گروه اقتصادی: روزنامه هم میهن نوشت: داستان اقتصاد ایران دارد به جاهای حساس خود می‌رسد. می‌پرسید چگونه و چرا؟ دو سال از مدیریت دولت جدید می‌گذرد. دولت‌ها در دو سال اول هر چه در چنته دارند را رو می‌کنند، ولی این دو سال نشان داد که هیچ امیدی را نزد صاحبان سرمایه ایجاد نکرده‌اند تا اقدام به سرمایه‌گذاری کنند. کافی است مقایسه کنید با سال ۹۴ که روحانی آمده بود یا سال ۷۸ که خاتمی آمده بود. این گروه حتی از انجام کوچک‌ترین وعده‌های خود نیز عاجز هستند. گمان می‌کردند که مدیریت امور از جمله اقتصاد یک «قرارگاه» کم دارد که با آمدن آنان، قرارگا‌ها را تشکیل می‌دهند و مشکلات حل می‌شود.
قرارگاه پشت قرارگاه، از قرارگاه مبارزه با سقط جنین تا پیگیری خانه‌های خالی و گرفتن مالیات و کنترل قیمت‌ها و… ولی روشن بود که اقتصاد قرارگاهی ره به جایی ندارد، و از قیمت مرغ هم شکست خوردند. همین ۳۰ ماه پیش بود که رئیس مجلس از مرغ ده هزار تومانی در دولت روحانی شاکی بود، حالا با لکنت زبان از مرغ ۱۰۰ هزار تومانی سخن می‌گویند که تازه به قول خودشان پیدا هم نمی‌شود و باز هم می‌گویند مشکل مدیریتی است! خُب مگر شما نیامدید که این مشکل را حل کنید؟ پس چرا ده برابر کردید؟!
قرارگاه پشت قرارگاه، از قرارگاه مبارزه با سقط جنین تا پیگیری خانه‌های خالی و گرفتن مالیات و کنترل قیمت‌ها و… ولی روشن بود که اقتصاد قرارگاهی ره به جایی ندارد، و از قیمت مرغ هم شکست خوردند. همین ۳۰ ماه پیش بود که رئیس مجلس از مرغ ده هزار تومانی در دولت روحانی شاکی بود، حالا با لکنت زبان از مرغ ۱۰۰ هزار تومانی سخن می‌گویند که تازه به قول خودشان پیدا هم نمی‌شود و باز هم می‌گویند مشکل مدیریتی است! خُب مگر شما نیامدید که این مشکل را حل کنید؟ پس چرا ده برابر کردید؟!
