات متحده (USIP) تاریخ پایان تعدادی از محدودیتهای برجام علیه ایران را فهرست کرده است. بخشی از آن در تاریخ مهر ۱۴۰۲ (اکتبر ۲۰۲۳) به پایان میرسد که از قرار ذیل است:
۱- برداشتن محدودیتهای سازمان ملل در زمینه تحقیق و توسعه (R&D) و تولید موشکهای بالستیک ایران که قابلیت حمل کلاهک اتمی دارند.
۲- سازمان ملل ممنوعیت واردات و صادرات فناوری مرتبط با صنایع موشکی نظیر موشک و پهپاد با برد ۳۰۰ کیلومتر (۱۸۶ مایل) یا بیشتر را برمیدارد.
۳- آمریکا طبق برجام ملزم به درخواست قانونی از کنگره (لایحه) برای پایان دادن به تحریم بخشهای اقتصادی است که به عنوان بخشی از توافق هستهای آن را تعلیق (Suspend) کرده بود.
۴- ایالات متحده ملزم به حذف (Remove) تحریم برخی از افراد و نهادهای مرتبط با برنامه هستهای ایران است.
۵- اتحادیه اروپا باید تحریمهای باقیمانده خود علیه برنامه هستهای ایران را بردارد.
ابراز نگرانی این قانونگذاران آمریکایی درباره نزدیک شدن پایان تاریخ یکی از بندهای غروب برجام، مربوط به برنامه موشکی ایران است.
مقامات ایران پیشتر، هرگونه ادعای مغایرت فعالیتهای ایران در زمینه فناوری موشکی با قطعنامههای بینالمللی را رد کرده و گفتهاند که تلاشها برای ارتقای برنامه موشکی ایران جهت ارتقای توان دفاعی کشور در قبال هر گونه تجاوزات خارجی بوده و قابل مذاکره نیست.