گروه اقتصادی: عدم افزایش بیشتر نرخ بهره توسط بانک مرکزی آمریکا و استمرار کاهش ارزش دلار، می‌تواند زمینه را برای صعود جدید قیمت نفت فراهم کند.
در روز‌های اخیر، نگرانی از تشدید تنش‌های ژئوپلیتیکی در خاورمیانه، از قیمت نفت حمایت کرده بود، اما روند صعودی قیمت نفت با ضعیف شدن ریسک‌های ژئوپلیتیکی، ملایم شد. اما این تنها بخشی از تصویر موجود در بازار نفت است. اقتصاد چین همچنان سیگنال‌های گوناگونی ارسال می‌کند و گزارش‌های اخیر از شکل گیری بحران بدهی، گزارش‌ها درباره تقاضای قوی برای کالا‌های مهمی مانند نفت، مس و سنگ آهن را تحت الشعاع قرار داده است.
چین بزرگترین وارد کننده نفت در جهان است. ثانیا، دولت بایدن موقتا تحریم‌ها علیه صادرات نفت ونزوئلا را تسهیل کرده است تا این کشور را در تلاش برای انجام انتخابات ریاست جمهوری سال آینده، ترغیب کند. طبق برآورد تحلیلگران، رفع موقتی تحریم‌ها می‌تواند حداکثر ۲۰۰ هزار بشکه در روز به عرضه در بازار‌های نفت اضافه کند.
ثانیا، تولید نفت آمریکا به ۱۳.۲ میلیون میلیون بشکه در روز افزایش یافته است و بخشی از کاهش تولید اوپک پلاس را کم اثر کرده است. در نهایت داده‌های هفتگی از شرکت ورتکسا نشان داد حجم نفت در مخازن شناور جهانی بر مبنای هفتگی، ۵.۸ درصد رشد کرده و به ۷۴.۶۹ میلیون بشکه تا ۲۷ اکتبر رسیده که نشانه یکنواختی تقاضا است.
همه این عوامل، تاثیر منفی روی قیمت نفت گذشته و بهای وست تگزاس اینترمدیت آمریکا از رکورد ۹۳ دلار و ۶۸ سنت در هر بشکه در ۲۷ سپتامبر، به حدود ۷۷ دلار و ۱۷ سنت تا روز چهارشنبه رسید. نفت برنت هم در همین مدت، از ۹۲ دلار و ۲۰ سنت، به ۸۱ دلار و ۵۳ سنت کاهش یافت.
اما از خوش شانسی خریداران، یک عامل مثبت، می‌تواند قیمت نفت را از وضعیت راکد فعلی خارج کند. جروم پاول، رئیس بانک مرکزی آمریکا چهارشنبه گذشته تصمیم برای عدم افزایش نرخ بهره را اعلام کرد و نرخ بهره صندوق‌های فدرال را در محدوده پنج تا ۵.۵ درصد نگه داشت که می‌تواند به نفع قیمت نفت و کالا‌های دیگر باشد.
تغییرات در نرخ صندوق‌های فدرال، تاثیر مستقیمی بر دلار آمریکا دارند. هنگامی که فدرال رزرو، نرخ صندوق‌های فدرال را افزایش می‌دهد، نرخ بهره در سراسر اقتصاد معمولا افزایش پیدا می‌کند. بازده بالاتر به نوبه خود، سرمایه سرمایه‌گذاری از سوی سرمایه‌گذاران از جمله خارجی‌ها را جذب می‌کند.
سرمایه‌گذاران خارجی، سرمایه‌گذاری‌هایی که به ارز ملی خود دارند را می‌فروشند تا سرمایه‌گذاری‌های دلاری بخرند و در نتیجه، دلار قوی‌تر می‌شود. رابطه معکوس زمانی اتفاق می‌افتد که فدرال رزرو، نرخ بهره را کاهش می‌دهد که به دلار ضعیف‌تر منتهی می‌شود.
قیمت نفت و بسیاری از کالا‌های دیگر رابطه معکوس با دلار دارند و خلاف مسیر این ارز حرکت می‌کنند. اگرچه فدرال رزرو، نرخ بهره را کاهش نداد، اما ملایم شدن سیاست انقباضی فدرال رزرو، تاثیر منفی روی دلار گذاشته و شاخص دلار آمریکا از روز چهارشنبه گذشته، کاهش پیدا کرد. قیمت نفت هنوز به افت دلار واکنش نشان نداده است، اما اگر این روند همچنان ادامه داشته باشد، این کار را انجام می‌دهد.
اگر دلار همچنان بخشی از قدرتش را از دست بدهد، بدون شک سرمایه گذاران شروع به حدس و گمان می‌کنند که قیمت نفت تا کجا می‌تواند صعود کند.
در این فضا، پیش بینی اخیر استاندارد چارترد از صعود قیمت نفت به ۹۸ دلار، کاملا پشتیبانی می‌شود. به خصوص که انتظار می‌رود تقاضای جهانی برای نفت در سال ۲۰۲۴، به میزان ۱.۵ میلیون بشکه در روز رشد کند، در حالی که عرضه غیراوپک توسط آمریکا، کانادا، گویان و برزیل، ۰.۸۸ میلیون بشکه در روز افزایش پیدا می‌کند.
استاندارد چارترد کمبود عرضه نفت در سه ماهه اول و سه ماهه دوم را پیش بینی کرد که زمینه را برای یک مازاد اندک در نیمه دوم سال فراهم می‌کند که با هدف اوپک برای تثبیت قیمت در یک محدوده قابل قبول، احتمالا ادامه پیدا می‌کند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، تحلیلگران استاندارد چارترد، کاهش ۱۲۰ میلیون بشکه‌ای ذخایر جهانی در سه ماهه چهارم را پیش بینی می‌کنند که به کاهش ۱۷۲ میلیون بشکه‌ای در سه ماهه سوم اضافه می‌شود.
در روز‌های اخیر، نگرانی از تشدید تنش‌های ژئوپلیتیکی در خاورمیانه، از قیمت نفت حمایت کرده بود، اما روند صعودی قیمت نفت با ضعیف شدن ریسک‌های ژئوپلیتیکی، ملایم شد. اما این تنها بخشی از تصویر موجود در بازار نفت است. اقتصاد چین همچنان سیگنال‌های گوناگونی ارسال می‌کند و گزارش‌های اخیر از شکل گیری بحران بدهی، گزارش‌ها درباره تقاضای قوی برای کالا‌های مهمی مانند نفت، مس و سنگ آهن را تحت الشعاع قرار داده است.
چین بزرگترین وارد کننده نفت در جهان است. ثانیا، دولت بایدن موقتا تحریم‌ها علیه صادرات نفت ونزوئلا را تسهیل کرده است تا این کشور را در تلاش برای انجام انتخابات ریاست جمهوری سال آینده، ترغیب کند. طبق برآورد تحلیلگران، رفع موقتی تحریم‌ها می‌تواند حداکثر ۲۰۰ هزار بشکه در روز به عرضه در بازار‌های نفت اضافه کند.
ثانیا، تولید نفت آمریکا به ۱۳.۲ میلیون میلیون بشکه در روز افزایش یافته است و بخشی از کاهش تولید اوپک پلاس را کم اثر کرده است. در نهایت داده‌های هفتگی از شرکت ورتکسا نشان داد حجم نفت در مخازن شناور جهانی بر مبنای هفتگی، ۵.۸ درصد رشد کرده و به ۷۴.۶۹ میلیون بشکه تا ۲۷ اکتبر رسیده که نشانه یکنواختی تقاضا است.
همه این عوامل، تاثیر منفی روی قیمت نفت گذشته و بهای وست تگزاس اینترمدیت آمریکا از رکورد ۹۳ دلار و ۶۸ سنت در هر بشکه در ۲۷ سپتامبر، به حدود ۷۷ دلار و ۱۷ سنت تا روز چهارشنبه رسید. نفت برنت هم در همین مدت، از ۹۲ دلار و ۲۰ سنت، به ۸۱ دلار و ۵۳ سنت کاهش یافت.
اما از خوش شانسی خریداران، یک عامل مثبت، می‌تواند قیمت نفت را از وضعیت راکد فعلی خارج کند. جروم پاول، رئیس بانک مرکزی آمریکا چهارشنبه گذشته تصمیم برای عدم افزایش نرخ بهره را اعلام کرد و نرخ بهره صندوق‌های فدرال را در محدوده پنج تا ۵.۵ درصد نگه داشت که می‌تواند به نفع قیمت نفت و کالا‌های دیگر باشد.
تغییرات در نرخ صندوق‌های فدرال، تاثیر مستقیمی بر دلار آمریکا دارند. هنگامی که فدرال رزرو، نرخ صندوق‌های فدرال را افزایش می‌دهد، نرخ بهره در سراسر اقتصاد معمولا افزایش پیدا می‌کند. بازده بالاتر به نوبه خود، سرمایه سرمایه‌گذاری از سوی سرمایه‌گذاران از جمله خارجی‌ها را جذب می‌کند.
سرمایه‌گذاران خارجی، سرمایه‌گذاری‌هایی که به ارز ملی خود دارند را می‌فروشند تا سرمایه‌گذاری‌های دلاری بخرند و در نتیجه، دلار قوی‌تر می‌شود. رابطه معکوس زمانی اتفاق می‌افتد که فدرال رزرو، نرخ بهره را کاهش می‌دهد که به دلار ضعیف‌تر منتهی می‌شود.
قیمت نفت و بسیاری از کالا‌های دیگر رابطه معکوس با دلار دارند و خلاف مسیر این ارز حرکت می‌کنند. اگرچه فدرال رزرو، نرخ بهره را کاهش نداد، اما ملایم شدن سیاست انقباضی فدرال رزرو، تاثیر منفی روی دلار گذاشته و شاخص دلار آمریکا از روز چهارشنبه گذشته، کاهش پیدا کرد. قیمت نفت هنوز به افت دلار واکنش نشان نداده است، اما اگر این روند همچنان ادامه داشته باشد، این کار را انجام می‌دهد.
اگر دلار همچنان بخشی از قدرتش را از دست بدهد، بدون شک سرمایه گذاران شروع به حدس و گمان می‌کنند که قیمت نفت تا کجا می‌تواند صعود کند.
در این فضا، پیش بینی اخیر استاندارد چارترد از صعود قیمت نفت به ۹۸ دلار، کاملا پشتیبانی می‌شود. به خصوص که انتظار می‌رود تقاضای جهانی برای نفت در سال ۲۰۲۴، به میزان ۱.۵ میلیون بشکه در روز رشد کند، در حالی که عرضه غیراوپک توسط آمریکا، کانادا، گویان و برزیل، ۰.۸۸ میلیون بشکه در روز افزایش پیدا می‌کند.
استاندارد چارترد کمبود عرضه نفت در سه ماهه اول و سه ماهه دوم را پیش بینی کرد که زمینه را برای یک مازاد اندک در نیمه دوم سال فراهم می‌کند که با هدف اوپک برای تثبیت قیمت در یک محدوده قابل قبول، احتمالا ادامه پیدا می‌کند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، تحلیلگران استاندارد چارترد، کاهش ۱۲۰ میلیون بشکه‌ای ذخایر جهانی در سه ماهه چهارم را پیش بینی می‌کنند که به کاهش ۱۷۲ میلیون بشکه‌ای در سه ماهه سوم اضافه می‌شود.
