مرتضی محمودوند نماینده خرم‌آباد و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با انتقاد از وضعیت اقتصادی کشور و تنگ‌نظری‌های سیاسی که وجود دارد با سایت رویداد۲۴ گفت‌وگو کرده است که مهمترین بخش‌های این مصاحبه را می‌خوانید:
* بخش قابل ملاحظه‌ای از مشکلات کشور به واسطه عملکرد و جریان‌سازی احزاب است. برخی می‌گویند اصولگرا و عده‌ای دیگر می‌گویند اصلاح‌طلب و مرتب هم تقصیر‌ها را گردن هم می‌اندازند در حالی که این یک موضوع، شعاری و نمادین و به باور من، حرفی بچه‌گانه است.
* حتی می‌بینیم که در شهرستان‌های کوچک، مردم در مقابل هم قرار می‌گیرند که فلانی راست یا چپ است و از طرفی، در بالاترین سطوح شاهدیم که همین افرادی که مردم به خاطرشان در مقابل هم قرار گرفتند، همه با هم قوم و خویش، فامیل و رفیق هستند و تنها این مردم هستند که آسیب دیدند و می‌بینند.
* امروز می‌گوییم معیشت مردم مهم است و مثلاً باید مشکلات درمان، دارو و تامین پزشک مردم حل شود، ولی در خروجی کار می‌بینیم بسیاری از افراد، اگر یک مریضی مختصری هم بگیرند، توان درمان را ندارند. واقعاً این موضوع جای تاسف دارد آن هم برای مملکتی با این همه ثروت و مکنت.
* اینکه در جاده‌های کشور می‌بینیم تعداد زیادی خودرو در راه مانده‌اند به خاطر خرابی و عدم‌بنزین، دل آدم را به درد می‌آورد. این‌ها اکثراً قشر ضعیف، بازنشسته و با خانواده هستند و این افراد حتی پول جرثقیل برای جابجایی ماشین‌شان را هم ندارند.
* در صحن مجلس گفتم به زن و بچه مردم رحم کنید تا خدا به زن و بچه شما رحم کند. چرا در همه جا مدیریت ضعیف و فشل است و آقایان نمی‌خواهند باور کنند که مدیریت‌شان اشتباه است.
* گاهی می‌بینم عده‌ای ضدانقلاب سابقه‌دار در پوششی، حامی جمهوری اسلامی می‌شوند و از طرفی دیگر، دلسوزها، بچه رزمنده‌ها و خانواده شهدا به حاشیه می‌روند و تماشاچی می‌شوند. یعنی حرف آن افراد خریدار پیدا می‌کند، ولی حرف طرف واقعی و دلسوز بر زمین می‌ماند و حتی گاهی به آنها توهین هم می‌کنند. این نفوذ و نگاه‌های سیاسی، کار مملکت را به جد مختل کرده است.
* آهای آقایان مسئول! مسائل معیشتی مردم را در قالب مسائل حزبی و گروهی نبرید. دروغ می‌گویند که اصولگرا و اصلاح‌طلب هستند، در حالی که همه با هم سر یک سفره نشسته‌اند. اگر مردمِ مظلوم نباشند، کشوری هم وجود ندارد، چه برسد به جمهوری اسلامی، پس به داد مردم برسید.
* در همه دولت‌ها، طرف وقتی می‌خواهد در مسئولیتی قرار بگیرد، شعار‌های بزرگ و توخالی می‌دهد. ما نمی‌گوییم آقایون شق‌القمر کنند، حداقل بیایند و براساس تعهدی که به مردم دارند، تلاش کنند تا من نماینده بیشتر از این در قوانینی که به نفع مردم تصویب کرده‌ام، شرمنده نشوم.
* در مجلس در وضع قانون برای بازنشسته‌ها، نیرو‌های شرکتی و قراردادی، معلمان، تالاسمی‌ها، بهزیستی و… هرچه از دست‌مان برآمده، تصویب کرده‌ایم، ولی اجراکننده دولت است نه ما. از طرفی، چون ما بین مردم هستیم، کاسه‌کوزه‌ها سر ما خراب می‌شود.
* اگر بنده خدایی که در دولت است و کار اجرایی بلد نیست و نمی‌تواند کار انجام دهد، شفاف به مردم بگوید. ما مدیران ضعیف داریم که کشور را نابود می‌کنند و روی کار هستند و جریان نفوذ همین‌ها هستند که به نظر من، برای براندازی آمده‌اند. از این‌رو امیدوارم رویه تغییر کند.
* چرا دولت قوانین مجلس را اجرا نمی‌کند؟ آهای مردم! بیاید و بپرسید و بگویید مجلس در کدام قانون و نظارت کوتاهی کرده تا ما بیاییم و پاسخ بدهیم. کاش دولت روند اجرای‌اش را به طور جدی تغییر می‌داد تا وضعیت اقتصاد کشور و معیشت مردم دگرگون می‌شد و شاهد این همه گلایه نمی‌بودیم.
* بخش قابل ملاحظه‌ای از مشکلات کشور به واسطه عملکرد و جریان‌سازی احزاب است. برخی می‌گویند اصولگرا و عده‌ای دیگر می‌گویند اصلاح‌طلب و مرتب هم تقصیر‌ها را گردن هم می‌اندازند در حالی که این یک موضوع، شعاری و نمادین و به باور من، حرفی بچه‌گانه است.
* حتی می‌بینیم که در شهرستان‌های کوچک، مردم در مقابل هم قرار می‌گیرند که فلانی راست یا چپ است و از طرفی، در بالاترین سطوح شاهدیم که همین افرادی که مردم به خاطرشان در مقابل هم قرار گرفتند، همه با هم قوم و خویش، فامیل و رفیق هستند و تنها این مردم هستند که آسیب دیدند و می‌بینند.
* امروز می‌گوییم معیشت مردم مهم است و مثلاً باید مشکلات درمان، دارو و تامین پزشک مردم حل شود، ولی در خروجی کار می‌بینیم بسیاری از افراد، اگر یک مریضی مختصری هم بگیرند، توان درمان را ندارند. واقعاً این موضوع جای تاسف دارد آن هم برای مملکتی با این همه ثروت و مکنت.
* اینکه در جاده‌های کشور می‌بینیم تعداد زیادی خودرو در راه مانده‌اند به خاطر خرابی و عدم‌بنزین، دل آدم را به درد می‌آورد. این‌ها اکثراً قشر ضعیف، بازنشسته و با خانواده هستند و این افراد حتی پول جرثقیل برای جابجایی ماشین‌شان را هم ندارند.
* در صحن مجلس گفتم به زن و بچه مردم رحم کنید تا خدا به زن و بچه شما رحم کند. چرا در همه جا مدیریت ضعیف و فشل است و آقایان نمی‌خواهند باور کنند که مدیریت‌شان اشتباه است.
* گاهی می‌بینم عده‌ای ضدانقلاب سابقه‌دار در پوششی، حامی جمهوری اسلامی می‌شوند و از طرفی دیگر، دلسوزها، بچه رزمنده‌ها و خانواده شهدا به حاشیه می‌روند و تماشاچی می‌شوند. یعنی حرف آن افراد خریدار پیدا می‌کند، ولی حرف طرف واقعی و دلسوز بر زمین می‌ماند و حتی گاهی به آنها توهین هم می‌کنند. این نفوذ و نگاه‌های سیاسی، کار مملکت را به جد مختل کرده است.
* آهای آقایان مسئول! مسائل معیشتی مردم را در قالب مسائل حزبی و گروهی نبرید. دروغ می‌گویند که اصولگرا و اصلاح‌طلب هستند، در حالی که همه با هم سر یک سفره نشسته‌اند. اگر مردمِ مظلوم نباشند، کشوری هم وجود ندارد، چه برسد به جمهوری اسلامی، پس به داد مردم برسید.
* در همه دولت‌ها، طرف وقتی می‌خواهد در مسئولیتی قرار بگیرد، شعار‌های بزرگ و توخالی می‌دهد. ما نمی‌گوییم آقایون شق‌القمر کنند، حداقل بیایند و براساس تعهدی که به مردم دارند، تلاش کنند تا من نماینده بیشتر از این در قوانینی که به نفع مردم تصویب کرده‌ام، شرمنده نشوم.
* در مجلس در وضع قانون برای بازنشسته‌ها، نیرو‌های شرکتی و قراردادی، معلمان، تالاسمی‌ها، بهزیستی و… هرچه از دست‌مان برآمده، تصویب کرده‌ایم، ولی اجراکننده دولت است نه ما. از طرفی، چون ما بین مردم هستیم، کاسه‌کوزه‌ها سر ما خراب می‌شود.
* اگر بنده خدایی که در دولت است و کار اجرایی بلد نیست و نمی‌تواند کار انجام دهد، شفاف به مردم بگوید. ما مدیران ضعیف داریم که کشور را نابود می‌کنند و روی کار هستند و جریان نفوذ همین‌ها هستند که به نظر من، برای براندازی آمده‌اند. از این‌رو امیدوارم رویه تغییر کند.
* چرا دولت قوانین مجلس را اجرا نمی‌کند؟ آهای مردم! بیاید و بپرسید و بگویید مجلس در کدام قانون و نظارت کوتاهی کرده تا ما بیاییم و پاسخ بدهیم. کاش دولت روند اجرای‌اش را به طور جدی تغییر می‌داد تا وضعیت اقتصاد کشور و معیشت مردم دگرگون می‌شد و شاهد این همه گلایه نمی‌بودیم.
