واژه «نکبت»، یادآور دو خاطره بسیار بد در حافظه فلسطینی‌ها و افکار عمومی است: نخست تشکیل رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ و دوم اخراج بیش از ۸۰۰ هزار فلسطینی از وطن خود در آن مقطع زمانی. روز نکبت نه تنها نماد فاجعه‌ای است که در آن سال بر سر سرزمین فلسطین آمد بلکه نمایانگر سختی‌ها و معضلاتی است که طی چندین دهه گذشته به این ملت تحمیل گشته است.
در واقع «یوم النکبه» روایت یک تراژدی انسانی است که تخریب بخش اعظمی از بنیان‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و حقوقی فلسطینی‌ها را درپی داشت تا راه برای اعلام موجودیت یک رژیم نامشروع گشوده شود. تخریب بیش از ۶۷۵ شهر و روستا، اشغال مناطق فلسطینی نشین و تبدیل آنها به شهرک‌های صهیونیستی، اخراج فلسطینی‌ها، نابودی میراث و آثار هویت ملی فلسطین و جایگزینی نام‌های عربی مکان‌ها با نام‌های عبری از جمله اقدامات رژیم اشغالگر از سال ۱۹۴۸ تاکنون است.
جهان در حالی هفتاد و ششمین سالروز نکبت را به یاد می‌آورد که اشغالگران به تجاوزات خود به فلسطینی‌ها در میان محکومیت‌ها و مطالبات بین‌المللی برای پایان دادن به این اشغالگری ادامه می‌دهند و طی هفت ماه گذشته، هزاران فلسطینی در خونین‌ترین کشتارهای تاریخ بشریت به شهادت رسیدند.
هدف از این جنایات پیاده سازی طرح شوم کوچاندن اجباری فلسطینی‌ها از سرزمین مادری‌شان است، اما طبق آمار نهادهای مختلف به نظر می‌رسد که این تیر صهیونیست‌ها نیز به سنگ خورده است.
در همین راستا، اداره مرکزی آمار فلسطین اعلام کرد که تعداد فلسطینی‌ها در فلسطین و خارج از آن از زمان نکبت ۱۹۴۸ حدود ۱۰ برابر شده است.
این اداره در بیانیه‌ای اعلام کر: با وجود آواره شدن حدود یک میلیون فلسطینی در سال ۱۹۴۸ و بیش از ۲۰۰ هزار فلسطینی پس از جنگ ژوئن ۱۹۶۷، تعداد کل فلسطینی‌ها در جهان در پایان سال ۲۰۲۳ به ۱۴.۶۳ میلیون نفر رسید.
طبق این آمار، از این تعداد ۵.۵۵ میلیون نفر در داخل فلسطین و حدود ۱.۷۵ میلیون فلسطینی در سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ ساکن هستند و تعداد فلسطینی‌های مقیم در کشورهای عربی به حدود ۶.۵۶ میلیون ثبت شده و حدود ۷۷۲ هزار فلسطینی نیز در کشورهای خارجی به سر می‌برند.
در ادامه بیانیه اداره آمار فلسطین آمده است: «بنابراین تعداد فلسطینیی‌ها در فلسطین به حدود ۷.۳ میلیون نفر رسیده است و این در حالی است که تعداد یهودیان تا پایان سال ۲۰۲۳ حدود ۷.۲ میلیون تخمین زده شده و این که بدان معنا است که تعداد فلسطینی‌ها از تعداد یهودیان در فلسطین بیشتر است.
در این بیانیه درباره تعداد شهدای فلسطین در درگیری‌های ۷۶ ساله با رژیم صهیونیستی نیز آمده است: بیش از ۱۳۴ هزار تن از زمان نکبت ۱۹۴۸ تاکنون در دفاع از حق و حقوق ملت فلسطین به دست صهیونیست‌ها به شهادت رسیده‌اند.
طبق این گزارش، تعداد شهدا از ابتدای انتفاضه الاقصی در سال ۲۰۰۰ تا ۳۰ آوریل ۲۰۲۴ حدود ۴۶ هزار و ۵۰۰ شهید بوده است و در جریان تجاوزات رژیم صهیونیستی به نوار غزه از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ تا هفتم مه ۲۰۲۴ بیش از ۳۵ هزار فلسطینی به شهادت رسیده‌اند.
سازمان آمار فلسطین در ادامه گزارش داد در میان قربانیان جنگ غزه بیش از ۱۴ هزار و ۸۷۳ کودک، ۹ هزار و ۸۰۱ زن و بیش از ۱۴۱ روزنامه‌نگار و خبرنگار حضور دارند و بیش از ۷۰۰۰ شهروند نیز مفقود هستند که بیشتر آنها زن و کودک هستند.
طبق این آمار، درباره کرانه باختری نیز از آغاز تجاوزات رژیم اشغالگر به غزه تاکنون ۴۹۲ فلسطینی در مناطق مختلف کرانه باختری به شهادت رسیده‌اند.
علی‌رغم تمامی این اتفاقات ناگوار برای ملت فلسطین اما تحولات اخیر در غزه و کرانه باختری به نحوی اتفاق افتاده است که بیش از پیش مسئله فلسطین را در مرکز توجهات جهانی و بین‌المللی قرار داده و به موازات آن شرایط را برای رژیم صهیونیستی بیش از پیش بحرانی کرده است.
رژیم صهیونیستی امروز با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند و از یکسو با اختلافات شدید داخلی مواجه است و ازسوی دیگر دست آن برای جهانیان رو شده و همین مسئله منجر به شکل‌گیری موج اعتراضات علیه جنایات آن در سراسر جهان و حتی در کشور هم‌پیمان و حامی اصلی آن یعنی آمریکا شده است.
در نتیجه آنچه پس از ۷۶ سال نکبت، امور را برای رژیم صهیونیستی پیچیده‌تر می‌کند این است که این رژیم در باتلاقی از شکاف و اختلافات بی‌سابقه از یک جهت میان اپوزیسیون و دولت و از جهت دیگر میان خود اعضای ائتلاف کابینه فرو رفته است؛ بحرانی که فروپاشی اتحاد و توان بازدارندگی آن در مقابل مقاومت را به همراه داشته است.
رژیم صهیونیستی امروز و پس از چند دهه جنایتگری علاوه بر فشارهای بین‌المللی و اختلافات داخلی با اتحاد جبهه‌های مختلف محور مقاومت از فلسطین گرفته تا، لبنان، یمن و عراق نیز مواجه شده است، اتحادی که صهیونیست‌ها را سردرگم کرده است؛ چراکه علاوه بر ضربات سنگین مقاومن در غزه از یکسو یمنی‌ها تجارت دریایی آن را با عملیات‌های ویژه و منحصر به فرد در دریای سرخ، دریای عرب و اقیانوس هند مختل کرده‌اند و از سوی دیگر حزب‌الله بخشی از توان ارتش آن را در جبهه شمال اراضی اشغالی به خود مشغول کرده است و مقاومت عراق نیز درحال هدف قرار دادن اهداف حیاتی تل‌آویو است.
با توجه به نتایج مقاومت طی ۷۶ سال نکبت، امروز نیز مقاومت و وحدت میان گروه‌های فلسطینی و دیگر گروه‌های مقاومت منطقه بهترین گزینه در مبارزه با رژیم کودک‌کُش و غاصب صهیونیستی است؛ چراکه صهیونیست‌ها به هیچ وجه حقوق بشر و طرح‌های دموکراتیک را درک و مراعات نمی‌کنند و مقاومت به شیوه فعلی بیش از هر زمان دیگری می‌تواند ملت فلسطین را به مرحله نهایی و آرمانی خود برای آزادسازی سرزمین اشغال شده‌شان و دستیابی به حقوق خود از جمله حق بازگشت نزدیک سازد.
انتهای پیام
