گروه سیاسی: محمود احمدی نژاد، رئیس دولت‌های نهم و دهم، در گفتگویی با خبرفوری، به بیان نکاتی درباره انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و روی کار امدن ترامپ، اختلافات میان ایران و امریکا و قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین پرداخت.
بخشی از این گفتگو را در ادامه می خوانید؛
* ما اگر رویکردهایمان را اصلاح کرده، برنامه‌های اقتصادی‌مان را کمی عمیق‌تر و عالمانه‌تر کنیم، همچنین در روابط بین‌الملل هم تلاش‌های جدیدی انجام دهیم؛ هرکسی که می‌خواهد در آمریکا روی کار بیاید، این ور را نباید دست کم بگیریم. ابتکارات و خلاقیت‌ها را نباید نادیده بگیریم، ضمن آنکه ما تا کی با دولت آمریکا سرشاخ هستیم، می‌توانیم موضع اختلافاتمان را روشن کنیم دیگر؟
* من فکر می‌کنم این کار شدنی است و حتی در دوران ترامپ هم شدنی بود.
* یک نفر که در آمریکا تصمیم‌گیری نمی‌کند، رئیس‌جمهور ۵ درصد تصمیمات کلان کشور را می‌گیرد. ما باید خودمان را جلو ببریم، حال ترامپ یا هر کسی که مردم آمریکا انتخابات کنند، ما به همه مردم احترام می‌گذاریم، مقابل هیچ ملتی هم نیستیم. اساس کار ما باید تکیه به توانمندی‌ها، ظرفیت‌ها و منابع خودمان باشد بعد هم ظرفیت‌ها و تعاملات بین المللی. به نظر من ظرفیت‌های بین المللی خیلی زیاد است.
* {با اشاره به اظهارات خود درباره توافق ایران و چین}: نگرانی من برای این بود که کسی در جریان نیست. باید مردم بدانند، ما در قانون اساسی به صراحت داریم که قراردادهای خارجی باید به مجلس بروند برای اینکه مردم در جریان باشند. اما دغدغه اصلی منافع ملی است. در هر قراردادی منافع ملی باید به طور کامل تصمیمن شود. ما موضع ضعف نیستیم و باید خودمان باور کنیم. یک دوره دچار مشکلاتی شدیم، مشکلاتمان را برطرف کنیم ما نباید از موضع شکست خورده حرف بزنیم، باید با عدالت و احترام با همه دنیا حرف بزنیم. یعنی چی سیاست به شرق سیاست به غرب؟ کدام اصالت دارد؟ همه دنیا.
* هرجا دیدیم یک قراردادی، یک فعالیت اقتصادی به نفع کشور است، انجام دهیم، اگر نبود انجام نمی‌دهیم. بیشترین تعامل اقتصادی بین آمریکا و چین است. ۹۰۰ میلیارد در سال تعامل دارند، در این وضعیت برای خودمان شرق و غرب درست می‌کنیم.
* این دوتا حافظ همدیگر هستند، زیرا هیچ چیزی را جای آن ۹۰۰ میلیارد در سال نمی‌توانند بگذارند، حالا در برخی از مسائل با هم رقابت دارند، خب به ما چه ربطی دارد؟
* ما هر قراردادی به نفع کشور است، انجام دهیم. الان آمریکایی‌ها بیایند در صنعت نفت ما سرمایه‌گذاری کنند، اشکالی دارد؟ دعواها و اختلافات ما در مسائل جهانی سر جای خودش است. یک منافع مشترک می‌توان تعریف کرد، این همه می‌آیند سرمایه گذاری می‌کنند و پول می‌گیرند، شما هم این کار را انجام دهید. اشکالی دارد؟ اشکالی ندارد.
* به جای خرید هواپیمای ایرباس، هواپیمای بوئینگ بخریم، فرقی نمی‌کند. اختلافات سر جای خود باقی می‌ماند اما در سطح دیگر حل شود.
بخشی از این گفتگو را در ادامه می خوانید؛
* ما اگر رویکردهایمان را اصلاح کرده، برنامه‌های اقتصادی‌مان را کمی عمیق‌تر و عالمانه‌تر کنیم، همچنین در روابط بین‌الملل هم تلاش‌های جدیدی انجام دهیم؛ هرکسی که می‌خواهد در آمریکا روی کار بیاید، این ور را نباید دست کم بگیریم. ابتکارات و خلاقیت‌ها را نباید نادیده بگیریم، ضمن آنکه ما تا کی با دولت آمریکا سرشاخ هستیم، می‌توانیم موضع اختلافاتمان را روشن کنیم دیگر؟
* من فکر می‌کنم این کار شدنی است و حتی در دوران ترامپ هم شدنی بود.
* یک نفر که در آمریکا تصمیم‌گیری نمی‌کند، رئیس‌جمهور ۵ درصد تصمیمات کلان کشور را می‌گیرد. ما باید خودمان را جلو ببریم، حال ترامپ یا هر کسی که مردم آمریکا انتخابات کنند، ما به همه مردم احترام می‌گذاریم، مقابل هیچ ملتی هم نیستیم. اساس کار ما باید تکیه به توانمندی‌ها، ظرفیت‌ها و منابع خودمان باشد بعد هم ظرفیت‌ها و تعاملات بین المللی. به نظر من ظرفیت‌های بین المللی خیلی زیاد است.
* {با اشاره به اظهارات خود درباره توافق ایران و چین}: نگرانی من برای این بود که کسی در جریان نیست. باید مردم بدانند، ما در قانون اساسی به صراحت داریم که قراردادهای خارجی باید به مجلس بروند برای اینکه مردم در جریان باشند. اما دغدغه اصلی منافع ملی است. در هر قراردادی منافع ملی باید به طور کامل تصمیمن شود. ما موضع ضعف نیستیم و باید خودمان باور کنیم. یک دوره دچار مشکلاتی شدیم، مشکلاتمان را برطرف کنیم ما نباید از موضع شکست خورده حرف بزنیم، باید با عدالت و احترام با همه دنیا حرف بزنیم. یعنی چی سیاست به شرق سیاست به غرب؟ کدام اصالت دارد؟ همه دنیا.
* هرجا دیدیم یک قراردادی، یک فعالیت اقتصادی به نفع کشور است، انجام دهیم، اگر نبود انجام نمی‌دهیم. بیشترین تعامل اقتصادی بین آمریکا و چین است. ۹۰۰ میلیارد در سال تعامل دارند، در این وضعیت برای خودمان شرق و غرب درست می‌کنیم.
* این دوتا حافظ همدیگر هستند، زیرا هیچ چیزی را جای آن ۹۰۰ میلیارد در سال نمی‌توانند بگذارند، حالا در برخی از مسائل با هم رقابت دارند، خب به ما چه ربطی دارد؟
* ما هر قراردادی به نفع کشور است، انجام دهیم. الان آمریکایی‌ها بیایند در صنعت نفت ما سرمایه‌گذاری کنند، اشکالی دارد؟ دعواها و اختلافات ما در مسائل جهانی سر جای خودش است. یک منافع مشترک می‌توان تعریف کرد، این همه می‌آیند سرمایه گذاری می‌کنند و پول می‌گیرند، شما هم این کار را انجام دهید. اشکالی دارد؟ اشکالی ندارد.
* به جای خرید هواپیمای ایرباس، هواپیمای بوئینگ بخریم، فرقی نمی‌کند. اختلافات سر جای خود باقی می‌ماند اما در سطح دیگر حل شود.
