گروه سیاسی: یک فعال سیاسی اصلاح طلب با اشاره به اتفاقات اخیر در دانشگاه ها گفت: هدف مورد نظر طراحان و مجریان این اقدامات به زعم خودشان ساکت کردن دانشگاه است. بانیان این رویکرد طبعاً این را می‌خواهند و تجربه‌های گذشته نشان داده چنین چیزی محقق نمی‌شود.
محسن میردامادی در گفت گو با سایت جماران، درباره اخراج سریالی اساتید از دانشگاه ها گفت: اقداماتی که در دانشگاه‌ها در جریان است به نظر می‌رسد یک کار برنامه‌ریزی شده است و عملاً یک پکیج به شمار می آید که اگر عنوانی بخواهیم برای آن بگذاریم یک «انقلاب فرهنگی جدید» است که بخشی از آن برخورد با استادان است، ولی بخش‌های دیگر برخورد با دانشجویان و امنیتی کردن دانشگاه و نقش محوری است که حراست‌ها در تصمیم‌گیری‌های دانشگاه پیدا می‌کنند. البته این بخش استادان نیز مهم است. وی ادامه داد: این تجربه را در اوایل انقلاب داشتیم که به «انقلاب فرهنگی» معروف شد و بسیاری از اساتید برجسته و معتبر از دانشگاه‌ها پاکسازی شدند و مدتی گذشت تا مسئولین و دست‌اندرکاران متوجه شدند کار اشتباهی انجام شده است و تعداد از اساتیدی که بودند و یا حاضر به برگشت به دانشگاه بودند دعوت به همکاری مجدد شدند و در دانشگاه‌ها مشغول به فعالیت شدند. ولی بسیاری از آنها به دانشگاه برنگشتند و بسیاری در دانشگاه‌های معتبر خارجی مشغول به تدریس و تحقیق شدند.
انقلاب فرهنگی دوباره شکل گرفت
میردامادی اظهار کرد: حاصل آن کاری که در آن زمان شد عملاً یک سکته علمی در دانشگاه‌ها بود. من در آن زمان چون تازه فارغ‌التحصیل شده بودم تعدادی از اساتید را می‌شناختم که در رشته خود از بهترین اساتید کشور بودند، ولی متأسفانه کنار گذاشته شدند. کاری که الان انجام می‌شود تکرار آن اشتباه و فاجعه علمی است که آثار زیان‌بار آن بعدها خود را نشان می‌دهد.
اخراج اساتید ادامه راه احمدی نژاد است
این فعال سیاسی اصلاح طلب اضافه کرد: این کار یکبار هم در دولت آقای احمدی‌نژاد رخ داد که برخورد با بخشی از اساتید و بورسیه‌های چند هزار نفری بود که برای تزریق به دانشگاه‌ها طراحی شده بود. آنچه که الان دیده می‌شود شدیدتر از دوره احمدی‌نژاد و تکمیل برنامه آن زمان است.
می‌خواهند دانشگاه‌ها را ساکت کنند
وی افزود: علاوه بر برخورد با اساتید که زیبنده نیست تزریق چند هزار نیروی خودی به عنوان کادر علمی جدید به دانشگاه‌هاست که جایگزین آن نیروهای پاکسازی‌شده هستند. اینکه این کار با چه هدفی انجام می‌شود، طبعاً هدف مورد نظر طراحان و مجریان این اقدامات به زعم خودشان ساکت کردن دانشگاه است. بانیان این رویکرد طبعاً این را می‌خواهند و تجربه‌های گذشته نشان داده چنین چیزی محقق نمی‌شود.
نماینده دوره ششم مجلس اضافه کرد: ممکن است افت و خیز داشته باشد، ولی آن چیزی که آنها می‌خواهند بدست نخواهد آمد. دلیل این است کسانی که این نگاه را دارند و این اقدامات را برنامه‌ریزی و اجرا می‌کنند، توجه ندارند دانشگاه بخش مهمی از جامعه است. البته بخشی که عملا مرکز تجمع و تمرکز نخبگان و تحصیل‌کردگان کشور است که طبیعتاً آگاهی بیشتری نسبت به بقیه بخش‌های جامعه دارند و اینکه اگر اعتراضی در دانشگاه صورت می‌گیرد عملاً متاثر و به دلیل عواملی که در جامعه و در دانشگاه نمود پیدا می‌کند.
دانشگاه سربازخانه نیست
میردامادی اظهار کرد: دلیل اصلی اعتراضات مسائل آشکار یا نهفته‌ای که در جامعه وجود دارد. عملاً آن بیماری در جامعه و عفونت حاصل از آن بیماری است که تب و لرز آن به دانشگاه نیز می‌رسد و دانشگاه را متأثر از خود می‌کند. تا زمانی که با آن علت اصلی که نارضایتی گسترده در جامعه است برخورد نشود و تا زمانی که علت اصلی وجود دارد، این پیامد نیز وجود دارد و برطرف شدنی نیست. مگر اینکه دانشگاه را کاری کند که تبدیل به پادگانی شود که یک مشت سرباز و فرمانده در آن هستند و فرماندهان دستور دهند و سربازان اطاعت می‌کنند. دانشگاه اینطور نیست.
دولت اقدامی برای جلب توجه مردم نمی کنند
وی گفت: اگر قرار باشد دانشگاه مرکز علمی باشد نمی‌توانند افرادی که در دانشگاه هستند نسبت به پیرامون خود بی‌تفاوت باشند. تا زمانی که آن علت وجود دارد، این امر هم وجود دارد. متأسفانه مسئولین و دولت فعلی اصلاً توجهی به علت ندارند و هیچ کاری در جهت جلب رضایتمندی مردم و حل مشکلات آنها ندارند. میردامادی تصریح کرد: طبیعتاً وقتی مشکلات را حل نمی‌کنند نارضایتی ها و لرزه‌های حاصل از آن بیشتر می‌شود. این مشکل است که به اصل و علت نمی‌پردازند و به معلول و شاخه‌ها پرداخته می‌شود. حاصل این امر آن چیزی که در حال اتفاق افتادن است. متأسفانه عملاً حذف تعداد قابل توجهی از عالمان و برجستگان علمی از دانشگاه‌ها رخ داده و در مقابل شاهد تزریق افرادی هستیم که فاقد بنیه علمی هستند. وقتی دانشگاه به لحاظ علمی تضعیف شود، به تبع آن دانش‌آموختگانی که در آینده از دانشگاه‌ها ضعیف با بنیه علمی ضعیف خارج شوند، دانش‌آموختگانی خواهند بود که قابلیت علمی قبل را ندارند و می‌خواهند اداره کشور را در دست بگیرند. نداشتن قابلیت‌های علمی لازم باعث می‌شود اداره کشور دچار کمبودها و مشکلات بیشتری باشد.
محسن میردامادی در گفت گو با سایت جماران، درباره اخراج سریالی اساتید از دانشگاه ها گفت: اقداماتی که در دانشگاه‌ها در جریان است به نظر می‌رسد یک کار برنامه‌ریزی شده است و عملاً یک پکیج به شمار می آید که اگر عنوانی بخواهیم برای آن بگذاریم یک «انقلاب فرهنگی جدید» است که بخشی از آن برخورد با استادان است، ولی بخش‌های دیگر برخورد با دانشجویان و امنیتی کردن دانشگاه و نقش محوری است که حراست‌ها در تصمیم‌گیری‌های دانشگاه پیدا می‌کنند. البته این بخش استادان نیز مهم است. وی ادامه داد: این تجربه را در اوایل انقلاب داشتیم که به «انقلاب فرهنگی» معروف شد و بسیاری از اساتید برجسته و معتبر از دانشگاه‌ها پاکسازی شدند و مدتی گذشت تا مسئولین و دست‌اندرکاران متوجه شدند کار اشتباهی انجام شده است و تعداد از اساتیدی که بودند و یا حاضر به برگشت به دانشگاه بودند دعوت به همکاری مجدد شدند و در دانشگاه‌ها مشغول به فعالیت شدند. ولی بسیاری از آنها به دانشگاه برنگشتند و بسیاری در دانشگاه‌های معتبر خارجی مشغول به تدریس و تحقیق شدند.
انقلاب فرهنگی دوباره شکل گرفت
میردامادی اظهار کرد: حاصل آن کاری که در آن زمان شد عملاً یک سکته علمی در دانشگاه‌ها بود. من در آن زمان چون تازه فارغ‌التحصیل شده بودم تعدادی از اساتید را می‌شناختم که در رشته خود از بهترین اساتید کشور بودند، ولی متأسفانه کنار گذاشته شدند. کاری که الان انجام می‌شود تکرار آن اشتباه و فاجعه علمی است که آثار زیان‌بار آن بعدها خود را نشان می‌دهد.
اخراج اساتید ادامه راه احمدی نژاد است
این فعال سیاسی اصلاح طلب اضافه کرد: این کار یکبار هم در دولت آقای احمدی‌نژاد رخ داد که برخورد با بخشی از اساتید و بورسیه‌های چند هزار نفری بود که برای تزریق به دانشگاه‌ها طراحی شده بود. آنچه که الان دیده می‌شود شدیدتر از دوره احمدی‌نژاد و تکمیل برنامه آن زمان است.
می‌خواهند دانشگاه‌ها را ساکت کنند
وی افزود: علاوه بر برخورد با اساتید که زیبنده نیست تزریق چند هزار نیروی خودی به عنوان کادر علمی جدید به دانشگاه‌هاست که جایگزین آن نیروهای پاکسازی‌شده هستند. اینکه این کار با چه هدفی انجام می‌شود، طبعاً هدف مورد نظر طراحان و مجریان این اقدامات به زعم خودشان ساکت کردن دانشگاه است. بانیان این رویکرد طبعاً این را می‌خواهند و تجربه‌های گذشته نشان داده چنین چیزی محقق نمی‌شود.
نماینده دوره ششم مجلس اضافه کرد: ممکن است افت و خیز داشته باشد، ولی آن چیزی که آنها می‌خواهند بدست نخواهد آمد. دلیل این است کسانی که این نگاه را دارند و این اقدامات را برنامه‌ریزی و اجرا می‌کنند، توجه ندارند دانشگاه بخش مهمی از جامعه است. البته بخشی که عملا مرکز تجمع و تمرکز نخبگان و تحصیل‌کردگان کشور است که طبیعتاً آگاهی بیشتری نسبت به بقیه بخش‌های جامعه دارند و اینکه اگر اعتراضی در دانشگاه صورت می‌گیرد عملاً متاثر و به دلیل عواملی که در جامعه و در دانشگاه نمود پیدا می‌کند.
دانشگاه سربازخانه نیست
میردامادی اظهار کرد: دلیل اصلی اعتراضات مسائل آشکار یا نهفته‌ای که در جامعه وجود دارد. عملاً آن بیماری در جامعه و عفونت حاصل از آن بیماری است که تب و لرز آن به دانشگاه نیز می‌رسد و دانشگاه را متأثر از خود می‌کند. تا زمانی که با آن علت اصلی که نارضایتی گسترده در جامعه است برخورد نشود و تا زمانی که علت اصلی وجود دارد، این پیامد نیز وجود دارد و برطرف شدنی نیست. مگر اینکه دانشگاه را کاری کند که تبدیل به پادگانی شود که یک مشت سرباز و فرمانده در آن هستند و فرماندهان دستور دهند و سربازان اطاعت می‌کنند. دانشگاه اینطور نیست.
دولت اقدامی برای جلب توجه مردم نمی کنند
وی گفت: اگر قرار باشد دانشگاه مرکز علمی باشد نمی‌توانند افرادی که در دانشگاه هستند نسبت به پیرامون خود بی‌تفاوت باشند. تا زمانی که آن علت وجود دارد، این امر هم وجود دارد. متأسفانه مسئولین و دولت فعلی اصلاً توجهی به علت ندارند و هیچ کاری در جهت جلب رضایتمندی مردم و حل مشکلات آنها ندارند. میردامادی تصریح کرد: طبیعتاً وقتی مشکلات را حل نمی‌کنند نارضایتی ها و لرزه‌های حاصل از آن بیشتر می‌شود. این مشکل است که به اصل و علت نمی‌پردازند و به معلول و شاخه‌ها پرداخته می‌شود. حاصل این امر آن چیزی که در حال اتفاق افتادن است. متأسفانه عملاً حذف تعداد قابل توجهی از عالمان و برجستگان علمی از دانشگاه‌ها رخ داده و در مقابل شاهد تزریق افرادی هستیم که فاقد بنیه علمی هستند. وقتی دانشگاه به لحاظ علمی تضعیف شود، به تبع آن دانش‌آموختگانی که در آینده از دانشگاه‌ها ضعیف با بنیه علمی ضعیف خارج شوند، دانش‌آموختگانی خواهند بود که قابلیت علمی قبل را ندارند و می‌خواهند اداره کشور را در دست بگیرند. نداشتن قابلیت‌های علمی لازم باعث می‌شود اداره کشور دچار کمبودها و مشکلات بیشتری باشد.
