این میزان تورم اجاره مسکن در ۱۴۰۲، در تاریخ بازار اجاره کشورمان، سابقه نداشته و رکورد «رشد هزینه اجاره‌نشینی» محسوب می‌شود.
درد بزرگ این قله‌پیمایی نرخ تورم اجاره در بازار اجاره‌نشین‌ها باعث «بدنشینی مستاجرها» یا همان «تبدیل محله اجاره به جای با کیفیت پایین» و همچنین «حذف یکسری خوراکی (کالری) از سفره غذایی‌شان» شده است.
اما همین «فشار بی‌سابقه» در بازار اجاره مسکن ممکن است در سال جدید با «تاثیرگذاری سطح جدید تورم اجاره روی رفتار موجرها»، تاحدودی تعدیل شود. در سالی که گذشت، «رشد اجاره‌بها با رشد هزینه‌های زندگی» برابر شد؛ به بیان ساده، سطح تورم اجاره که همیشه کمتر از تورم عمومی بود، به آن رسید.
این یعنی آنکه، یک موجر می‌تواند «میزان افزایش هزینه‌های زندگی‌اش در سال جاری را با اجاره‌داری تا حدودی جبران کند». این معادله احتمالاً باعث تحریک عرضه آپارتمان اجاره‌ای می‌شود. در حال حاضر میانگین اجاره‌بهای ماهانه پیشنهادی در شهر تهران مترمربعی حول و حوش ۳۰۰ هزار تومان است. برای سال جدید، پیش‌بینی می‌شود تورم اجاره مسکن ارتباط نزدیک‌تری با تورم عمومی داشته باشد.
