گروه سیاسی: در همایش نقش احزاب در انتخابات که از سوی خانه احزاب برگزار شد، حسین نورانی نژاد قائم مقام دبیرکل حزب اتحاد ملت گفت: آقای دکتر شکوری راد، دبیرکل پیشین حزب اتحاد ملت قبلا گفته بود که با وجود این شرایط، حزب کیلویی چند؟ امروز فراتر از آن مردم می‌گویند انتخابات کیلویی چند؟ و اساسا سیاست کیلویی چند؟ دو انتخابات اخیر که دو نهاد انتخاباتی مجلس و دولت را ساخت، مشارکت چگونه بود؟ آیا از انتخابات ۹۸ عصاره فضائل ملت حاصل شد؟ عصاره فضائل ملت به کنار، آیا نمایندگان همه دیدگاه‌های ملت در آن حاضرند؟ نیستند. چرا؟ چون ان انتخابات ها چنین ظرفیتی را نداشتند.
چرا احزاب و فعالان سیاسی مرجعیت ندارند؟ آیا مربوط به ضعف آدم‌هایی است که وارد انتخابات و سیاست می‌شوند و اینها از بخش کم‌هوش یا کم‌تلاش جامعه‌اند که توفیقات دیگر عرصه‌ها را در حوزه سیاست و تحزب نداریم؟ آیا کار دشمنان است؟ یا نه، ساختار به نحوی است که اجازه شکوفایی و تحول‌آفرینی را در حوزه سیاست نمی‌دهد؟ این نشان می‌دهد که مساله ساختاری است.
ما در حزب اتحاد ملت به عنوان حزب دموکراسی‌خواه هرگز نمی‌توانیم نسبت به اصل انتخابات بی‌توجه باشیم. طبعا چنین حزبی هرگز به سمت تحریم این اصل نمی‌رود. مساله ما با انتخابات‌هایی است که برگزار می‌شود.
ما برای احیاء این نهاد و اثربخش کردن آن برای همه اقشار و سلایق و آحاد جامعه تلاش می‌کنیم و برای آن ایستاده‌ایم.
در حال حاضر کسی برای حل مشکلات کشور منتظر انتخابات نیست در حالی که اگر در گذشته جامعه نارضایتی هم داشت منتظر فرصت انتخابات می‌ماند تا حرفش را آنجا بزند و شاید بتواند کاری برای حل مشکلات کند. اما امروز با وجود اعتراضات فراوان چنین انتظار و امیدی نیست.
راه‌های موثر و با مشارکت برگزار کردن انتخابات پیش رو:
اولا، مساله نظارت استصوابی حل شود. آقایان اصولگرا معترضند که چرا ما علیه نظارت استصوابی موضع می‌گیریم. خب حاصل چنین نظارتی وضع امروز است.
ثانیا، تحولات سیاستی جدی و عمیق در راستای خواست بخش‌های محذوف و نادیده گرفته شده جامعه صورت بگیرد.
ثالثا، امکان کار کردن با فرض ورود به مجلس مهیا باشد. یعنی اختیارات مجلس از نهادهای فراقانونی پس گرفته شود و به مجلس باز گردد.
امروز، احیاء انتخابات عمل صالح است و ما برای این منظور تلاش می‌کنیم.
وی با اشاره به سخنان برخی سخنرانان اصوگرا در این همایش گفت: آقایان شرکت مردم در تشییع سردار قاسم سلیمانی یا برنامه‌های مذهبی را مصادره به مطلوب نکنند. خیلی از کسانی هم که خواهان تغییر و تحولات اساسی هستند در این برنامه‌ها مشارکت دارند. اینها برای یک جناح خاص نیست. ملاک ارزیابی واقعی هم انتخابات است.
جامعه از سال ۷۶ تاکنون، چه در قالب رای، چه با زبان عدم شرکت در انتخابات، چه با زبان رسانه و اعتراض، بر سر خواست تغییر متمرکز است. زبان بیان این مطالبه گاهی بنا بر اقتضائات تغییر کرده اما اصل خواست تغییرات اساسی پابرجا مانده است.
چرا احزاب و فعالان سیاسی مرجعیت ندارند؟ آیا مربوط به ضعف آدم‌هایی است که وارد انتخابات و سیاست می‌شوند و اینها از بخش کم‌هوش یا کم‌تلاش جامعه‌اند که توفیقات دیگر عرصه‌ها را در حوزه سیاست و تحزب نداریم؟ آیا کار دشمنان است؟ یا نه، ساختار به نحوی است که اجازه شکوفایی و تحول‌آفرینی را در حوزه سیاست نمی‌دهد؟ این نشان می‌دهد که مساله ساختاری است.
ما در حزب اتحاد ملت به عنوان حزب دموکراسی‌خواه هرگز نمی‌توانیم نسبت به اصل انتخابات بی‌توجه باشیم. طبعا چنین حزبی هرگز به سمت تحریم این اصل نمی‌رود. مساله ما با انتخابات‌هایی است که برگزار می‌شود.
ما برای احیاء این نهاد و اثربخش کردن آن برای همه اقشار و سلایق و آحاد جامعه تلاش می‌کنیم و برای آن ایستاده‌ایم.
در حال حاضر کسی برای حل مشکلات کشور منتظر انتخابات نیست در حالی که اگر در گذشته جامعه نارضایتی هم داشت منتظر فرصت انتخابات می‌ماند تا حرفش را آنجا بزند و شاید بتواند کاری برای حل مشکلات کند. اما امروز با وجود اعتراضات فراوان چنین انتظار و امیدی نیست.
راه‌های موثر و با مشارکت برگزار کردن انتخابات پیش رو:
اولا، مساله نظارت استصوابی حل شود. آقایان اصولگرا معترضند که چرا ما علیه نظارت استصوابی موضع می‌گیریم. خب حاصل چنین نظارتی وضع امروز است.
ثانیا، تحولات سیاستی جدی و عمیق در راستای خواست بخش‌های محذوف و نادیده گرفته شده جامعه صورت بگیرد.
ثالثا، امکان کار کردن با فرض ورود به مجلس مهیا باشد. یعنی اختیارات مجلس از نهادهای فراقانونی پس گرفته شود و به مجلس باز گردد.
امروز، احیاء انتخابات عمل صالح است و ما برای این منظور تلاش می‌کنیم.
وی با اشاره به سخنان برخی سخنرانان اصوگرا در این همایش گفت: آقایان شرکت مردم در تشییع سردار قاسم سلیمانی یا برنامه‌های مذهبی را مصادره به مطلوب نکنند. خیلی از کسانی هم که خواهان تغییر و تحولات اساسی هستند در این برنامه‌ها مشارکت دارند. اینها برای یک جناح خاص نیست. ملاک ارزیابی واقعی هم انتخابات است.
جامعه از سال ۷۶ تاکنون، چه در قالب رای، چه با زبان عدم شرکت در انتخابات، چه با زبان رسانه و اعتراض، بر سر خواست تغییر متمرکز است. زبان بیان این مطالبه گاهی بنا بر اقتضائات تغییر کرده اما اصل خواست تغییرات اساسی پابرجا مانده است.
